Selam kızlar size her annenin mutlaka yaşadığı durumla ilgili bir şey sormak istiyorum

Bizim sıpa kendi kendine oynayabiliyor sürekli benimle ilgilen diye ağlayan bir çocuk değil -diş ağrısı vs hariç durumlarda- ama ben iş yaparken ya da ne bileyim bir fincan kahve içerken aşırı vicdan yapıyorum ya

o orda oynuyor ben telefona bakıyorum bitki çayı içiyorum onunla ilgilenmiyorum diyorum kendi kendime
Halbuki kendi başına da oynamaya, bunu öğrenmeye ya da ne bileyim keşfetmeye de ihtiyacı var. Tabiki benimde dinlenmeye, ama yine de bazen kötü hissediyorum. İş yaparken bir yandan onunla konuşuyorum yaptığım şeyi anlatıyorum ama oturup telefona bakınca sanki kötü anneyim

siz de böyle özgür bırakıyor musunuz? , kendinize zaman ayırıyor musunuz? Mesela yarım saattir evi bu şekilde turluyor
