- 16 Haziran 2018
- 1.064
- 2.578
- 133
- Konu Sahibi elektroforez
- #45.641
Karışılmayan anne var mıdır bilmiyorum herkes çok sever öğüt vermeyi.Dogurdugumdan beri onune gelen bana oyle yap boyle yapma diyip duruyo bebekle ilgili.
Yok emzir yok uyut anamla kocam en ufak detaya kadar bana karisip emir veriyolar benim beynim yokmus gibi. Ben de artik beyinsiz oldum bana verilen emirlere itaat edip kendim karar almiyorum bana yagdirilan emirlere gore bebege bakiyorum o yuzden kendi bebegim degilmis gibi hissetmeye basladim. Bebegim de yuzume bakmiyo kucagimda mizirdiyo beni sevmiyo artik sadece baskalarina gulup oynuyo. Cok canim sikkin cok mutsuzum cok seyler var anlatmak istedigim ama anlatacak kimsem yok. Olesim var ama bebege kim bakacak iste mecbur yasamak zorundayim. Evlendigime ayri cocuk yaptigima ayri pismanim. Dogduguma bin pismanim.
Ben biraz katıyım hayır dedimse hayır. İsteyen kırılabilir modundayım. Çünkü tek büyüttüm. Kimseye bana karışma hakkı vermiyorum.
Bebeğin sendeki stresi hissediyor olabilir benim bebeğim doğuştan beri emmedi ben de çok ağır geçirdim Lohusa depresyonunu buna bağlıyorum. İlk 4 ayım berbattı hatırlamak dahi istemiyorum yeni yeni toparlanıyorum. Ölmek istemek diye birşey yok.
Bebeğin başkalarına gülebilir. Onun için bu dünyada canını dişine takabilecek tek kişisi var o da annesidir. Sen mutluysan bebek mutlu

Bebekler emerken, altı değiştirilirken bakımını yapan kişinin, annesinin yüzüne bakar. Annesinin ruh halini yüzünden okur. Hep gülümse konuş göz teması kur. Asla o sana bakarken yüzünün düşmesine izin verme. Mutsuzken bile gülümse ve 1 ay sonra tekrar konuşalım bu konuyu

