Hatadan değil de biraz karakter meselesi biraz da yetişme tarzı belki. Benim eşim mesela çocuk yaştan beri yatılı okuldaymis sonra üniversite disarda okumuş. Ben sevgisini çok belli eden, dillendiren ve teması seven biriyim. Belki ondaki o eksik tarafa iyi geldim bilmeden. Tahmin yürütüyorum yani. Belki annesi çok üstüne düşen karışan biri olsa ilgi sevmezdi boğulurdu anlasamazdik. Şimdi benim o alıştığı tavrım var ya onu yapamıyorum, ağrıdan bulantidan vs biraz kendimi bile çekemez duruma geldim. O aynı şeyin devam etmesini bekliyor o haliyle. Birden ilgi azaldı gibi hissediyor. Ona da hak veriyorum ama kendimle uğraşmaya bile halim yokken de nasıl yapayım. Halimi anlamayıp buna alınması bencillik gibi hissedip kızıyorum bazen

Bazen de ben neyin derdindeyim sen neyin diye trip atıyorum kızıyorum çünkü ağrı tavan yapmış o başka şeyler bekliyor

yani herseyin fazlası zarar bence. Denge iyidir
Eşim işten ayrıldı bu ara evde ama yorucu bi işte çalışırken çok uyuklardi ben de ilgisiz hissederdim. Şimdi gireceği iş nasıl olur nasıl devam eder Bilmiyorum ama bizim hormonlardan ağrılardan vs extra anlayış ve ilgiye ihtiyacımız olması çok normal