- 26 Ağustos 2018
- 1.548
- 1.121
- 133
- 33
27 yaşındayım bende hatta bitmek üzere
27 yaşındayım bende hatta bitmek üzereUmarım güzel günler çok yakında olur bizim için de. Siz kaç yaşındasınız ne mezunusunuz ?
Herkese merhaba.
Sanırım regl döneminde olduğum için bugün ayrıca depresif durumdayım. 27 yaşındayım ve uzun zamandır iş arayışında olduğum halde işsizim. Sorun yalnızca bu değil. Kendimi bir çok şeye geç kalmış hissediyorum.
Mezun olduktan sonra akademisyen olmaya karar verdim ve Türkiye'nin iyi bir üniversitesinde yüksek lisans yaptım. O süreçte akademiyi yakından tanıdım ve bu mesleğin bana iyi gelmeyeceğini anladım. Ama yüksek lisansımı bitirdim yine de.
İş aramaya başladım ama bulamadım.( tamamen deneyimsiz de sayılmam). KPSS ye hazırlanmaya karar verdim ama çift yılda olana gireceğim için sınav 2020 'de. Şimdi boştayken KPSS'ye çalışmaya uğraşıyorum ama bulunduğum ruh hali beni çok yoruyor. Sürekli okumaktan ve sınavlara çalışmaktan bıkmış durumdayım. Artık elim ekmek tutsun istiyorum Etrafımdaki herkeste sürekli bir şeylere çalıştığımdan bahsedip daha da canımı sıkıyorlar.
1,5 yıl kadar önce çok sevdiğim ve evlilik yolunda ilerlediğim sevgilim ile ayrıldık. Tam bir yıkım oldu o süreç benim için. Şimdi artık hayatım düzene girsin istiyorum. Sevdiğim ve seveceğim biri olsun (evlilikten bahsetmiyorum bunun için henüz hazır değilim), düzenli bir işim olsun ve artık bir şeylere çalışmaktan ziyade paramı yiyip gezip tozmak istiyorum. İdealist biriyim, okumayı ve öğrenmeyi çok severim ama sürekli sınavlara hazırlanmaktan bıkmış durumdayım. Anlayacağınız kendimi mutsuz umutsuz ve her şeyden önce geç kalmış hissediyorum.
Bana neler tavsiye edersiniz ?
Kazanmak zor malum o yüzden dersaneye yazilsaniz yurt evlerde kalırsınız daha azimli bir şekilde çalışırsınız hemde sevkinizi kirmazlarHerkese merhaba.
Sanırım regl döneminde olduğum için bugün ayrıca depresif durumdayım. 27 yaşındayım ve uzun zamandır iş arayışında olduğum halde işsizim. Sorun yalnızca bu değil. Kendimi bir çok şeye geç kalmış hissediyorum.
Mezun olduktan sonra akademisyen olmaya karar verdim ve Türkiye'nin iyi bir üniversitesinde yüksek lisans yaptım. O süreçte akademiyi yakından tanıdım ve bu mesleğin bana iyi gelmeyeceğini anladım. Ama yüksek lisansımı bitirdim yine de.
İş aramaya başladım ama bulamadım.( tamamen deneyimsiz de sayılmam). KPSS ye hazırlanmaya karar verdim ama çift yılda olana gireceğim için sınav 2020 'de. Şimdi boştayken KPSS'ye çalışmaya uğraşıyorum ama bulunduğum ruh hali beni çok yoruyor. Sürekli okumaktan ve sınavlara çalışmaktan bıkmış durumdayım. Artık elim ekmek tutsun istiyorum Etrafımdaki herkeste sürekli bir şeylere çalıştığımdan bahsedip daha da canımı sıkıyorlar.
1,5 yıl kadar önce çok sevdiğim ve evlilik yolunda ilerlediğim sevgilim ile ayrıldık. Tam bir yıkım oldu o süreç benim için. Şimdi artık hayatım düzene girsin istiyorum. Sevdiğim ve seveceğim biri olsun (evlilikten bahsetmiyorum bunun için henüz hazır değilim), düzenli bir işim olsun ve artık bir şeylere çalışmaktan ziyade paramı yiyip gezip tozmak istiyorum. İdealist biriyim, okumayı ve öğrenmeyi çok severim ama sürekli sınavlara hazırlanmaktan bıkmış durumdayım. Anlayacağınız kendimi mutsuz umutsuz ve her şeyden önce geç kalmış hissediyorum.
Bana neler tavsiye edersiniz ?
Kpss b için çalışıyorum ama aynı zaman da bir işe girmek istiyorum. Yalnızca sınava bel bağlamak istemiyorum ama iş bulamadım bir türlüAnladim. Ama yüksek lisans yapmışsınız mesela. Bence kendinize haksızlık etmeyin. Yine de siz bilirsiniz, kolay gelsin. Kpss b'de güzel bir yer için 90+ yapmanız gerek. Şimdiden çalışsani 95ten aşağı almazsiniz. Kolay gelsin.
Teşekkür ederim çok moral verici yazmışsınız. Aslında 8-9 aylık iş tecrübem de var , yok değil ama kriz dönemi iş bulamıyorum. 1 yıl kısa bir süre evet ama aynı zaman da çalışarak hazırlanırsam en azındna işim var diye rahat çalışabilirim. Şuan çok stresli ve mutsuzum çalıştığımdan da verim alamıyorumYüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişsiniz 2020ye bişey kalmadı ki altı üstü bir senecik.Bunca yıl verdiğiniz emek ve sarfettiğiniz çabaya göre 1 yıl kısa bir süre bence.Ya sabır diyip sınava asılın.28 yaşında işe başlamak da çok geç değil ki hem.Üstelik siz bunca zaman boş da durmamışsınız.Yüksek lisans yapmışsınız mesela.Sabredin biraz daha sıkın dişinizi.Gelecek güzel günlerin hayalini kurup kendinizi motive edin.Kolaylıklar dilerim.
Zaten ideallerimi bırakıp iş arıyorum bunu belirttim. Ayrıca öyle aman aman bir idealim de yok sadece iyi bir kurumda çalışayım dedim herkes gibi. Ama artık kurum falan ayrımı bile yapmıyorum yine de iş bulamıyorum krizden dolayı. Şuan da da işe girmeniz zor diyerek ne güzel moral verdiniz , sağolun !Sorununuz idealist olmanızdan kaynaklanıyor bence.Bu ülkede bir an önce ii hayatına atılmaktansa ideallerinin peşinden gidersen 30 yaşında çok okumuş ama okuduklarıyla bi köşede kalmış olarak oturuyosun çünkü.Yaşınız daha da ilerlemeden acilen ideallerinizi bırakıp bir işe girin yoksa özelde de iş bulamazsınız hatta şimdi bile bulmanız zor.
Sağlık sektörü değil ama ikinci üniversite olarak açıktan Çocuk Gelişimi Bölümü okuyorum. Okul öncesi zorunlu olacak dendi ve öğretmen olmayı çok istemiştim biraz da bu yüzden. Aynı anda bir çok şey okumaktan yıldım dediğim gibi. Şuan en kısa çözüm olarak bir işe girip aynı anda KPSS 2020 ye hazırlanmak olarak görüyorum.Alanınız maliye, güzel bir alan ama çok mezun var.
2020'de KPSS'ye girin bir deneyin ama bence işe girip aynı zamanda hazırlanın.
Eğer olmazsa işinizde devam edersiniz, eğer KPSS olmazsa 28,29 civarı olacaksınız. O civarda iş bulmak şu anki ekonomik durumda zor görünüyor.
Veya eğer sabrederim diyorsanız üniversite sınavına hazırlanın ve sağlık okuyun.
Mesela Radyoloji, Anestezi güzel alanlar.
Hem özelde iş bulma ihtimaliniz yüksek hem de devlete atanabilirsiniz.
Zaten üniversite sınavında ilk aşama konuları KPSS ile çok benzerdir.
Bence bir daha üniversite sınavını da düşünebilirsiniz.
Ama mutlaka idareten de olsa bir işe girin, sigortanız başlasın..
Keşke özel de olsa bir işe girebilseniz. Öğretmenlik çok güzel meslek. Sizi çok iyi anlıyorum herkes deneyim diyor. Benim 1 yıla yakın deneyimim olmasına rağmen iş bulamıyorum. Kpss ye hazırlanmayı ihmal etmeyin bence. Bu dönem çok güzel öğretmen alımları oluyor çünkü.27 yaşındayım bende hatta bitmek üzeretarih mezunuyum. Mezun oldum o sene formasyon aldım öyle geçti. Sonra ki sene kpssye hazırlandım öyle geçti. Baktım olmayacak özelde deneyim şansımı dedim orda tecrübesi olmaz dendi. Öyle umutsuz mutsuz devam
İnsan belli bir yaşta olupta para kazanamayınca ailesine daha fazla yük olmak istemiyor bilmiyorum bu psikolojiyi anlayabilir misiniz ama :) Ailem çok şükür çok iyidir asla böyle şeylerin lafını bile yapmazlar ama ben hem dersane hem yurt parası isteyebileceğimi sanmıyorum. Ayrıca evim çalışmaya müsait zaten. Hiç olmadı bir çok kütüphane var civarda. Youtube de ders videoları var ve konu eksiğim pek yok sadece soru çözmem lazım. Bir işe girmiş olursam kendimi derse daha çok verebileceğim. Şuan kafam hep meşgul ve çalıştığımdan da bişi anlamıyorumKazanmak zor malum o yüzden dersaneye yazilsaniz yurt evlerde kalırsınız daha azimli bir şekilde çalışırsınız hemde sevkinizi kirmazlar
İyi bir üniversitede yüksek lisans yapabilmisseniz A grubu bir yer niye kazanamayasiniz?KPSS için sorduysanız alandan değil B grubundan gireceğim için 2020 de gireceğim
Kardeşim aynı durumdaydı, o erkek olduğu için insanlar daha da fazla haddini aşıp ne zaman iş bulacaksında evleneceksin e kadar getirmişlerdi sorularını. Çok zor anlar biliyorum, sabrınızın sonu selamet olsun inşallah.Herkese merhaba.
Sanırım regl döneminde olduğum için bugün ayrıca depresif durumdayım. 27 yaşındayım ve uzun zamandır iş arayışında olduğum halde işsizim. Sorun yalnızca bu değil. Kendimi bir çok şeye geç kalmış hissediyorum.
Mezun olduktan sonra akademisyen olmaya karar verdim ve Türkiye'nin iyi bir üniversitesinde yüksek lisans yaptım. O süreçte akademiyi yakından tanıdım ve bu mesleğin bana iyi gelmeyeceğini anladım. Ama yüksek lisansımı bitirdim yine de.
İş aramaya başladım ama bulamadım.( tamamen deneyimsiz de sayılmam). KPSS ye hazırlanmaya karar verdim ama çift yılda olana gireceğim için sınav 2020 'de. Şimdi boştayken KPSS'ye çalışmaya uğraşıyorum ama bulunduğum ruh hali beni çok yoruyor. Sürekli okumaktan ve sınavlara çalışmaktan bıkmış durumdayım. Artık elim ekmek tutsun istiyorum Etrafımdaki herkeste sürekli bir şeylere çalıştığımdan bahsedip daha da canımı sıkıyorlar.
1,5 yıl kadar önce çok sevdiğim ve evlilik yolunda ilerlediğim sevgilim ile ayrıldık. Tam bir yıkım oldu o süreç benim için. Şimdi artık hayatım düzene girsin istiyorum. Sevdiğim ve seveceğim biri olsun (evlilikten bahsetmiyorum bunun için henüz hazır değilim), düzenli bir işim olsun ve artık bir şeylere çalışmaktan ziyade paramı yiyip gezip tozmak istiyorum. İdealist biriyim, okumayı ve öğrenmeyi çok severim ama sürekli sınavlara hazırlanmaktan bıkmış durumdayım. Anlayacağınız kendimi mutsuz umutsuz ve her şeyden önce geç kalmış hissediyorum.
Bana neler tavsiye edersiniz ?
Haklısınız. Şu dönemde tek tesellim bunlar zaten. Çok şükür sağlıklıyım ve ailem sağlıklı. Ama işte hayatımda düzene girsin istiyorum ben de. Umarım güzel günler yakındır hepimiz için.ah bu ülkenin gençlerinin hali
yalnız değilsin sevgili konu sahibi 3 aşağı 5 yukarı aynı duygular içersindeyim ama anladım ki depresif olmak çözmüyor bu durumu
şartlarınıza en iyi olanı yapıp elinizden geleni yapın.
ve en önemlisi sahip olduklarınızla mutlu olun. bu dediğim eziklik değil. belki sağlıklı olmanız ailenizle olmanız bile muhteşemdir bunlara sahip olmayanları düşünün. o zaman mutsuz hissetmezsiniz ve elinizden geleni yapmaya gücünüz olur.
Haklısınız bu toplumda erkek olunca bu konularda daha fazla zorluk yaşanıyor. Teşekkür ederim iyi dileğiniz için. Umarım kardeşinizde bu zorlu süreci atlatmıştır.Kardeşim aynı durumdaydı, o erkek olduğu için insanlar daha da fazla haddini aşıp ne zaman iş bulacaksında evleneceksin e kadar getirmişlerdi sorularını. Çok zor anlar biliyorum, sabrınızın sonu selamet olsun inşallah.
Ne güzel yazmışsınız. Çok teşekkür ederim. İBBF li olarak bir belaya düştüm kurtulamıyorum bir türlü. A grubunu hiç düşünmedim ve düşünmüyorum da. Çünkü sınav puanı olup da kadro açılmadığı için puanı yanan arkadaşlarımı bile gördüm. Artık bunları kaldıracak halim mecalim kalmadı. 2020 B grubu için hazırlanmak isiyorum ama bir yandan da işim olsun yoksa artık delireceğim işsizlikten. Her şeye geç kalmış hissi yaşıyorum. Keşke öğretmen olsaydım diyorum. Hayallerim ve hayat çatışıyor resmen. Sürekli okumaktan ve bir şeylere hazırlanmaktan gerçekten bıktım. İşe gireyim kurtulayım, sınavı kazanırsam ne ala ama kazanamazsam bari işim var diyebileyim istiyorum. Ne olacak bu halimiz. Siz de istediğiniz zaman özelden yazabilirsiniz, her konuda.Sizi suan çok çok iyi anlıyorum hatta en iyi ben anlayabilirim diyeceğim nerdeyse. Yasamadan anlasilebilecek birsey değil cunku bu. Vasıfsız bir insan olmadığınız halde en basit işleri bile bulamamak gercekten çok yıpratıcı. Benim size tavsiyem bankalarin kendi sitelerinden cv oluşturun. Kariyer uzerinden basvuru yapıyorsunuzdur zaten bir cok yere oyle tahmin ediyorum. Bu yıl kpssye girdiniz mi bilmiyorum ama yakin zamanda gelecek olan icisleri ve gsb ilanlarına basvurabilirsiniz. Basvuru taban puani 60. Eger puaniniz 70 ve uzeriyse adalet bakanligi ilanlarini takip edin katiplik mubasirlik ikm gibi. Boyunuz tutuyorsa ve sağlık sorununuz yoksa polislikte dusunebilirsiniz. Onun disinda iibf olarak ticaret bakanligi da personel aliyor bir kac farkli kadroda. Eger 85 ve uzeri puan alirsaniz b grubu bence cok daha avantajli. Alan calismak benim kendi adima hayatimin en büyük hatasi oldu. (Iıbf mezunu olmayi saymazsak tabiki) A grubundan atanmayi basarabilenler mutlaka ki var ama o kadar az kadro veriliyor ki. Hem A grubundan hem B grubundan hazirlandigim ve buna yillarimi ayırdığım icin yeterince bilgi sahibi olduğumu düşünüyorum. Merak ettiginiz akliniza takilan herhangi bisey varsa sinav süreciyle ilgili bana ozelden yazabilirsiniz. Umarim atanip iibfnin kötü kaderini yenenlerden oluruz bizde. Üzülmeyin elbette hak ettigimizi alacagiz bir gün. Benim kendime inancım tam sizinde öyle olsun
Evet o kadar haklısınız ki. Okumaktan ve kendimi geliştirmeye çalışmaktan çok memnunum ama bu maalesef bir işe yaramıyor. Bir işe bile giremeyince bunca yıl neden okudum diyorum. Artık yaptığım yüksek lisansı boşa yapmış gibi görüyorum mesela. Okumayı sevdiğim için kendime kızar oldum. Artık bir işe girip aynı zaman da b grubuna hazırlanmak istiyorum. Umarım olurNeydiney , lütfen üzülmeyin, aradığınız sorumlu siz değilsiniz, fazla donanımlı sistem kurbanısınız.
Misal; lise ya da önlisans tan kpss ile atanmış olsaydınız, ya da özel sektöre dalsaydınız, şu an iyi bir maaşınız ve fazlaca iş tecrübeniz olmuş olacaktı, yükselmiş olucaktınız.
Okumak, diploma almak güzel tabii ki ama bunun paralelinde eş zamanlı çalışmak ve bir noktadan da başlamak gerekiyor.
Yeni mezun iş ilanlarında bile; ''max 3 yıl tecrübe''aranan bir ülkede yaşıyoruz.
Dayı yeğen olayına hiç girmedim daha.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?