Ben yokken neler olmuş burada
G
Gemini273
gözlerim doldu okurken. Biz de hiç istemiyoruz bir çocuk daha ama öyle bir durum olsa ne yapardık hiç bilmiyorum. Ne garip bir şey annelik, ne garip bi ikilem. Hayırlısı olsun canım, hiç sıkma canını.
Yemek konusu bizde de çok dalgalı, bazen yediğine şaşırıyorum, benim kadar yemek yiyor, sonra günlerce iki lokma yemekle duruyor
Saldım artık ya, mutlu görünüyor. Yoksa aaa uçak geliyor deyip yemek yedirmeye başlamıştık
Uyku da şu ara sabah yarım saat, ikinci uyku 1-2 saat arası şeklinde. Bir ara o sabah uykusu düşecek herhalde ama henüz hazır değil diye düşünüyorum. Bizim şu ara derdimiz erken uyanmalar ama. 5-5:30 gibi kalkıyoruz her sabah. Tatildeyiz şimdi, eşimle nöbetleşe bakıyoruz
ama dönünce ne olacak bilmiyorum.
İşe başlıyorum bu arada. 7 Kasım iş başı tarihim. Haftaiçi 1-2 saat ancak göreceğim sanırım minik kuşumu
bakalım nasıl dayanacağız.
Atomiks
bi de seyahate çıkmayı hiç düşünemiyorum valla, kolaylıklar diliyorum hem bebişe hem de sana
Ya bi de sinir krizleri başladı mı sizde? Yarım saatten fazla ağlıyor, çok zor bişeymiş. Nadir yaşıyoruz ama içim parçalanıyor. Yaşayanlar varsa ne yapıyorsunuz?
bende çok istiyorum ama cesaret edemiyorum ya sırf bu yüzden ehliyet bile almadım daha
Eşimden ayrı istediğim yere kızımla gidebilme fikri mutlu ediyor. Biraz cesaretlendirilmeye, motivasyona ihtiyacımız var bence. Çok da pratik yapmaya. Aslında gözümüzde buyuttugumuz kadar korkulacak bir şey yok. Fren de biz de, gaz da bizde. Ama arabada çocuk olunca panik oluyor işte insan. Kk da biraz araba sürmekten korsanlara destek olan yorumlara denk geldim. O da motive etti beni. Biz acemiyiz ama trafikte herkes acemi değil ve senin hatanı başkası tolere ederek seni kaza yapmaktan koruyabiliyor. Çok mu zorlandım yardım isterim, olmadı çekerim güvenli bir yere taksiyle dönerim. Artık böyle gaz veriyorum kendime. Ve en önemlisi eşimin yanında sürücü mahaline geçmiyorum 
bende heves ettim buralara iyice kar gelene kadar eşimle öğreneceğim inşallah 
bizde de kıskançlık krizleri başladı maalesef. Biri kucaktaysa diğeri hemen bacaklara yapışıyor beni de al diye 
ne güzelmiş 
bizimki sanırım biraz uykuyla bağlantılı bir süreç. Uykusunu alamayınca huysuz oluyor ve bir şeye sinirlenmemesini sağlasam bile peşine başka bir şeye sinirleniyor. Mama deyince susuyor mesela ama biberon kapağını açmam 1 sn sürdüğü için tekrar sinirlenip ağlamaya başlıyor ve mamadan da vazgeçiyor falan 
Umarım kendimi daha iyi hissederim, zira düşündükçe içim bunalıyor 
ikisini birden kucağında taşıyabiliyor musun ya 
Umarım yavaştan oturur bu
