• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2022 Aralık Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti

  • kız

    OY: 133 47,7%
  • erkek

    OY: 137 49,1%
  • ikiz kız

    OY: 3 1,1%
  • ikiz erkek

    OY: 3 1,1%
  • ikiz kız/erkek

    OY: 3 1,1%
  • üçüz/çoğul

    OY: 0 0,0%

  • Ankete Katılan
    279
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.
 
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.
O kadar iyi anlıyorum ki sizi, şu dönemde duymaktan bıktığım kelime “geçicek” oldu. Ama geçtiğini sanmıyorum evriliyo sadece alışıyosun, alışıyo, öğreniyosun ama geçmiyor. 2 aylık olduk benim için hala çok zor. Yol gözlüyorum resmen bi saat bile olsa birisi gelse de kucağmdan alsa diye sonra da vicdan azabından ölüyorum, en çok bana ihtiyacı var en güvende olduğu yer burası diyorum. Hiç bilmediğim bi konuda benden çok şey bekleniyo gibi hissediyorum işin kötü yanı ben de aynısını oğluma yapıyorum… bu dünyaya hala adapte olmaya çalışıyo hala çok küçük, yok uyku düzeni yok ağlaması yok gazı o da daha alışamadı dünyaya. Aslında her şey o kadar olması gerektiği gibi ki. Yalnız değilsiniz alışıcaz ❤️
 
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.
Bende geçtim o dönemlerden ki hala tam Atlatmış değilim ben kendime Nisan a kadar süre tanıdım Nisan da hava güzelleşecek bebeğim daha da kendine gelmiş olacak ve herşey yoluna girecek. Bu süreçte ağlamalar oluyor yine onu da rahatlama olarak adlandırdım
 
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.
Oluyor canım çoğumuz benzer durumdayız inan. Bir süre sonra idare etmeyi öğreniyoruz bir şekilde düzen kuruluyor. Bende bugün artık iyice yıpranmış hissetrim oturdum ağladım. Kanamam hala devam ediyor kabızlık ve gaz aşırı zorluyor beni bir de sağ tarafımda bir ağrı var dikişlere yakın yatıp kalkarken aşırı kötü oluyorum kızıma yetemiyorum gibi hissediyorum ve hiç düzelemicem hep böyle kalıcam diye düşünüyorum bu yüzden oturdum ağladım bugün ama bunlar süreç bir süre sonra gerçekten ne günlerdi diye hatırlayacağız
 
2 ay olup hala kanaması az az da olsa devam eden var mı ya. Ben çok yoruldum bu kanamadan artık tam bitti dedim sadece peçeteye silince geliyor o da birkaç güne kesilir dedim bu sabah yine ped koydum tamam ped dolmuyor ama koymadan da olmuyor öyle bir kanama cidden yıldım artık
 
2 ay olup hala kanaması az az da olsa devam eden var mı ya. Ben çok yoruldum bu kanamadan artık tam bitti dedim sadece peçeteye silince geliyor o da birkaç güne kesilir dedim bu sabah yine ped koydum tamam ped dolmuyor ama koymadan da olmuyor öyle bir kanama cidden yıldım artık
Ben ☝️☝️☝️ Bir hafta ne kanama ne bir şey yoktu. Dün yine oldu kanamam. Ped dolmasa da ben de sıkıldım artık gerçekten. Bir de bir şey dikkatimi çekti. Bebeğimi kucağımda daha fazla taşıdığım ve çok yorulduğum günlerde oluyor artık kanama. Dikişlerde sıkıntı olmaz umarım😔
 
Ben ☝️☝️☝️ Bir hafta ne kanama ne bir şey yoktu. Dün yine oldu kanamam. Ped dolmasa da ben de sıkıldım artık gerçekten. Bir de bir şey dikkatimi çekti. Bebeğimi kucağımda daha fazla taşıdığım ve çok yorulduğum günlerde oluyor artık kanama. Dikişlerde sıkıntı olmaz umarım😔
Kaç gün oldu canım senin doğum yapalı benim bugün tam 60. Gün. Karnımın sağ tarafındaki ağrı da deli ediyor beni yatarken ve kalkarken çok zorluyor yürürken geçiyor gibi oluyor gaz sancısı değil ama onu biliyorum
 
Dayanın analar dayanın😭 Bir gün büyüyecek bu sıpalar elbet. Yalnız olmadığımızı bilmek güzel ama değil mi🤪
Bir de bu sıçrama haftaları sıçrama haftası gibi değil de sanki, bebelerimizin ağzımıza sıçrama haftası gibi😆
Yorgunum a dostlar.
Ay ne tarafa bayılıyorduk🥳
Yaaaa çok güldürdün beni gerçekten ağzımıza sıçrama haftası 🤣
 
Bende çok yorgun hissediyorum.birde benim çocuğum tam büyümüş 6 yaşına gelmişti tekrar başa sardım.yorgunluk, uykusuzluk, tek başına bakmak gerçekten çok zor.üstelik benim yaşım da var 38 yaşındayım hepten zorlanıyorum.kucakta gezmek istiyor bel ağrısından ölüyorım.bir yere koy hemen ağlama mızmızlanma illa ayakta kucakta gezilecek.uykularımız zaten sorun.1 saatte zor uyuyor çıt çıksa uyanıyor geri başa sar.birde hep aynı döngü yedir içir gaz çıkart uyut alt değiştir.sanki aynı filmi günde 5-6 kez izliyor gibi hissediyorum.kış olması ve hepimizin eve tıkılması da ayrıca zorlayıcı.ben de Nisan gelse de kendimizi sokaklara atsak diye bekliyorum.ozaman psikolojimiz biraz daha düzelir.oğlum haziranda doğmuştu 40 ı çıktı alıp her yere yanımda götürdüm.ozaman böyle çökük hissetmiyordum.annem haftada 1 gün gelip bebeğe bakıyor o bile okadar iyi geliyor ki.bir an önce 3 yaşına gelsin de kreşe başlasın diye gözünün içine bakıyorum😂😂😂
 
O kadar iyi anlıyorum ki sizi, şu dönemde duymaktan bıktığım kelime “geçicek” oldu. Ama geçtiğini sanmıyorum evriliyo sadece alışıyosun, alışıyo, öğreniyosun ama geçmiyor. 2 aylık olduk benim için hala çok zor. Yol gözlüyorum resmen bi saat bile olsa birisi gelse de kucağmdan alsa diye sonra da vicdan azabından ölüyorum, en çok bana ihtiyacı var en güvende olduğu yer burası diyorum. Hiç bilmediğim bi konuda benden çok şey bekleniyo gibi hissediyorum işin kötü yanı ben de aynısını oğluma yapıyorum… bu dünyaya hala adapte olmaya çalışıyo hala çok küçük, yok uyku düzeni yok ağlaması yok gazı o da daha alışamadı dünyaya. Aslında her şey o kadar olması gerektiği gibi ki. Yalnız değilsiniz alışıcaz ❤️
Bence de geçmiyor sadece alışıyoruz bu yeni hayata. Ama bazı noktalarda tak ediyor işte orda durup nefes almak ve öyle devam etmek zor oluyor. Senden bir haber küçücük bir yavruyu beslemek büyütmek zorundayken hele dur ben bi kendime geleyim seni sonra büyütürüm diyemiyorsun. Alışıcaz umarım🫶🏻
Bende geçtim o dönemlerden ki hala tam Atlatmış değilim ben kendime Nisan a kadar süre tanıdım Nisan da hava güzelleşecek bebeğim daha da kendine gelmiş olacak ve herşey yoluna girecek. Bu süreçte ağlamalar oluyor yine onu da rahatlama olarak adlandırdım
Rahatlama demek iyiymiş. Baharla biz de çiçek açarız inşallah🫶
Oluyor canım çoğumuz benzer durumdayız inan. Bir süre sonra idare etmeyi öğreniyoruz bir şekilde düzen kuruluyor. Bende bugün artık iyice yıpranmış hissetrim oturdum ağladım. Kanamam hala devam ediyor kabızlık ve gaz aşırı zorluyor beni bir de sağ tarafımda bir ağrı var dikişlere yakın yatıp kalkarken aşırı kötü oluyorum kızıma yetemiyorum gibi hissediyorum ve hiç düzelemicem hep böyle kalıcam diye düşünüyorum bu yüzden oturdum ağladım bugün ama bunlar süreç bir süre sonra gerçekten ne günlerdi diye hatırlayacağız
İnşallah canım. Birazcık daha zaman geçse bebeğimizin dilinden iyice anlasak kendi adıma ben biraz daha sakinleşsem çok daha güzel olacak umarım. 🫶
 
Kızlar çocuk doktorlarınız menenjit aşıları için tarih olarak ne dedi bizim bu pazartesi rota ile beraber olacak 2.5 aylığız bugün istanbula gdiiyorum diye bi tık öne cekti aşı tarihini ama bilemedim nette herkesin 7. Ayda başladığı yazıyor kafam karıştı
 
Kizlar bebege kiyafet giydirirken hala zorlaniyorum, elim ayagim dolaniyor. Genelde kiyameti kopariyor benimki de . Siz de durumlar nasil?
Evet kıyamet kopuyor hala sevmigor bebeler üst değiştirmeyi
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.
Bende çok yorgun hissediyorum.birde benim çocuğum tam büyümüş 6 yaşına gelmişti tekrar başa sardım.yorgunluk, uykusuzluk, tek başına bakmak gerçekten çok zor.üstelik benim yaşım da var 38 yaşındayım hepten zorlanıyorum.kucakta gezmek istiyor bel ağrısından ölüyorım.bir yere koy hemen ağlama mızmızlanma illa ayakta kucakta gezilecek.uykularımız zaten sorun.1 saatte zor uyuyor çıt çıksa uyanıyor geri başa sar.birde hep aynı döngü yedir içir gaz çıkart uyut alt değiştir.sanki aynı filmi günde 5-6 kez izliyor gibi hissediyorum.kış olması ve hepimizin eve tıkılması da ayrıca zorlayıcı.ben de Nisan gelse de kendimizi sokaklara atsak diye bekliyorum.ozaman psikolojimiz biraz daha düzelir.oğlum haziranda doğmuştu 40 ı çıktı alıp her yere yanımda götürdüm.ozaman böyle çökük hissetmiyordum.annem haftada 1 gün gelip bebeğe bakıyor o bile okadar iyi geliyor ki.bir an önce 3 yaşına gelsin de kreşe başlasın diye gözünün içine bakıyorum😂😂😂
Lena dün akşam 8den bugün öğlen 12 buçukta kadar evet öğlen 12 buçuk tam olarak 3 saat uyudu sadece. En kötü günümüzdü bugün. Gerçekten bugüne kadar hiç ağlamadım çok zorlandım tek bakıyorum ama çok sabırlı davrandım ama bugün ipler koptu bende. Kucağımdan inmek istemiyor ayakta gezmek istiyor nerdeyse 3 aylık oldu kilo da aldı zorlanıyorum. Sağ dizim zedelenmiş nasıl olduysa üstüne basarken zorlanıyorum artık dayanamadım ağlamaya başladım. Annemdeyim bir de çalışıyordu işten gelmemişti. Yemek yapıyor ama bebeğe faydası yok hep bende çocuk. Çıldırdım artık sinir geldi üstüme çocuğa da yeter artık ağlama Lena diye söylenmeye başladım hem kendimi tutamıyorum hem kemdime kızıyorum hem yorgunluktan ölüyorum. Bursa'dayim şu an işte ağlayarak eşimi aradım gel al bizi burda çocuk durmuyor diye. Resmen patlama yaşadım ama inanılmaz 13-14 saat kucağımdan inmek istemedi gözlerim kan çanağına döndü kaç kere uyudu diye sevinip yatırdım.
 
2 ay olup hala kanaması az az da olsa devam eden var mı ya. Ben çok yoruldum bu kanamadan artık tam bitti dedim sadece peçeteye silince geliyor o da birkaç güne kesilir dedim bu sabah yine ped koydum tamam ped dolmuyor ama koymadan da olmuyor öyle bir kanama cidden yıldım artık
Benim 2 aya kadar devam etti canım bitti dedim hep sonradan geldi azar azar çok şükür artık bitti çok sıkılmıştım ben de
 
Kızlar Aslan bugün özelliklede akşam daha çok sürekli kusuyor. Dün bu kadar değildi. Napmak lazım var mı önerisi olan. Neden olduğunuda bilemiyorum.
 
Kızlar bazı günler sizin de yorgunluğunu hat safhada tahammülünüz azalmış oluyor mu? Ben bazı zor geçen günlerin ardından böyle oluyorum. Bebeğe tek basına desteksiz bakmak çok zor geliyor bana. Onu 1-2 saat oyalayan biri bile olsa o kadar rahatlayacağım ki. Bazen alıp bir aile ziyaretine gidiyorum o günlerde o kadar huzurlu oluyorum ki. Ama uzak olduğu için hep olmuyor tabi. Diğer günler hep evde. Ev işi yemek vs hepsi bana bakıyor eşim de yapıyor bunları ama o ekstra işe gidip geliyor hiçbir şey tam oturmuyor gibi hissediyorum. Çok yoruldum. Bu akşam büyük bir ağlama krizi geçirdim sebepsiz yere. Ne zaman geçecek ne zaman alışacağım. Çünkü bu lohusalık da değil.

O kadar iyi anlıyorum ki sizi, şu dönemde duymaktan bıktığım kelime “geçicek” oldu. Ama geçtiğini sanmıyorum evriliyo sadece alışıyosun, alışıyo, öğreniyosun ama geçmiyor. 2 aylık olduk benim için hala çok zor. Yol gözlüyorum resmen bi saat bile olsa birisi gelse de kucağmdan alsa diye sonra da vicdan azabından ölüyorum, en çok bana ihtiyacı var en güvende olduğu yer burası diyorum. Hiç bilmediğim bi konuda benden çok şey bekleniyo gibi hissediyorum işin kötü yanı ben de aynısını oğluma yapıyorum… bu dünyaya hala adapte olmaya çalışıyo hala çok küçük, yok uyku düzeni yok ağlaması yok gazı o da daha alışamadı dünyaya. Aslında her şey o kadar olması gerektiği gibi ki. Yalnız değilsiniz alışıcaz ❤️

Bende geçtim o dönemlerden ki hala tam Atlatmış değilim ben kendime Nisan a kadar süre tanıdım Nisan da hava güzelleşecek bebeğim daha da kendine gelmiş olacak ve herşey yoluna girecek. Bu süreçte ağlamalar oluyor yine onu da rahatlama olarak adlandırdım

Oluyor canım çoğumuz benzer durumdayız inan. Bir süre sonra idare etmeyi öğreniyoruz bir şekilde düzen kuruluyor. Bende bugün artık iyice yıpranmış hissetrim oturdum ağladım. Kanamam hala devam ediyor kabızlık ve gaz aşırı zorluyor beni bir de sağ tarafımda bir ağrı var dikişlere yakın yatıp kalkarken aşırı kötü oluyorum kızıma yetemiyorum gibi hissediyorum ve hiç düzelemicem hep böyle kalıcam diye düşünüyorum bu yüzden oturdum ağladım bugün ama bunlar süreç bir süre sonra gerçekten ne günlerdi diye hatırlayacağız

Dayanın analar dayanın😭 Bir gün büyüyecek bu sıpalar elbet. Yalnız olmadığımızı bilmek güzel ama değil mi🤪
Bir de bu sıçrama haftaları sıçrama haftası gibi değil de sanki, bebelerimizin ağzımıza sıçrama haftası gibi😆
Yorgunum a dostlar.
Ay ne tarafa bayılıyorduk🥳

Bende çok yorgun hissediyorum.birde benim çocuğum tam büyümüş 6 yaşına gelmişti tekrar başa sardım.yorgunluk, uykusuzluk, tek başına bakmak gerçekten çok zor.üstelik benim yaşım da var 38 yaşındayım hepten zorlanıyorum.kucakta gezmek istiyor bel ağrısından ölüyorım.bir yere koy hemen ağlama mızmızlanma illa ayakta kucakta gezilecek.uykularımız zaten sorun.1 saatte zor uyuyor çıt çıksa uyanıyor geri başa sar.birde hep aynı döngü yedir içir gaz çıkart uyut alt değiştir.sanki aynı filmi günde 5-6 kez izliyor gibi hissediyorum.kış olması ve hepimizin eve tıkılması da ayrıca zorlayıcı.ben de Nisan gelse de kendimizi sokaklara atsak diye bekliyorum.ozaman psikolojimiz biraz daha düzelir.oğlum haziranda doğmuştu 40 ı çıktı alıp her yere yanımda götürdüm.ozaman böyle çökük hissetmiyordum.annem haftada 1 gün gelip bebeğe bakıyor o bile okadar iyi geliyor ki.bir an önce 3 yaşına gelsin de kreşe başlasın diye gözünün içine bakıyorum😂😂😂

Evet kıyamet kopuyor hala sevmigor bebeler üst değiştirmeyi


Lena dün akşam 8den bugün öğlen 12 buçukta kadar evet öğlen 12 buçuk tam olarak 3 saat uyudu sadece. En kötü günümüzdü bugün. Gerçekten bugüne kadar hiç ağlamadım çok zorlandım tek bakıyorum ama çok sabırlı davrandım ama bugün ipler koptu bende. Kucağımdan inmek istemiyor ayakta gezmek istiyor nerdeyse 3 aylık oldu kilo da aldı zorlanıyorum. Sağ dizim zedelenmiş nasıl olduysa üstüne basarken zorlanıyorum artık dayanamadım ağlamaya başladım. Annemdeyim bir de çalışıyordu işten gelmemişti. Yemek yapıyor ama bebeğe faydası yok hep bende çocuk. Çıldırdım artık sinir geldi üstüme çocuğa da yeter artık ağlama Lena diye söylenmeye başladım hem kendimi tutamıyorum hem kemdime kızıyorum hem yorgunluktan ölüyorum. Bursa'dayim şu an işte ağlayarak eşimi aradım gel al bizi burda çocuk durmuyor diye. Resmen patlama yaşadım ama inanılmaz 13-14 saat kucağımdan inmek istemedi gözlerim kan çanağına döndü kaç kere uyudu diye sevinip yatırdım.
Yalnız bakmak, tüm ev işi, uykusuzluk hepsi kısır döngü. Geceleri sorguluyorum hayatı. Düzelmiyor alışıyoruz sanırım. Bana yardımcı hiç kimse yok. Olmayacakta. Acil durumlarda il dışında bir ablam var sadece. Bunu bilmek daha da üzüyor beni. Ama mesela zor bir gün bizim için çok yorgunum ve uykusuz. Aslan uykusunda korkarak uyandı çok iç parçalayan tonda ağladı. İşte o zaman 10 kaplan gücünde pantere döndüm seni korkutan şeyi mahvederim diye😁 içe dönmek daha beter yapıyor vesselam. Allah cümlemizin yardımcısı olsun inşallah.
 
Back
X