A
Alisdendef
bebeklerle yalnız çok zor. Yardımsız demiyorum,yalnız çok zor. Yardım etmese bile birinin olması hayatı değiştiriyor. Bebeğin her türlü ihtiyacını ben gördüğüm halde annem yanımdayken kendimi bambaşka hissediyordum.
Yemek yemeye, tuvalet duş gibi en genel ihtiyaçları bile karşılamaya zaman bulamama insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor. Kendin için ayırabileceğin vaktinin olmayışı insanı bi yerden sonra bomboş hissettiriyor. Kendi adıma böyle. Seni de çok iyi anlıyorum. Annen geldi en azından sohbet ediyorsun, bir şeyler paylaşıyorsun. Bu bile çok değerli. Yapacak bişey yok malesef bi süre daha böyle gidecek. Pandemi biter Deniz kreşe belki Defne de bir oyun grubuna katılır, sen de onlar da biraz sosyalleşirsiniz,bunu hayal etmekten başka yapacak bir şey yok.