- 26 Ocak 2021
- 932
- 2.717
- 63
- 35
- Konu Sahibi elektroforez
-
- #49.721
O kadar uzun yazip sildim ki. Anneni bosver de esin dus alman ya da banyo temizligi icin yardimci olabilir belki.hayatınızı normal şekilde yaşayabilmeye ne zaman başladınız kızlar?
ben hala banyo yapmaya evi temizlemeye falan vakit bulamıyorum. 10 günden fazladır banyo yapmadım koltukaltlarımda yaralar oluştu banyoda küf oluşmuş onarılması gereken kırık dökük yerler birikti mutfakta kelebek çıktı kuru gıdaların sığdırabildiğim bi kısmını buzdolabına koydum ama hepsini koyamadım ve kelebeklenen yerleri temizleyemedim.
tüm günüm emzir bez değiştir- giydir- soydur- mama hazırla- oyna- yedir- bebeği temizle- üstünü temizle- burnunu temizle- giydir- bulaşığını yıka- mamaya batmış çamaşırını yıka- yemek pişir- bebek salla sonsuz döngüsünde geçiyor. 3 öğüne geçtiğimden beri bebeği dışarı çıkaramıyorum çünkü o işe harcadığım vakti de yemek yapmaya harcamam gerekiyor. bütün bunları yaparken bebeği ya park yatağa ya yürütece hapsediyorum. yerde bırakırsam 2 dk sonra düşüp pat diye kafasını vurup ağlamaya başlıyo. o acı çekiyo sıkılıyo yalnız kalıyo ben de ne kadar iğrenç ve beceriksiz bir anneyim diye vicdan azabı çekiyorum. anneme de aşşşşırı kızıyorum gelip yardım etmediği için. doğurduktan sonra 2 hafta yanımda full durdu sonra kademeli olarak yardımını sonlandırdı. ona hiçbi zaman ev işi ya da bebeğin işlerini yaptırmadım sadece ben işlere koşarken bebeği kucağında gezdirip bıdı bıdı konuştu. o 2 haftanın sonunda eve dönmeden önce ben uzun süredir hiç böyle dinlenmemiştim demişti. kim bilir aklından neler geçiriyo da artık gelmiyo. kendini tamamen önemsiz gereksiz işlere vermiş durumda. tüm gün tv karşısında yatardı şimdi sürekli bozuk kırık bişeyleri onarıp aktarmaya kendisini verdi. işim var falan diye kendi vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyo anlamıyorum. her gün istisnasız onu watsaptan arayıp torununu gösteriyorum ve her gün yaşadığım zorlukları anlatıyorum. çok zorlanıyorum işim bitik diyorum enerjisiz durduğum için "yorgun görünüyosun zaten diyo". çok işim var diyince bana "kolay gelsin" diyor. bi defa yardıma ihtiyacın var mı geleyim mi demiyor. aylarca şehir dışına çıkıp boş işlerle uğraştı ve yanıma gelmedi. döndüğünden beri yanıma bikaç haftada bir 2-3 saatliğine geliyor ama asla tek gelmiyor yanında benden hizmet bekleyen bi misafirle geliyo. acayip sinirliyim ona ve aklından ne geçiyo da bana yardım etmiyo anlamıyorum. belki o da benim gibi yetersiz bi anne olduğunu kabullendi.
valla ben de birebir aynı şeyleri hissettim. çok uzun zamandır gelsin diye yollarını gözlüyorum. o ilk geldiği zaman giderken kapının arkasında gömleğini asıp bırakmıştı. ben de ona bakıp nasıl olsa gelecek diyemiyodum. nedendir bilmem ilk gittiğinde gitme diyememiştim önünde ağlamamyı başarmıştım. sonraki gidişinde önünde ağladım tutamadım kendimi ama gitme demedim. sonraki gidişinde artık gitme de demiştim ve ağlamıştımAnnenle aran nasıl bilmiyorum ama bir gün içini dök rahatla bence canım anne benim canım burnumda yardıma ihtiyacım var de gelirken de misafir getirme önce kendimin toparlanması gerekiyor dedi de , doktora gittim değerlerim çok düşük geldi desteğe ihtiyacın var birileri sana yardımcı olsun dedi de bilemedim her yazdığında çok üzülüyorum benim annemde o şekilde o yapar modunda üstesinden gelir modunda muhtemelen kendimizi çok güçlüyüz yaparız üstesinden geliriz izlenimi verip her işi kendimiz yaptığımız için şimdi bu kadar rahatlar ilk doğumumda kv ve annem birlikte geldiler kv hiç bir halt yapmıyordu hizmet bekliyordu eşim yemek yapıyordu kv oturuyordu sağa sola telefona şunumyaptım bunu yaptım diye yetiştiriyordu yaptığıda sadece sütlaç annem evi temizliyordu sil süpür yapıyordu anneme yapma diyordum sinirim bozuluyor o orda otururken hiç iş paylaşımımolmaz mı sen süpürdün ben sileyim der insan yasa ben süpüreyim sen sil her neyse dedim o dönemler ağır hasta ölecek hastanede yatıyor annem bana gelipmgece de oraya gidiyor gece gündüz dinlenemiyor diğerininde bomboş oturması zoruma gidiyordu dedim anne git gelme biz idare ederiz o da işte ben senin için yapıyorum öyle düşünme falan filan derken gelme dedim gitti ve hizmet kesilince kv de durmadı 10. Gününde herkes gitti eşimin de babalık izni bitti bir başıma kaldım Kv gidince annem gelir sanmıştım gelmedi çok bozulmuştum o zamandan beri tektim bir şey de diyemiyorum çünkü zaten ben okula başlayınca yine anneme kaldı olay o bakıyor yine Allah razı olsun
2. Doğumum çok kötü geçti yani ilk sezeryanım da hemen ayağa kalkmıştım bunda kalkamadım ağrılarım sızılarım yerimden kalkamıyordum kalksam oturamıyordum bir yandan göğüs yaraları bebek durmuyor o zaman da eşimle tek kaldık kimse gelmedi hastaneden geldiğimizde bir çorba getirdi sağolsun her gün ağladım yapamıyorum nasıl olacak çok canım yanıyor diye anneme de sinirleniyorum ama aynı senin gibi hiçbir şey diyemiyordum bir komşum bir gün yemek getirmişti o bile beni çok duygulandırmıştı ağlamıştım annem bu kadar düşünmüyor diye neyse 40 çıkınca dışarı çıktım bir hava alıyım diye o zaman da ayağım kırıldı annem bir ay gelip bakmak zorunda kaldı :) şunu anladım kendi kendime tüm olanlar kendimi sürekli ben yaparım güçlüyüm diye hissettirdiğim için oldu destek asla istemedim bir de benle mi uğraşacak ben hallederim dedim sonrasında ise çok ihtiyacım olduğu halde isteyemedim o anladın halimden gelsin diye bekledim öyle de olmadı demek ki dedim istemek lazım güçlü görünmeye çalışmak sadece bizi yıpratıyor…
Ay bayağı uzun yazdım o günlere döndüm gözlerim doldu ama desteksiz çok zor destek istemek lazım sen her yazdığında o günlerime dönüyorum benim Allah tan eşim o konuda yardımcı iki çocukla ama yine de ev temizliği cart curt yetişebiliyor muyum asla yetişemiyorum bir süre de yetişemicem böyle gözüküyor…
eşim o kadar yardım ediyo ki sabah bebeğimizle birlikte kahvaltı edelim diye geç çıkıyo. tüm gün mola vermeden yemek yemeden çalışıp erken dönüyo oğlunu görebilmek için ve hiç oturmadan sürekli yardım ediyo. ona da gerçi baya bi konuşma yapmam gerekti yardım et diye ama o da anladı ve ediyo artık sağolsun. gece bebek uyuyunca ben duruyorum başında git yap banyonu diyo ama benim halim kalmamış oluyo artık falan.O kadar uzun yazip sildim ki. Anneni bosver de esin dus alman ya da banyo temizligi icin yardimci olabilir belki.
Ben de benzer durumdayim, gecende agda diye agladim aylarca, agdaya gidemedim cok uzun sure , cok sacma sapan hayatlar yasiyoruz. Eve temizlige yardimci birisini alayim dedim, cevrem yok kimseyi tanimiyorum, facebooka yazdim, ekstra gerildim, geldi bi kere birisi, tam rahata ericem dedim satti aninda ikinci sefer gelmedi. Kimseye guvenemiyorum cocuklayim bi sey yapsalar ne yapabilirim ki.
Mukemmel anne olmak zorunda degilsin cunku ne yaparsan yap olamayacksin. Bebegin yurutecte durmasi ya da yatakta durmasi bir sorun degil, kendini suclu hissetme. Aglayacak arada. Gerekirse ayni yemegi 2 gun yesin. Ben her boslugumda dondurucuya yemek atiyorum bu arada, krepler muffinler wafflerla kofteler. Pure bile koymustum. Gecende tencereye attim pureyi 2 kup, icine de iki tane pismis kofte vardi onunattim, yedi. Hayir zaten hepsini yemiyor ki bebe. O ogun de oyle geciversin. Haftalik plan daha iyi gelebilir bu arada, atiyorum bugunun aksam ogunu yarinin ogle ogunu de olur, iki kati yaparsin biraz olsun isin kolaylasmis olur. Benimki 4 ogune gecti, dun balkabagi hasladim mesela, birazini yogurtla yedi, birazi dolapta bugyn yicek, birazini da dun corbasina kattim onceki gunden kalan sevzelerle blenderdan gecirdim. Cok az yedi ama kendisi bilir. Ben sundum mu sundum.
Ben duşa anakucağını koyup o şekilde banyo yapıyorum sabah 6 da uyanıyorum eşim gitmeden çocukların kahvaltısı beslenmesini hazırlıyorum kızımı ve eşimi gönderiyorum bebeğimin yanına uzanıyorum yarım saat geçiyo uyanıyo zaten bu ara özellikle gdce sürekli uyanıp meme emmek istiyo artık yanımda uyuyo beşikte yatmıyo uykusuz kalıyorum sonra oğlum için kalkıyoruz bebeğe ve oğlana kahvaltı hazırlıyorum oğlum okula gidiyo kendim öğlen anca kahvaltı yapıyorum bebeği ben nereye gitsem yanımda getiriyorum yanlız bırakmıyorum o şekilde evleri topluyorum yarım saat parka çıkarıp yorup eve geçip uyutuyorum başlıyorum akşam yemeği hazırlamaya sonra aynı çocuklar gelip yemek derken akşam oluyo oğlumun dersleri babasıyla yapıyolar biz yine bebişle derken gece anca oturuyorum hergün bu şekilde kısır döngü devam ediyo kimseden fayda yok bende aynı durumdayım annem gelince ben daha çok yoruluyorumhayatınızı normal şekilde yaşayabilmeye ne zaman başladınız kızlar?
ben hala banyo yapmaya evi temizlemeye falan vakit bulamıyorum. 10 günden fazladır banyo yapmadım koltukaltlarımda yaralar oluştu banyoda küf oluşmuş onarılması gereken kırık dökük yerler birikti mutfakta kelebek çıktı kuru gıdaların sığdırabildiğim bi kısmını buzdolabına koydum ama hepsini koyamadım ve kelebeklenen yerleri temizleyemedim.
tüm günüm emzir bez değiştir- giydir- soydur- mama hazırla- oyna- yedir- bebeği temizle- üstünü temizle- burnunu temizle- giydir- bulaşığını yıka- mamaya batmış çamaşırını yıka- yemek pişir- bebek salla sonsuz döngüsünde geçiyor. 3 öğüne geçtiğimden beri bebeği dışarı çıkaramıyorum çünkü o işe harcadığım vakti de yemek yapmaya harcamam gerekiyor. bütün bunları yaparken bebeği ya park yatağa ya yürütece hapsediyorum. yerde bırakırsam 2 dk sonra düşüp pat diye kafasını vurup ağlamaya başlıyo. o acı çekiyo sıkılıyo yalnız kalıyo ben de ne kadar iğrenç ve beceriksiz bir anneyim diye vicdan azabı çekiyorum. anneme de aşşşşırı kızıyorum gelip yardım etmediği için. doğurduktan sonra 2 hafta yanımda full durdu sonra kademeli olarak yardımını sonlandırdı. ona hiçbi zaman ev işi ya da bebeğin işlerini yaptırmadım sadece ben işlere koşarken bebeği kucağında gezdirip bıdı bıdı konuştu. o 2 haftanın sonunda eve dönmeden önce ben uzun süredir hiç böyle dinlenmemiştim demişti. kim bilir aklından neler geçiriyo da artık gelmiyo. kendini tamamen önemsiz gereksiz işlere vermiş durumda. tüm gün tv karşısında yatardı şimdi sürekli bozuk kırık bişeyleri onarıp aktarmaya kendisini verdi. işim var falan diye kendi vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyo anlamıyorum. her gün istisnasız onu watsaptan arayıp torununu gösteriyorum ve her gün yaşadığım zorlukları anlatıyorum. çok zorlanıyorum işim bitik diyorum enerjisiz durduğum için "yorgun görünüyosun zaten diyo". çok işim var diyince bana "kolay gelsin" diyor. bi defa yardıma ihtiyacın var mı geleyim mi demiyor. aylarca şehir dışına çıkıp boş işlerle uğraştı ve yanıma gelmedi. döndüğünden beri yanıma bikaç haftada bir 2-3 saatliğine geliyor ama asla tek gelmiyor yanında benden hizmet bekleyen bi misafirle geliyo. acayip sinirliyim ona ve aklından ne geçiyo da bana yardım etmiyo anlamıyorum. belki o da benim gibi yetersiz bi anne olduğunu kabullendi.
Ya çok sevindim ben bile rahatladım senin yerinevalla ben de birebir aynı şeyleri hissettim. çok uzun zamandır gelsin diye yollarını gözlüyorum. o ilk geldiği zaman giderken kapının arkasında gömleğini asıp bırakmıştı. ben de ona bakıp nasıl olsa gelecek diyemiyodum. nedendir bilmem ilk gittiğinde gitme diyememiştim önünde ağlamamyı başarmıştım. sonraki gidişinde önünde ağladım tutamadım kendimi ama gitme demedim. sonraki gidişinde artık gitme de demiştim ve ağlamıştımsonra işte yavaş yavaş gitti ve gitme diyemedim çünkü gerçekten gitmesi gereken zamanlar girdi araya ama sonra gelmediğine baya kızdım. ama gel diyemedim. ama artık dayanamadım sabah gelebilir misin dedim. gelirim tabi yarın dedi. ben de olur dedim. sıkıntın mı var dedi. durumumu anlattım yorgunum darlandım dedim uçtu geldi meleğim. bi söyliyim bi söylemiyim dedim. o anlasın istedim ama en iyisi açıkça kırmadan dökmeden söylemek ve yardım istemekmiş. cidden yardım lazım olunca ana reddetmiyo korkmamak lazımmış. güzel anam sayesinde banyo da yaptım bir sürü iş de yaptım bebeğimi de gezdirdik parka da götürdük.
eşim o kadar yardım ediyo ki sabah bebeğimizle birlikte kahvaltı edelim diye geç çıkıyo. tüm gün mola vermeden yemek yemeden çalışıp erken dönüyo oğlunu görebilmek için ve hiç oturmadan sürekli yardım ediyo. ona da gerçi baya bi konuşma yapmam gerekti yardım et diye ama o da anladı ve ediyo artık sağolsun. gece bebek uyuyunca ben duruyorum başında git yap banyonu diyo ama benim halim kalmamış oluyo artık falan.
evet yemeğe çare bulmam lazım. ben de bazen fazla yapıp sonraki gün de aynı şeyi veriyorum, bitirmediğini kaldırıp tekrar çıkarıyorum da yetişmeyi başaramadım yine de. evin yemeğini de bebeğin yemeğini de şöyle planlayıp bi seferde kavanozlayarak haftalık hazırlamak muazzam bi fikir aslında ama hiç denemediğim için mi bilmem cesaret edemiyorum. iyice planlayıp denemek lazım pazar eşim bebekle oynarken ben giricem 3-5 yemeği birden çıkarıcam 2-3 saat uğraşıp falan. ya da çok yapıp kaynarken kavanoza koycan vakumlancak öğün olarak çıkarabilcen bozulmamış halde falan ama teferruatlı işler. ama düzene oturttun mu süper kolaylık.
Allah yardımcın olsun gerçekten 3 çocuk koşuşturması çok zor koşturmaktan popomuz yer görmeden akşam oluyor resmenBen duşa anakucağını koyup o şekilde banyo yapıyorum sabah 6 da uyanıyorum eşim gitmeden çocukların kahvaltısı beslenmesini hazırlıyorum kızımı ve eşimi gönderiyorum bebeğimin yanına uzanıyorum yarım saat geçiyo uyanıyo zaten bu ara özellikle gdce sürekli uyanıp meme emmek istiyo artık yanımda uyuyo beşikte yatmıyo uykusuz kalıyorum sonra oğlum için kalkıyoruz bebeğe ve oğlana kahvaltı hazırlıyorum oğlum okula gidiyo kendim öğlen anca kahvaltı yapıyorum bebeği ben nereye gitsem yanımda getiriyorum yanlız bırakmıyorum o şekilde evleri topluyorum yarım saat parka çıkarıp yorup eve geçip uyutuyorum başlıyorum akşam yemeği hazırlamaya sonra aynı çocuklar gelip yemek derken akşam oluyo oğlumun dersleri babasıyla yapıyolar biz yine bebişle derken gece anca oturuyorum hergün bu şekilde kısır döngü devam ediyo kimseden fayda yok bende aynı durumdayım annem gelince ben daha çok yoruluyorum
Benimki ana kucağından kemerle de düşüyor asla durmuyor artıkkk çok öne atıyor kendini bi baktım yüz üstü yere kapaklandı üstünde ana kucağıAllah yardımcın olsun gerçekten 3 çocuk koşuşturması çok zor koşturmaktan popomuz yer görmeden akşam oluyor resmen
H huuhuunenninenni Bende darda kaldıysam yapamadıysam baby neste koyuyorum banyo kapısının karşısına yapıyorum su sesi hoşuna gidiyor ama benimkisi daha çok harekete başlamadı emeklemediği için rahatlık diğer türlü mama sandalyesine ana kucağına falan kemerini takıp denerdim bende önüne de sevdiği bir iki oyuncak koyup deneyebilirsin
3 çocuk hiç destek görmedim herkes çalışıyodu şimdi de sanırım tempoya alıştım birde diğerlerinde 3 yaşında işe başladım şimdi zor geliyo herşey ama yanlış anlaşılmasın dediklerim banyo falan yapmayınca kendimize hiç zaman ayırmayınca depresyon kaçınılmaz oluyo temizlik yaparkende her odaya beraber gidiyoruz biyandan sohbet falan o şekilde başka türlüsü malesef olmuyo bende bu doğumda kendimi saldım kilo aldım veremiyorum çevreden de ay sen çok kilo aldın diyenlerde çok insan bunalıyo ama ben kendime azda olsa rutin oluşturdum hergün yarım saat parka gidiyoruz hem kızımda seviyoAllah yardımcın olsun gerçekten 3 çocuk koşuşturması çok zor koşturmaktan popomuz yer görmeden akşam oluyor resmen
H huuhuunenninenni Bende darda kaldıysam yapamadıysam baby neste koyuyorum banyo kapısının karşısına yapıyorum su sesi hoşuna gidiyor ama benimkisi daha çok harekete başlamadı emeklemediği için rahatlık diğer türlü mama sandalyesine ana kucağına falan kemerini takıp denerdim bende önüne de sevdiği bir iki oyuncak koyup deneyebilirsin
7. Ay bittiğinde verebilirsin demişti doktorum bana. Genelde öğle vakti verin diyorlar bi huzursuzluk olursa diye ilk zamanlarKızlar ya bi şey soracağım size. Ben bebeğime kendimiz yerken 1-2 sefer hamsi yedirdim. 3-4 kez de buharda pişirip somon yedirdim. Şimdi takip ettiğim bi doktor hesabı 9. Aydan itibaren balık verebilirsiniz yazmış acaba bi sakıncası olur mu? Benim gibi veren var mı ya da zararlı mı bilgisi olan var mı? Şimdi gördüm yazılanı bi korktum
3 çocuk doğurdum adriana lima bile kaç sene sonra verdi kilolarını de onlara3 çocuk hiç destek görmedim herkes çalışıyodu şimdi de sanırım tempoya alıştım birde diğerlerinde 3 yaşında işe başladım şimdi zor geliyo herşey ama yanlış anlaşılmasın dediklerim banyo falan yapmayınca kendimize hiç zaman ayırmayınca depresyon kaçınılmaz oluyo temizlik yaparkende her odaya beraber gidiyoruz biyandan sohbet falan o şekilde başka türlüsü malesef olmuyo bende bu doğumda kendimi saldım kilo aldım veremiyorum çevreden de ay sen çok kilo aldın diyenlerde çok insan bunalıyo ama ben kendime azda olsa rutin oluşturdum hergün yarım saat parka gidiyoruz hem kızımda seviyo
Ay ben anakucağı denemedim bile emeklemezken durmuyordu şimdi takla falan atar heralde onlaBenimki ana kucağından kemerle de düşüyor asla durmuyor artıkkk çok öne atıyor kendini bi baktım yüz üstü yere kapaklandı üstünde ana kucağıiyi ki gözümün önündeydi. Sürekli tutunup kalkmak emeklemek istiyor asssla durmuyor her şeyi çekiyor kurcalıyor
Benimde kafam karıştı Osman gönüllü 6. Aydan sonra verebilirsiniz yazmış başka bi dr 8 ay diyo kızım 6 aylık bende yavaştan vermek istedim ama kafam karıştı dr sormadım kontroldeKızlar ya bi şey soracağım size. Ben bebeğime kendimiz yerken 1-2 sefer hamsi yedirdim. 3-4 kez de buharda pişirip somon yedirdim. Şimdi takip ettiğim bi doktor hesabı 9. Aydan itibaren balık verebilirsiniz yazmış acaba bi sakıncası olur mu? Benim gibi veren var mı ya da zararlı mı bilgisi olan var mı? Şimdi gördüm yazılanı bi korktum
Ayy gerçekten bayılıyolar zorbalamaya ama çok yiyiyorum ve kendimi durduramıyorum3 çocuk doğurdum adriana lima bile kaç sene sonra verdi kilolarını de onlara
7. Ay bittiğinde verebilirsin demişti doktorum bana. Genelde öğle vakti verin diyorlar bi huzursuzluk olursa diye ilk zamanlar
Huzursuzluk olarak bilmiyorum çünkü baya seviyor ben de sevdiğim için öğlen yapıyorum beraber yiyoruz. Acaba sağlık açısından erken olmasının sıkıntısı var mı onu bilemedim. Biz 6 ay 3 haftalığız şuan baya 2 3 haftadır yedik yani. Bilemedim zararı yoktur inşallah azaltayım benBenimde kafam karıştı Osman gönüllü 6. Aydan sonra verebilirsiniz yazmış başka bi dr 8 ay diyo kızım 6 aylık bende yavaştan vermek istedim ama kafam karıştı dr sormadım kontrolde
Yardım beklemeyi kes önce ve kimseye dert anlatma. Bugğnlerini de asla unutma. Ben şuan öyle yapıyorum.hayatınızı normal şekilde yaşayabilmeye ne zaman başladınız kızlar?
ben hala banyo yapmaya evi temizlemeye falan vakit bulamıyorum. 10 günden fazladır banyo yapmadım koltukaltlarımda yaralar oluştu banyoda küf oluşmuş onarılması gereken kırık dökük yerler birikti mutfakta kelebek çıktı kuru gıdaların sığdırabildiğim bi kısmını buzdolabına koydum ama hepsini koyamadım ve kelebeklenen yerleri temizleyemedim.
tüm günüm emzir bez değiştir- giydir- soydur- mama hazırla- oyna- yedir- bebeği temizle- üstünü temizle- burnunu temizle- giydir- bulaşığını yıka- mamaya batmış çamaşırını yıka- yemek pişir- bebek salla sonsuz döngüsünde geçiyor. 3 öğüne geçtiğimden beri bebeği dışarı çıkaramıyorum çünkü o işe harcadığım vakti de yemek yapmaya harcamam gerekiyor. bütün bunları yaparken bebeği ya park yatağa ya yürütece hapsediyorum. yerde bırakırsam 2 dk sonra düşüp pat diye kafasını vurup ağlamaya başlıyo. o acı çekiyo sıkılıyo yalnız kalıyo ben de ne kadar iğrenç ve beceriksiz bir anneyim diye vicdan azabı çekiyorum. anneme de aşşşşırı kızıyorum gelip yardım etmediği için. doğurduktan sonra 2 hafta yanımda full durdu sonra kademeli olarak yardımını sonlandırdı. ona hiçbi zaman ev işi ya da bebeğin işlerini yaptırmadım sadece ben işlere koşarken bebeği kucağında gezdirip bıdı bıdı konuştu. o 2 haftanın sonunda eve dönmeden önce ben uzun süredir hiç böyle dinlenmemiştim demişti. kim bilir aklından neler geçiriyo da artık gelmiyo. kendini tamamen önemsiz gereksiz işlere vermiş durumda. tüm gün tv karşısında yatardı şimdi sürekli bozuk kırık bişeyleri onarıp aktarmaya kendisini verdi. işim var falan diye kendi vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyo anlamıyorum. her gün istisnasız onu watsaptan arayıp torununu gösteriyorum ve her gün yaşadığım zorlukları anlatıyorum. çok zorlanıyorum işim bitik diyorum enerjisiz durduğum için "yorgun görünüyosun zaten diyo". çok işim var diyince bana "kolay gelsin" diyor. bi defa yardıma ihtiyacın var mı geleyim mi demiyor. aylarca şehir dışına çıkıp boş işlerle uğraştı ve yanıma gelmedi. döndüğünden beri yanıma bikaç haftada bir 2-3 saatliğine geliyor ama asla tek gelmiyor yanında benden hizmet bekleyen bi misafirle geliyo. acayip sinirliyim ona ve aklından ne geçiyo da bana yardım etmiyo anlamıyorum. belki o da benim gibi yetersiz bi anne olduğunu kabullendi.
Burada eşinin desteğini yazmışsın şimdi gördüm canım. Bak annen de gelmiş. Biraz fazla streslisin. Rahatlamaya çalış. Mükemmel değiliz olamayız zaten hiç olmadık. Benim doğumdan bugüne kimse yok yanımda yardımcı olabilecek. İlk günden hem de. Annem omzundan ameliyat olması gerekiyor sürekli ağrısı oluyor kendi yemeğini bile yapamıyorlar. Kv yatalak abisine ve felçli annesine bakıyor düşün halimi. Bebeğim hareketli ve ilgi delisivalla ben de birebir aynı şeyleri hissettim. çok uzun zamandır gelsin diye yollarını gözlüyorum. o ilk geldiği zaman giderken kapının arkasında gömleğini asıp bırakmıştı. ben de ona bakıp nasıl olsa gelecek diyemiyodum. nedendir bilmem ilk gittiğinde gitme diyememiştim önünde ağlamamyı başarmıştım. sonraki gidişinde önünde ağladım tutamadım kendimi ama gitme demedim. sonraki gidişinde artık gitme de demiştim ve ağlamıştımsonra işte yavaş yavaş gitti ve gitme diyemedim çünkü gerçekten gitmesi gereken zamanlar girdi araya ama sonra gelmediğine baya kızdım. ama gel diyemedim. ama artık dayanamadım sabah gelebilir misin dedim. gelirim tabi yarın dedi. ben de olur dedim. sıkıntın mı var dedi. durumumu anlattım yorgunum darlandım dedim uçtu geldi meleğim. bi söyliyim bi söylemiyim dedim. o anlasın istedim ama en iyisi açıkça kırmadan dökmeden söylemek ve yardım istemekmiş. cidden yardım lazım olunca ana reddetmiyo korkmamak lazımmış. güzel anam sayesinde banyo da yaptım bir sürü iş de yaptım bebeğimi de gezdirdik parka da götürdük.
eşim o kadar yardım ediyo ki sabah bebeğimizle birlikte kahvaltı edelim diye geç çıkıyo. tüm gün mola vermeden yemek yemeden çalışıp erken dönüyo oğlunu görebilmek için ve hiç oturmadan sürekli yardım ediyo. ona da gerçi baya bi konuşma yapmam gerekti yardım et diye ama o da anladı ve ediyo artık sağolsun. gece bebek uyuyunca ben duruyorum başında git yap banyonu diyo ama benim halim kalmamış oluyo artık falan.
evet yemeğe çare bulmam lazım. ben de bazen fazla yapıp sonraki gün de aynı şeyi veriyorum, bitirmediğini kaldırıp tekrar çıkarıyorum da yetişmeyi başaramadım yine de. evin yemeğini de bebeğin yemeğini de şöyle planlayıp bi seferde kavanozlayarak haftalık hazırlamak muazzam bi fikir aslında ama hiç denemediğim için mi bilmem cesaret edemiyorum. iyice planlayıp denemek lazım pazar eşim bebekle oynarken ben giricem 3-5 yemeği birden çıkarıcam 2-3 saat uğraşıp falan. ya da çok yapıp kaynarken kavanoza koycan vakumlancak öğün olarak çıkarabilcen bozulmamış halde falan ama teferruatlı işler. ama düzene oturttun mu süper kolaylık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?