İlk 3 ay hiçbir kalıcılık sağlayamazsınız. Alışkanlık edinebilecekleri, eğitilebilecekleri bir evre değil zaten. Boşuna çaba olmuş olur. Hı olsa bile çocuk en fazla ağlasam da anneme ulaşamıyorum çaresizliğiyle ağlamayı azaltır. Bunun yanında -nasıl bir uyku eğitiminden bahsediyorsunuz bilmiyorum ama anladığım şekliyle ise- güvenli bağlanma açısından çok çok riskli bence bu süreçte.
Öyle durumlarda çocuğu birinin kucağına atmak önemli gerçekten.Ben bırakıp ya başka odada uyuyorum ya da dışarı çıkıyorum. Benim o şekilde sistem kendini kapadığında ağlama kriziyle eşimi işten eve getirtmişliğim var, hepimize oluyor, kolay bir şey değil. Deşarj olabilmek için de biraz yalnız kalmak gerekiyor. Bir de aspiratör sesi ağlamasını kesiyor bizimkinin. Hiç olmuyorsa saatlerce aspiratörün başında dikiliyorum. Gerçi aspiratör sesiyle sakinleşince bebeğim anne karnını özlüyor diye içime dokunup ben başlıyorum ağlamaya, o ayrı. Hakikaten delilik