24 yaşında hayatımı düzene koyabilir miyim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Daha genceciksin, şu anda her şey için çok geç diyip hiçbir şey yapmazsan bundan 4 yıl sonra geriye dönüp baktığında çok pişman olursun.
DGS ile ilgili de konun varmış. Adam akıllı hazırlan sınava, bir yerlere girmeye bak. Bu şekilde DGS ile 27 yaşında mezun olan arkadaşım var. Okurken çok yoruldu dönem dönem hiç bitmeyecek sandı. Ama şu an çok iyi bir işi var.
Ve evet doğru, insanlar hayatta bi yerlere gelememiş başaramamış insanlara saygı duymuyor. Saygı istiyorsan o totoyu kaldırıp ders çalışacaksın. Erkeklerle ilgili konu açmayı bırakıp onları kurtarıcın olarak görmekten vazgeçerek. Kendi hayatını ancak kendin yoluna sokabilirsin. O elindeki telefonu yavaşça yere bırak ve ders çalışmaya başla.
 
Neye geç kaldın 24 le tam olarak . Çok gençsiz daha canın ne istiyorsa onu yap.
 
Ben ikinci üniversiteye 24 yaşında başlayıp, mezun olunca da atandım.ben de bu tarz şeyler düşünüyordum ama oluyor.daha fazla vakit kaybetmeden harekete geçmen lazım.allahtan ben 2 yıllık okudum da çabuk bitti.o zamana kadar benim de ne iş, ne aşk hayatım sıfırlara oynuyordu.sanki atanarak hayatım peri masalına dönüştü.şimdi bir tane yolu kesin seçmen lazım.o mu bu mu falan dersen hiçbiri olmuyor.artik macera arama yani.en mantıklı yolu seçip devam et.
 
26 yaş bence dönüm o konularda.sonra biraz sakinleşiyorsun.ama tek fark saçma sapan şeylere takılmışım demiyorum valla.sadece daha az takılıyorum.
 
Her yöne ilgim var spor müzik gitar ama hiçbirini kullanmadım kullanmaya da halim yok okulu dert ediyorum çaba göstermiyorum çalışayım diyorum okulu düşünüyorum insanların ne dediğini çok takıyorum bir şey soruyorum hep torpil torpil deniyor umudum kaçıyor 24 olmadım olacağım az kaldı elimde iş yok meslek yok hem çalışıp hem nasıl iş sahibi olacağım diyorum kendime zerre güvenim yok çünkü benim annem beni otur dersini çalış başka bir şey yapma diye diye bu zamana kadar geldim dışarı çıksam 1 saat dur gel deniyor bundan 2 sene ince bir yerde çalışmak istedim arkamda durmadı rızası olduğu içinde gidemedim çünkü o rızası oldukça ters tepti artık yıldım aylarca evden çıkmayayim dışarı ki geçen de öyle oldu aylarca çıkmadım dışarı arkadaşla buluşayim dedim çok kalma 1 saat dur gel dedi telefonu suratına kapattım iki gün önce arkadaşımdan geldi 3 de gittim 8 de evdeydim bu saatte ne işin var sokakta dedi desem ki sürekli dışarı çıkan biriyim hak veririm aylardır bir kere çıktım onda da zaman öyle geçti ki ne olduğunu anlamadık 5 saat durdum geldim o bana laf etti sinir krizi geçirmemek için zor tuttum kendimi çok bıktım 2 sene açıktan okudum eğer yanıma dursaydı hem çalışır hem okurdum şimdi oturmuş dgs çalışıyordum bu sene Eylül gibi işten çıkmıştım hatta ağustos gibi çalışmaya başladım bazen kendimi öldürmek istiyorum ama günahlarım aklıma geliyorum vazgeçiyorum zoruma giden tek şey beni bu kadar yıpratmasi elimde avucumda beş kuruş para yok dışarıya çıkmak bile istemiyorum kıyafetim dahi yok o kadar ihtiyacım var ama hanımefendi razı gelmedi gidemedik biri çalışmaktan bahsetse çıkıp gidiyor başka odaya duymak istemiyor bile bu akraba olur aile olur o lafı duymamak için kaçıyor evde duruyorum çalışmıyorum konfordan rahatlıktan yapamıyorum ben bıktım artık beni eğitecek sağlam bir annem asla olmadı
 
Kendisini aşmaya çalışan ama asla aşamayan ssürekli Olumsuz düşündüğüm için bir gram ilerleyeemdim insanların dediklerine o kadar kulak astım ki yapabileceğim şeyleri yapamadım
 
Kendi kabuğumu kıramıyorum asla kıramıyorum önceleri sadece şunu düşündüm 2 yıllık üniversite okurken çalışırım para biriktiririm sonra oturur dgs çalışırım kpss çalışırım ama yapamadım evin içine takıldım kaldım annem sag olsun iş konusunda hiçbir zaman arkamda durmadı bana guvenmedi sürekli evlenirim diye korktu kaçarım diye korktu niye korktu ? Bunca zaman ne yaptım sana korktu yapmak istesem yine yaparım yine giderim zor mu zor mu asla değil yok evde durursam ders calisirmisim yok evde durursam kaz airmisim asla çalışmadım yapmadım ve kazanamadım zaman nasıl geçti bilmiyorum o kadar çok ihtiyacım olan şey oldu ki sürekli ben alırım ben alırım sana dedi ama ne onun parası vardı doğru düzgün ne de benim beş kuruş parasıyla da bana yetmeye çalıştı ama insan evde durarak neyi başarır ki neyi bu sene dgs kazanır miyim bilmiyorum keşke mucize olsa çalışmıyorum isim yok param yok artık umudm yok şansını deniyorum işte olmadı belki diyorum bu sene onlisans kpss var girersem belki atanirkm ama o da belli değil ki ondan da umudum yok onca insana çıkmayan bana hiç çıkmaz benim hiç şansım olmadı varsa da önce eksikliğini yaşıyorum sonra o şeyden şansım oluyor he sorarsan çabaladım mi hayır cabalamadim da ne üniversite sınavında ne başka sınavda hep erteledim 2 3ay kala baktım ama annem yine beni destekledi yine yanımda oldu hâlâ da yapacağıma inanir ama benim inancım yok tibbi sekreterlik de okuyacağım artık nerden memurluk gelirse yeterki şu insanların diline düşmeyeyim yeter ki onların bana bakarken sanki ekmeklerini yemişim gibi davranmasindan bakmasından uzak durayım sadece dua edicem sadece
 
35+ ile iki ay önce keman öğrenmeye başlayan, kısa bir süre önce dil kursuna yazılan, işimden memnun olmadığım için yeni bir iş arayan, aile planları yapan ben konunuzu hayretle okudum.
 
35+ ile iki ay önce keman öğrenmeye başlayan, kısa bir süre önce dil kursuna yazılan, işimden memnun olmadığım için yeni bir iş arayan, aile planları yapan ben konunuzu hayretle okudum.
35+ ile iki ay önce keman öğrenmeye başlayan, kısa bir süre önce dil kursuna yazılan, işimden memnun olmadığım için yeni bir iş arayan, aile planları yapan ben konunuzu hayretle okudum.
Boşuna geçip giden zamanıma şaşırıyorum
 
herkesin keşkesi var 23 en guzel en verımlı yaş hem çalış hem gez ne geç kalması ben 35 oluyorum yarın, o zaman yarın mezar bakmaya başlayayım kendıme
 
Lütfen beni yanlis anlamayin ama yani daha 24 yasindasiniz. Ne ara hayati "kacirdiniz"? Cocukluk ve ergenlik falan oluyor 24 yasindan önce. Böyle konusmak icin cok fazla erken ve kusura bakmayin cok sacma. Cevreniz böyle seyler söylüyorsa size, lütfen oradan uzaklasin ve kendinize gelin. Insanlar 50 yasindan sonra bile kendine yeni hayat kurarken, sizin böyle düsünmeniz cok abes. Üstelik bu sekilde konusarak kendinize arkasina saklanmak icin bir sebeb uyduruyor gibi görükürsünüz. Bunu gercekten iyilik olarak söylüyorum. Lütfen daha pozitif olun ve hayatiniza simdi (!) yön verin. Aktif olun. Sosyallesin. Negatiflikten uzak durun. Daha cok cok gencsiniz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…