- 26 Ocak 2021
- 932
- 2.717
- 63
- 35
- Konu Sahibi elektroforez
- #49.721
O kadar uzun yazip sildim ki. Anneni bosver de esin dus alman ya da banyo temizligi icin yardimci olabilir belki.hayatınızı normal şekilde yaşayabilmeye ne zaman başladınız kızlar?
ben hala banyo yapmaya evi temizlemeye falan vakit bulamıyorum. 10 günden fazladır banyo yapmadım koltukaltlarımda yaralar oluştu banyoda küf oluşmuş onarılması gereken kırık dökük yerler birikti mutfakta kelebek çıktı kuru gıdaların sığdırabildiğim bi kısmını buzdolabına koydum ama hepsini koyamadım ve kelebeklenen yerleri temizleyemedim.
tüm günüm emzir bez değiştir- giydir- soydur- mama hazırla- oyna- yedir- bebeği temizle- üstünü temizle- burnunu temizle- giydir- bulaşığını yıka- mamaya batmış çamaşırını yıka- yemek pişir- bebek salla sonsuz döngüsünde geçiyor. 3 öğüne geçtiğimden beri bebeği dışarı çıkaramıyorum çünkü o işe harcadığım vakti de yemek yapmaya harcamam gerekiyor. bütün bunları yaparken bebeği ya park yatağa ya yürütece hapsediyorum. yerde bırakırsam 2 dk sonra düşüp pat diye kafasını vurup ağlamaya başlıyo. o acı çekiyo sıkılıyo yalnız kalıyo ben de ne kadar iğrenç ve beceriksiz bir anneyim diye vicdan azabı çekiyorum. anneme de aşşşşırı kızıyorum gelip yardım etmediği için. doğurduktan sonra 2 hafta yanımda full durdu sonra kademeli olarak yardımını sonlandırdı. ona hiçbi zaman ev işi ya da bebeğin işlerini yaptırmadım sadece ben işlere koşarken bebeği kucağında gezdirip bıdı bıdı konuştu. o 2 haftanın sonunda eve dönmeden önce ben uzun süredir hiç böyle dinlenmemiştim demişti. kim bilir aklından neler geçiriyo da artık gelmiyo. kendini tamamen önemsiz gereksiz işlere vermiş durumda. tüm gün tv karşısında yatardı şimdi sürekli bozuk kırık bişeyleri onarıp aktarmaya kendisini verdi. işim var falan diye kendi vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyo anlamıyorum. her gün istisnasız onu watsaptan arayıp torununu gösteriyorum ve her gün yaşadığım zorlukları anlatıyorum. çok zorlanıyorum işim bitik diyorum enerjisiz durduğum için "yorgun görünüyosun zaten diyo". çok işim var diyince bana "kolay gelsin" diyor. bi defa yardıma ihtiyacın var mı geleyim mi demiyor. aylarca şehir dışına çıkıp boş işlerle uğraştı ve yanıma gelmedi. döndüğünden beri yanıma bikaç haftada bir 2-3 saatliğine geliyor ama asla tek gelmiyor yanında benden hizmet bekleyen bi misafirle geliyo. acayip sinirliyim ona ve aklından ne geçiyo da bana yardım etmiyo anlamıyorum. belki o da benim gibi yetersiz bi anne olduğunu kabullendi.
Ben de benzer durumdayim, gecende agda diye agladim aylarca, agdaya gidemedim cok uzun sure , cok sacma sapan hayatlar yasiyoruz. Eve temizlige yardimci birisini alayim dedim, cevrem yok kimseyi tanimiyorum, facebooka yazdim, ekstra gerildim, geldi bi kere birisi, tam rahata ericem dedim satti aninda ikinci sefer gelmedi. Kimseye guvenemiyorum cocuklayim bi sey yapsalar ne yapabilirim ki.
Mukemmel anne olmak zorunda degilsin cunku ne yaparsan yap olamayacksin. Bebegin yurutecte durmasi ya da yatakta durmasi bir sorun degil, kendini suclu hissetme. Aglayacak arada. Gerekirse ayni yemegi 2 gun yesin. Ben her boslugumda dondurucuya yemek atiyorum bu arada, krepler muffinler wafflerla kofteler. Pure bile koymustum. Gecende tencereye attim pureyi 2 kup, icine de iki tane pismis kofte vardi onunattim, yedi. Hayir zaten hepsini yemiyor ki bebe. O ogun de oyle geciversin. Haftalik plan daha iyi gelebilir bu arada, atiyorum bugunun aksam ogunu yarinin ogle ogunu de olur, iki kati yaparsin biraz olsun isin kolaylasmis olur. Benimki 4 ogune gecti, dun balkabagi hasladim mesela, birazini yogurtla yedi, birazi dolapta bugyn yicek, birazini da dun corbasina kattim onceki gunden kalan sevzelerle blenderdan gecirdim. Cok az yedi ama kendisi bilir. Ben sundum mu sundum.