23 yaşındayım ve seneye evlenmeyi düşünüyoruz. İlişkimiz bu kadar yıllar olmasaydı belki de bi 3 sene sonra evlenmeyi düşünebilirdim bilemiyorum. İlişki süresi uzadıkça artık daralmaya başladım ciddiyete bağlanmadığı için, sanki gözümü açtığımdan bu yana sevgiliyiz gibi. Okul öncesi öğretmenliği mezunuyum atanırsam(umarım) çalışmaya başlayacağım. Hangi şehre atanırsam orada yaşayacağız, bunu çok defa konuştum ve destekleyip kabul ediyor. Kendisi bana gerçekten değer veren birisi, kendimi yanında mutlu hissediyorum. Gereksiz yere kıskanıp kısıtlayan birisi de asla değil. Ama çevremdeki evlilikler beni ürkütüyor. Evlendikten sonra çoğu şikayet etmeye başlıyor, keşke bekar olduğum vakitlerin tadını çıkarıp evlenmeseydim diyorlar. Ki gördüklerim de gerçekten çok severek evlenenler.. 24 yaşta gerçekten küçük mü diyorum. Bir de uzun yıllardır sevgiliyiz fakat ben hala yanında makyajsız duramıyorum ya da hasta olduğumda o kötü görüntümü görecek diye endişeleniyorum, duştan çıktığım gibi görmesini istemiyorum mesela. Ay dur dur gelme rimelimi süreyim iki dakika diyorum :) Bazen kızıyor çocuk gibi davranma lütfen görsem ne olacak ki diyor illallah etti. Bu bakımlı halime alıştığı için evlendiğimizde hayal kırıklığına uğrar mı diye düşünüyorum, neydi ne oldu böyle görmemiştim gibisinden. Yada evlendiğimizde haliyle çıplak görecek bir ton kusurum var. Eyvah diyorum nasıl dururum öyle. Bu düşüncelerde olduğum için acaba evlenmek için daha toy muyum? Siz ne diyorsunuz? Bunların haricinde gayet iyi anlaşıyoruz, mutluyuz..en önemlisi beraberken huzurlu hissediyorum. Objektif yorumlara ihtiyacım var. Herkese teşekkür ederim şimdiden.
