Canımmm öncelikle allah yardımcın olsun...Ben nişanlı birisi olarak sana şunu söyleyim 1 senelik bir ilişkim vardı kendisi epilepsi hastasıydı hiç sorun edilecek birşey değil Allah o hastalığı bana verebilirdi ama kişilik olarak dengesizlik varmış bana öncee inanılmaz ilgi gösterdi sonra gün gün uzaklaştı 2 ayda oldu bu olay.Aynı ünideydik tabi.Eskiden uyuşturucuya ucundan bulaşmış, kadın kız ayağı dersen eskiden varmış, içki varmış, bunları anlattı bana ama artık ben o bataklığa girmiycem dedi tövbe ettim annem için hayatıma devam edicem dedi (babası acayip sorumsuz ve alkolikti) ben işte salak...adam sana herşeyini anlatmış...ne diye bırakmıyordum biliyormusun düzelcek tövbe etmiş Allah affederken benim kul olarak yargılamaya ne hakkım var bırakmıycam hayatını düze cıkarcam falan diyorum e bide kriz geçiriyo önümde Allah canımı alıyordu o kriz geçirirken. Epilepside biliyorsunuz istifar ediliyor köpük geliyor, okulda fenalaşıyordu (ne kadar emek verdiğimi anla diye diyorum bunları) ağzının köpüklerini üstümle başımla sildim ben...Adeta adamışım kendimi ona!Nasıl bir salaklıksa herkes şaşırıyordu sen nasıl böle bir adamla birliktesin! diye ondan adam olmaz diye en yakın arkadaşları söylüyordu...Ben hayır düzelecek bakın artık içki içmiyor bakın namaza başladı diyorum beraber namazlara gidiyorduk öğlen olunca dersten çıkıp ben Allaha onu toparlaması için yalvarıyordum...Maddi sorunları vardı benden asla para almadı mesela bunlar hoşuma gidiyordu.Herşeyini haber verirdi ne yaparsa anlatırdı fazla açıktı hatta.Bana birini geçmişte çok sevdiğini ve ayrıldıklarını onun yüzünden bir karanlığa saplandığını falan anlatıyor bende dinliyorum sanki psikoloğum ya...Bir gün kriz geçirdi yine bir kız ismi sayıklıyor...iyileşince sordum onun ismi dedi yıkıldım..Ya bakarmısınız ben ona neler yapmışım o hala onun adını sayıklıyor ama suc bende dön arkanı git işte.Özsaygımı kaybetmişim ben demekki o dönemde...Ve 2 ay sonra bende dinime dönücem diye uzaklaşmaya başladı uzatmayım bilirsiniz işte sohbetlere gitmeler, namazları abartmalar seans sanki bu...Konuşmuyor bile.mesaj atarsam cvp veriyor, gel dersem geliyor ama susuyor...dershanesine gittim hoş geldin dedi derse girdik beraber ve bu susuyor normalde aşırı aşırı hareketli hastalığı yüzünden.Kızın biri dediki hocam bu bayan hep gelsin bakın x'in çenesi durdu dedi şok oldum demekki bana yapıyor numara sonra ayrıldım ben1 ay sonra.ağlaya ağlaya birşey söylemeden.Öğle yemeğine götürüyor kızlar o gün beni ağlamaktan cnm çıkmış yolda ağlamaya devam ediyorum tabi.Karşıdan yanında bir kız bir erkek gülüşe oynaya geliyorlar daha ayrılık konusu geçmemişti aramızda...dine adayana bakın...Bni gördü sen neden ağlıyorsun dedi bu seferde ben konuşmadım.bekledi bekledi ve gitti tek kelime etmedim.Bu bitti olarak söylemekti bnm için.Keşke bunda tamamen bitmiş olsaydı..2 ay sonra tekrar geldi mesaj attı ayrıntıları uzatıyorum ama k. bakmayın...Barıştık 2 ay yine aşırı güzel, sonra yine uzaklaşmalar bu dönemde sürekli ailesi annesi babasıyla sorun yaşıyor biz de tepetaklak oluyoruz...ben hala bırakmıyorum sorunları var yoksa böyle yapmaz diye...Ne kadar temiz niyetli yaklaşmışım ama herşeyiin aşırısı zarar işte aptal diyolar insana...neyse yine beni bıraktı bir belirsizlikte.Ben eve döndüm yaz tatiline annesi babası boşandı olduğum şehre kadar geldi özür diledi düzelteceğim dedi ve bana 2.defa seni seviyorum dedi düşünün 1 sene olmuş daha 2.hey allahım yaa neden demiyorsun dediğimde öyle diyince kendimi duygusal bir yükümlülük içinde hissediyorum diyordu!neyse barıştık (aptal ben) kör müydüm acaba neydim sevgi de değildi galiba bir görev üstlenme ve bağımlılık ilk sevgilimdi sanırım ondan.Tecrübesizlik...bir yaz boyu beni el üstünde tuttu her anını haber veriyor falan bir ilgi bir ilgi ama doğum günümü unuttu yani mesaj bile atmadı arkadaşım uyarmış mesaj attı.hatırlamış gibi gece 2 de.bende fark ettim beni aptal yerine koyuyorsun demi diye...BAYA KAVGA ETTİK ama kendini savunmuyordu haklısın diyordu ve en sonunda çok çok
afedersiniz bana 'bir s..ktiri b..ktan mesele içn yaptığına bak dedi...sen bn doğum günüme bu gözle bakıyorsun dedim ayrıldım yine affetrmek için çabalar ama ben dünden razıyım barışmaya ki..barıştık yine bir ilgi bir ilgi yaz tatili bitiyo tutturdu okul açılmadan erken gel vakit geçiririz diye tuttum 1 hafta önce gittim...ve 1 hafta sonra bana seni sevip sevmediğimi bilmiyorum dedi ve ayrıldık ben bak bu son olur dedim olsun son zaten dönüşü yok dedi sonra film koptu bende kendime zarar verdim o kadar incinmiştim ki bir sene boyunca kendimi kaybetmiştim diyebilirim.Hastaneye geldi falan ben iyileştim biraz daha diyorum ki nolur gitme bırakma ama halimi görmelisniz saç baş dağınık kusmuşum üstüme makyaj kapkara akmış (birden hastaneye getirilmiştim) halim bu.yok dedi ben sana zarar veriyorum artık senle olamam kendimden nefret ediyorum dedi ve gitti ben o gece halime baktım 'kızım kendine gel bu adam seni insanlıktan çıkardı insan biriyle mutlu olmak için beraberdir, bu hale gelmek için değil dedim' perişandım çünkü yurda getirdiler beni hastaneden...yangın merdiveninde şehrin ışıkları gözümde pul pul olurken yükseklerden izledim şehri, oturduk arkadaşımın omzuna koydum kafamı 'geçecek mi ' dedim o da 'söz veriyorum geçecek sen çok iyi ve mutlu olacaksın'dedi canım arkdaşım ya..1 sene üstümden psikolojimden atamadığım bitiremediğim o adamı (hsatalık diyorum ben o adama) atmıştım kafamdan 1 gecede bitirdim ve sonrasında atlatmak için cok acı çektim yani psikilojim bozulmuştu.derslerim mahvolmuştu çektiğim acı da ben bu insan için neden bunları yaptım diyip salak gibi hissetmekti. 1 ay geçti anca biraz kendimi toparladım ayrıldıktan 1 ay sonra bu yalvarıyor falan içkiye dönmüş falan buluşalım dedi süslendim püslendim bir afet olup gittim konuştu af diliyor tabi
buraya neden geldim biliyormusun ne kadar zavallı olduğunu görmek ve egomu tatmin etmek içn. hani sen zamanında bana yapmıştın ya egonu şişirdin ya dedim.sen bir zavallısın ben kötü dönem geçirdim atlattım daha da iyi olacağım ama sen bu kişiliksizlikle daha çok sürünürsün dedim sadece şok oldu ve 'haklısın' diyebildi.kalktım gittim bir daha görmedim içimdekileri de sölemiştim ohhh
6 ay Sonra nişanlım girdi hayatıma, sevmekten korkuyordum ama öyle bir güven ve sevgi verdi ki bana.Kendime olan güvenim saygım geri geldi, mutluluk geri geldi, aşk (gerçek olanı) geldi...onurluca nasıl sevilir, seven adam nasıl olur gördüm...Nasıl arkanda dağ gibi durur gördüm..2.5 sene hiç ayrılmadık
nişanlıyız şimdi ailem çok seviyor aileler çok anlaşıyor
düşünüyorumda o diğer pislik ile ayrılmasam asla ailem kabul etmezmiş herşey burnumdan gelirmiş onun düzgün bir aile hayatı da yoktu çünkü...Ne koca olurdu ne adam.Allaha olması için o kadar yalvarmıştım halbuki aşırı ısrarcı olmamak lazım canım...Gerçek sevgiyi bulunca insan anlıyor herşeyi şimdi onurluca seviyorum seviliyorum
ailesi de el üstünde tutuyor o kadar şükretmem lazım ki ama çok şey öğrendim hayata dair kızlar...Öyle bir tecrübe oldu ki bana...Şimdi sende sevilmeye ihtiyaç duyuyorsun, kimse seni öyle sevemez sanıyorsun..Korkma. sağlam olmayan, temeli olmayan bir binanın üstüne ev kurma, yık onu. uğraştıracak seni ama olacak, çöküntüyü temzleyip arsayı boşalttığında, o tertemiz arsaya çok güzel bir yuva inşaa edeceksin...çok çok özür dilerim uzattım farkındayım ama olurya sana bir yerden bir ışık olur.Korkma hayattan güçlü ol ve önce özsaygını geri kazan...