Hayirli geceler herkese guzel haberlerle dönen arkadaslar cok sevindim ins hep boyle guzel haberler vermek nasip olur bundan sonra da.
Ben ilk kizima 4 bucuk ay hastanede,  ilk aylar da evde yatarak kavustum. Surekli yattigim icin surekli hamilelik gündemimdeydi. Önceki gebeligim de dusukle sonuclandigi icin endislerim korkularim acayip fazlaydi.
Yavrum dogdu herseyiyle en ince ayrintisina kadar ilgilenmeye calistim ilk defa 2 bucuk yasinda anneme birakip bi randevuma gittim, sosyal yasantima misafirlerim disinda resmen ara verdim. Ama insan da bir yere kadar, üzerime, düsen  gorevden fazlasini yuklendigim icin 3 sene sonra patlaklik verdi. Kendimi artik nasil kasip durduysam, boyun fitigi, panik atak hepsi pespese basladi ve ben gozumden esirgedigim yavrumu bu dertten dolayi birakip birakip doktorlara kostum
Hele hic unutmam birgun ambulans gelip goturdugundeki yavrumun o korkulu bakisini... zor bir surecti bir seneden fazla surdu masajlar sporlar terapiler ve kendime geldim ikinci yavrumu kucagima
Almak nasip oldu. Bu sefer oyle rahattim ki, lohusaliktan hemen sonra basladim firnessime yuzmeme, sosyal aktivitelerime.  incelemedim herseyi en guzelini en kalitelisi i en dogrusunu yapma cabalarina girmedim bu sefer  ve hamdolsun oyle guzel, rahat gecti ki dogum sonrasindaki dönemim. Simdi bir yasinda kizim
Ve ben yine hamileyim bu sefer tedavisiz kaldim ustelik.  inanin bana hersey bizde biytiyor cocugumuza mükemmeliyetcilik asilamaktan baska birsey degil. Insaniz eksigimiz cok, hatalarimiz hep olacak onemli olan saglikli bir ruh hali. Anne ne kadar rahatsa ne kadar saglikliysa cocuklar o kadar mutlu.