Canım benim de kimsem yok sadece eşim ve 1. Sınıfa giden kızım. Sürekli kızıma sessiz ol bağırma elleme yapma otur demekten o kadar bunaldım ve yoruldum ki.. o da çocuk daha kendini kontrol edemiyor haliyle şarkı söyleyerek oyun oynamayı çok seviyor mesela ama kardeşinin uyku saatlerinde mecbur susmak zorunda.
Bazı sebeplerden eşim işe başlıyor yarın ve ben Almanya’nın eksi soğuklarında kızımı okula bırakmak zorundayım sabahları. Bu seferde yeni doğan kızıma üzülüyorum o soğukta her sabah çıkıcaz diye. Bugün o kadar zorladı ki beni ne yemek yapabildim ne birşey eşim gelince yaptı yemekleri bir kere tuvalete gidebildim gaz sancısı çekiyor yavrum. Ne ona kıyabiliyorum ne büyüğüne. Sonra diyorum bugünlerde geçecek çok şükür sağlığımız yerimizde en önemlisi bu kesinlikle.