- 24 Haziran 2011
- 23.560
- 49.207
- 798
Durumunuz varsa hemen şuan gidip araba alın dört tekeri yürüsün yeter. Zaten mesafe de kısa gider gelirsiniz
Herksese günaydın..Dün akşam eve gittim hiç konuşmadık yemek hazırlamadım o da bişey yemeden yattı.Koskaca adam kalkıp bi ekmek arası bile yapmıyor kendine..Sırf bana vicdan azabı olsun diye birşey yemiyor.İş yerim merkezi bir yerde fakat evimden şirkete 25 dakika yürüme mesafesi var ve vasıta yok. bel fıtığı başlangıcım olduğu için sabahları bni kendisi getirirdi şirkete. sabah odasına girdim götürcek misin dedim GÖTÜRMEM dedi aynen bu şekilde.SEN bilirsin umrumda değil dedim çıktım evden
Maalesef ehliyetim yok.Durumunuz varsa hemen şuan gidip araba alın dört tekeri yürüsün yeter. Zaten mesafe de kısa gider gelirsiniz
Makul bir çözüm yolu sunmuşsunuz teşekkür ederim.Şu an onun bana yapığını bende ona yapıyorum.Zamanla konuşunca söylediğiniz taktiği deneyeceğim.Günaydın.
Şöyle yapın. Arkadaşlarınızla buluşmasanız da gün aşırı arkadaşlarımla buluşuyorum deyip geç gidin. Ama o surat assa da gidip sarılıp öpün, yemeğini hazırlayın. Yani o küssün ama siz küsmeyin. Normal devam edin konuşun. Cevap vermese de. Eve neşeli girin. O da zaten bir süre sonra geç gelmelerinize alışacak. Ama alıştırırken kalbini kırmayın. Belli ki annenizin vefatına hala alışamamış. Yada onu kaybetti sizi de kaybetmekten korkuyor.
Keşke evlendirebilsek sonra da alır başımızı giderdik :) Sen kendince bi çözüm bulabildin mi soruna ? ne yapıcaz biz cidden ömrümüz geçti gidiyor.aynı benim annemi anlattınız, acaba ikisini tanıştırıp evlendirsek mi, ikimiz de bu vicdan azabı duygusundan kurtuluruz hahahha
şaka bir yana seni çok iyi anlıyorum, aynı durumu tüm aynı senin hissettiklerinle annem de yaşıyorum. vicdanım ve kişiliğim arasında sıkışıp kalıyorum.
Evlendiğinizde ne yapıcak peki? Eh koca gökyüzünden inmiycek dışarı çıkıp insanlarla tanismali gorusmelisiniz. Bu gidişle sizin evlilik de zor. Ne düşünüyor ki acaba babanız? Sizin evlenmeye anne olmaya hakkınız yok mu? Bence yavaş yavaş alıştırın ona da yazık. Sanırım sizden başka dayanağı yok.20 yaşlarımda annem hayattayken inanın bende rahattım.Anne genelde dengeleyici oluyor.Söylediğinize inanın yaptım günlerce surat asıyor aynı evde beni yok sayıyor.Keşke bağırıp çağırsa tartışmak bile bundan iyidir.Dışarıya çıktığıma çıkacağıma pişman oluyorum.Ben fazla mı vicdanlıyım inanın bilmiyorum.
Annemin sosyal olmakla ilgili bir sıkıntısı yoktu.Annemin vefatına kadar benimde yoktu diyebilirim.4 yıl şehir dışında okudum.Annemle hep telde konuşurduk babam 2 günde bir arardı mesela.babanız sizin hayatınıza fazla çelme takıyor görüyorsunuz neden bencil olduğu için o nun istedikleri olmadığı için ,peki sizin ne istediğiniz babanız için önemli mi kesinlikle hayır umurunda bile değil ,neden çünkü bu hayatta sadece babanız var ve her şey onun etrafında dönmek zorunda ,
sonuç:anlayın işte kendi hayatınızı kurmaz iseniz ilerde babanızın zincirlediği gibi bir evladınız dahi olmayacak.Siz babanızdan daha çok yalnız kalacaksınız..bir süre eve yemeğinizi yiyip gelin hatta akşam programlar yapın geç gelin,sonraki aşamada evinizi ayırmanızı tavsiye ederim,kendi sosyal çevrenizi kurun ,babanızı atın satın demiyorum hafta da iki kere ziyaretini yapın eksiklerini tamamlayın yeter .Böylece babanız da kendi kendine yetmeyi bencillikleri sebebiyle kimseye eziyet etmemesi gerektiğini öğrenmiş olur,muhtemel rahmetli anneniz de kolay kolay sosyal bir ortama girmeden göçtü gitti. size günah
İnanın şu an o kadar sinirliyim ki 'sen ruh hastasısın psikoloğa git' diye mesaj atasım varbabanızın kesinlikle psikolojik destege ihtiyacı var. siz de bağırıp cagitmayin . alıştıra alıştıra serbestlik sağlayın. misalen birgün eve ge c gidin .diğer gün daha ge c gidin . asama aşama yapın .
niye şaka olsun bi tanışsın gençler görüşsünler:)Keşke evlendirebilsek sonra da alır başımızı giderdik :) Sen kendince bi çözüm bulabildin mi soruna ? ne yapıcaz biz cidden ömrümüz geçti gidiyor.
Ona sorup ben evlenmezsem ve o ölürse,tek başına naparım diye korkuyor ve evlenmemi istiyor.Ama bir yere bırakmayıp dışarı çıkmamı engellediği sürece ben nasıl biriyle tanışabilirm ki.Söyledikleri hep lafta kısacası.Evlendiğinizde ne yapıcak peki? Eh koca gökyüzünden inmiycek dışarı çıkıp insanlarla tanismali gorusmelisiniz. Bu gidişle sizin evlilik de zor. Ne düşünüyor ki acaba babanız? Sizin evlenmeye anne olmaya hakkınız yok mu? Bence yavaş yavaş alıştırın ona da yazık. Sanırım sizden başka dayanağı yok.
Maalesef ehliyetim yok.
İnanırmısınız buna bile babam engel oldu şimdiye kadar yapamazmışım kullanamazmışım yeteneğim yokmuş vs.diyeO zaman hemen yazılır. Araba sizin özgürlüğünüz olacak.
Keşke evlendirebilsek sonra da alır başımızı giderdik :) Sen kendince bi çözüm bulabildin mi soruna ? ne yapıcaz biz cidden ömrümüz geçti gidiyor.
halen bulamadım, hatta benimki daha üst level, boşandım ayrı evimdeyim, annem benim yanıma geldi gitmiyor, kendi evinin kirasını da ödüyor. ama asla yanımdan da ayrılmıyor. her gittiğim tatile herşeye gelmek istiyor, götürmezsem surat asıyor. arkadaşlara gitmek istiyorum orayada gelmek istiyor, sanki gençliğini benimle yeniden yaşamak ister gibi. evde alt yazılı fimler izliyorum , o sevmiyor, evde tek kalıyorum sen film izliyorsun ben sıkılıyorum diye ona da surat asıp akşam 8 de yatağa girip uyuyor sırf bana gıcıklık olsun diye. bazen aşırı daralıyorum. ama anne işte kırmak da istemiyorum. çok zor günler geçirdi çünkü. ama yine de tatilime gidiyorum, o tatili bana zehir ediyor surat asacak saçma bir bahane buluyor, ama artık sallamamaya alışmaya çalışıyorum. ama baya da stres oluyorum. halen sıkıntım düzelmedi. tavsiye isterim ben de
İnanırmısınız buna bile babam engel oldu şimdiye kadar yapamazmışım kullanamazmışım yeteneğim yokmuş vs.diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?