Benim de eşimin de ikinci evliliği. Eşimin eski eşi, hiç yemek yapmazmış, daha doğrusu soğan kıyma domatez salça hiç bişey yemediği için yapmayı da bilmezmiş. Her akşam dışarıdan yemek yerlermiş. Ev çok pismiş, temizlikçi o eve gitmek istemezmiş, yağ döküldüyse yere üzerine basılırmış, lavaboda tabaklar 1 hafta dururmuş. Şu aralar da çöp ev modunda olduğu söyleniyor. KW ile problemiymiş, onlar misafirliğe gelince içeri gider yatarmış, onlara da çok gitmez, akrabalarla görüşmez gelirlerse yüzünü asar, eşime bir nebze sevgi de göstermezmiş.
Ben evlendiğimden beri, KW ye annecim derim, her gün ararım,haftada 1-2 mutlaka görüşürüz, günü varsa yemek yaparım, yemeklerim çok güzel olur, evim tertemiz, eşime her gün yeni temiz gömlek giyeceksin deyince çok şaşırmıştı, arayıp annesine anlatmış, o da oğlum normali bu demişti. Karnım burnumda ama hala onlardaysak bulaşık bırakmam, ona iş yaptırmam. Sen daha iyi bilirsin deyip bazen fikrini sorarım hoşuna gitsin diye... Oğlu da çok mutlu...
Ama gel gör ki eski eşe tek laf etmezlermiş, hatta bana da o değişik bir insan, iyi bir insan derler. Fakat bana sürekli laf çakıyorlar. Naapçez şimdi.

Biraz bizim iyiliğimizden kaynaklanıyor bence...