30'lu Yaşlarda Olup Gebe Kalamayanlar

LOVELıcanım, yazdıkların beni çok etkiledi.Ben Allah ne derse o olur diyorum.Eğer kaderinde varsa ki, inşallah yoktur, tıp ne yaparsa yapsın olacak olan olur.Duam, temennim bebişinin seninle ve sağlıklı olarak kalması.Umarım iyi haberlerini alırız burdan canım.
Diğer tüm arkadaşlar umarım hayırlı bir hafta ve sürprizlerle dolu haberler almak nasip olur hepimize...
 
kızlar merhaba uzuuunnn bi aradan sonra bu sitede tekrardan yazmaya karar verdim.Moralim o kadar kötüydü ki ne bu siteye girmek nede bu sayfalara duygularımı yazmak istemedim.ama şimdi kendimi daha iyi hissediyorum ama aynı zamanda da çok yalnız hissediyorum.Sanki bu dünyada bu sorunu sadece ben yaşıyorum ve sadece ben acı çekiyormuşum gibi hissediyorum.Kısaca kendimden bahsetmek istiyorum.34 yaşındayım ve 4 yıllık evliyim.Sadece 4 ay korundum ve sonra bıraktım.Ozamandan bu zamana her ay hayal kırıklığı yaşayarak geçiyorum.Bende sizler gibi sebepsiz interfilite yaşıyorum.Bu güne kadar defalarca yumurta takibi ve çatlatma iğneleri vurdurdum.Artından olumsuz bi aşılama ve tüp bebek deneyimim oldu.Bunun yanında aşılama olurken doktorum rahmimin yapısının dik olduğunu söyledi ve aşılamam inanılmaz derecede ağrılı yapıldı.Aşılama bittiğinde kesinlikle tutmayacağından adım gibi emindim.Bu kadar acılı ve stresli bi aşılama sonunda olumlu bişey düşünemiyordum ama yinede aşılama sonunda regl olunca dünyam yıkıldı.6 ay sonra kendimi toparladım ve doktorum bana aşılama ile zaman kaybetmememi direk tüp bebek yapmamızı önerdi.%90 olur diyordu bana.Çünkü regl dönemim çok düzenliydi hiç bi sorunum yoktu rahim filmim tertemiz çıkmıştı.Eşimin sperm sayılarıda oldukça yüksekti.Neyse tüp bebek transferi yapılırken aşılamada yaşadığım acı ve stresi yine yaşadım ve transferim yapılamadı.Aynı günün akşamı narkoz ile bayıltılarak transferim yapılmıştı.Sebebi ise bu sefer rahim ağzının dar olmasıydı.Her zaman günü gününe regl olurken bu bekleme süresisinin 9.günü regl oldum.Test dahi yaptırmadım kendime.Ama tamamen yıkılmıştım.Ve sonra hayata küstüm inanın.Hep kendi kendime nedenler aramaya başladım.Nerde yanlış yapmıştım neden olmuyor.Ben çok kötü bi günah işledimde onun cezasını böylemi çekiyorum.Peki ben çekiyorsam eşimin günahı neydi.Çevremde o kadar kötü insanlar varki ve hepsinin çocukları vardı o zaman bu düşüncem yanlıştı.ama peki neden ? neden ? neden ? bunları o kadar çok düşünmeye başladım ki ve hayatımın içine o kadar aldım ki dünyalar iyisi melek gibi eşime bile resmen işkence yapıyordum.ış ortamımda çok sevecen sempatik ve herkes tarafından sevilen biriyken şuan gergin sinirli ve kimseyle konuşmak istemeyen bambaşka bi karakter oldum.Ne yazık ki bunu farkındayım ama kendimi değiştiremiyorum.Eşim beni ne kadar anladığını söylesede beni anlamadığını çok iyi biliyordum.Hayatım tamamen bebek üzerine kuruluydu.Tabi bu zamanda çocuğu olan arkadaşlarımla görüşmemeye başladım.Çocukluğumun gençliğimin geçtiği ailemin yanına gitmez oldum.Neden mi ? nedeni çok basitdi.O kadar densiz insanlar vardı ki çevremde ve ben bu insanlar yüzünden bu hale gelmiştim.Sonra baktım ki gerçekten bebek istiyormuydum yoksa sadece bu baskılardan dolayımı bebek yapmaya çalışıyordum.Bunları düşünmeye başlamıştım.Ve sonunda %50 baskı %50 kendim istiyordum.ıster istemezde bunu stres yaparak hayatımı mahvetmeye başladım.Ama şimdi daha iyiyim sonuçta bunun sonunda zararı görecek kişi yine bendim.Ve kimse bana benden daha fazla yardımcı olamazdı.Bu arada tüp bebekden sonra bide histeraskopi yapıldı bana ve bunun sonucunda da bişey çıkmadı ve ben bi kez daha yıkılmıştım.Hep dua ettim allahım umarım bi sorun vardır ve bu sorun tedavi olduktan sonra hamile kalabilirim diye.ınsan sağlıksız olmak için dua edermi ? Evet eder arkadaşlar ? Ve operasyon sonrası problem olmadığı anlaşılınca daha da yıkıldım ve nasıl ağladığımı anlatamam size.Neyse sonuçta bunların hepsini geride bıraktım.3 aydır ne doktoruma kontrole gidiyorum nede yumurta takibi yapıyorum.Herşeyi oluruna bıraktım.Şuan kendim ve eşim için yaşamaya başladım.Ve biliyorum ki er yada geç bende anne olacağım.Hatta biraz evvel işyerindeki bi arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim benden 1 sene sonra evlenmişti.Wc giderek ağladım ağladım ağladım.... sonra kendimi toparlayarak bu yazıyı yazıyorum sizlere.Ne zaman ve nasıl hamile kalacağımı bilmiyorum ama bu bekleyiş süresince sizlerle olup hamile kalan arkadaşların sevincine ortak olmaya çalışacam.Sanırım bu kadar konuştuktan sonra benide listeye eklersiniz.
 
hazeran, seni çok iyi anlıyorum..anlıyoruz... hepimiz kimi zaman kurduk senin cümlelerini.. ama pes etmedik.. etmeyeceğiz de.... moral bozmak yok... olacak inş....
 
hazeran, seni çok iyi anlıyorum..anlıyoruz... hepimiz kimi zaman kurduk senin cümlelerini.. ama pes etmedik.. etmeyeceğiz de.... moral bozmak yok... olacak inş....

formu bugün baştan sona kadar okudum ve benim hissettiklerimi hissettiğiniz için bende size katılmak istedim :) Evet dediğin gibi moral bozmadan amacımıza elbet bigün ulaşacağız.
 

hoş geldim cnm

burada deşarj oluyoruz ben çok mutluyum burada olmaktan
 

inşallah canım allah gönlüne göre verir :Saruboceq: :Saruboceq: :Saruboceq:
birbirimiz olmazsak nasıl dayanılır bu hayata, olumlu düşünerek her zorluğun üstesinden geliriz canım inşallahhh
 
Hazeran Hoşgeldin aramıza...Hepimiz hemen hemen aynı sorunlarla başbaşayız tatlım.Hiç canını sıkma, neden yalnız olasın ki, bak biz varız.Bizler de aynı senin gibi umutla yaşayıp arada bir yıkılan ama sonradan azimle yılmadan tekrar hayata kaldığımız yerden devam eden insanlarız. Herşeyden önce bu yola başkoyduğumda öğrendiğim tek gerçek biz ne yaparsak yapalım, hatta şartlar ve ortam olarak herşey dört dörtlük olsa bile gebelik olmayacaksa, takdiri ilahi ne dilerse o olur, olmayacaksa olmaz. Tekrar hoşgeldin...Asla yalnız değilsin:)
 

inan ne diyeceğimi bilemiyorum bende bir yıl bkledim insanların her ay sormalarına artık saçma cevaplar verir oldum ağladım sızlandım yıkıldım kalktım ve artık sıkılmıştım her ay gidilen yumurta takiplerinden he ay çok güzel deyip gidiyordum olamayacak dedim ikinci klomen kullanımında ben sonraki klomen başarılı olmayacak aşılama yollarını araştırır oldum ama beklemediğim anda hamile kaldm sevincimi burada paylaştım ama sevincim uzun sürmedi çünkü meleğim büyüyemiyordu kalbini annesine babasına duyuramıyordu dr bunu söylediğinde ağladım bekle 2 hafta geç dölllenmedir dedi olamazdı kontorülndeydim meleğim büyüsün diye öyle güzel beslendim ve 2 hafta geçti olmamıştı büyümemişti miniğim niye büyümüyordu acaba az mı yedim de beslenemedi çamaşır suyundan olabilirmiydi nazar mı değdi yoksa ben ağır bişey taşıdımmmı kendimimi yordum yoksa sağlıksız sperme ya da sağlıksız yumurtayamı denk geldi 1 hafta böyle geçti ben iyice bırakmıştım kendimi ama buna rağmen beslenemye çalıştım son çırpınışlarımı yapıyordum dr güveniyordum ama yanılmasını diledim olamaz mı yanılır diyordum amaiçimdeki ses yanılmadığını biliyordu ama konduramıyor bebeğimi bırakmak istemiyordum farklı dr aynı şeyleri söyledi 1 hafta bekleyelim dedi kendi dr dün gittim iyice bozulmuş artık alalım dedi ben düşünmek istedim burada bir dr gideyim öyle dedim ama sonuç aynı olacak
şimdi bana hangisi acı dersen hamile kalıp bebeği aldırmak daha acı çünkü ümit yok gidecek seni bırakacak mafoldumbenmafoldumben şimdi tekrar anne olmayı istiyorum sağlıklı ve hayırlı olsun beni bırakmasın mafoldumbenmafoldumbenmafoldumbençok uzun oldu yalnız değilsin o kadar çokuz ki mafoldumben
 
canlarımm üzülmeyelim lütfen çok üzülüyorum ben birbirimize destek olucaz ve sonuna kadar birbirimizin yanında olucaz eminim ben hepimiz birer birer alıcaz bebişlerimiz kucağımızaa inşallahhhh allahım hepimize hayırlısını versin
 
Arkadaşlar yanımda olduğunuz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.Kahvelokum,Mumudihaba,Cicekcik,Librarian,Loveli yazdıklarınız için çok teşekkürler.Tabiki hepimiz bi gün anne olacaz olmazsakda buna alışıp hayata devam etmeye çalışacaz.Ömürümüzün sonuna kadar bu psikolojide olmayacaz bunu çok iyi biliyorum.Zaman herşeyin ilacı hepsi geçecek.Ama bu zaman içinde bizden de çok şeyler geçecek.Şimdi sizinle yeni bişey paylaşmak istiyorum.Eşimle aynı yerde çalışıyoruz ve bana pazartesi akşamı evde tv seyrederken iş yerinde pek sevmediğim kıskanç hain bi mesai arkadaşım var ve bu kişinin bana hamile olduğunu söyledi.Bende ister istemez sitem ederken onun bile bebeği olacak bu nasıl adalet dedim.Ve sustum.Sonra içim içimi yemeye başladı işyerinde çoğu kişi bu konuda sıkıntım olduğunu biliyor ve bundan dolayı kimse bana bu kızın hamile olduğunu söylemiyor.Aslında inanın onun hamile kalmasına hiçmi hiç üzülmedim yada kıskanmadım.Beni en çok üzen şey çevremdeki arkadaşlarımın bu konuda hassasiyet gösterip bana söylememiş olmaları.Bu benim içimi inanın daha çok acıttı.Kendimi resmen bi sakat yada yarım insanmış gibi hissettim bu beni çok üzdü.Ve dünde işe gelmedim ve tek sebebi buydu hiçbirinin yüzünü bile görmek istemiyordum.Dün akşamda eşim benimle bi konuşma yaptı ve bana bi psikoloğa gitmemi hatta ikimizin beraber gitmemiz gerektiğini söyledi.Çünkü eşimi çok seviyorum ve hiçbi sorunumuz yok ama bu bebek düşüncesi artık evliliğimizi etkilemeye başladı.Bana bu konuda yardımcı olabilecek tanıdığınız bi doktor varmı ? Sizce ne yapayım gerçekten bi psikologdan destek almam gerekiyormu ? Kendimce aslında benim bi sorunum yok beni üzen çevremdekiler ben kendimi düzeltsem bile olnları kim düzeltecek ?
 
belki iyi gelir malesef insanlar bu durumlarda bizlerin nasıl tepki vereceğini bilmiyor inan insanlara kızma ben de hassaslaşmıştım insanlar benden çekinir oldu acaba soru sorsak kızar mı üzülür mü diye acaba şöyle yap desek ne der diye düşünürlerdi eşinle git bir psikoloğa rahatlarsın tarafsız bir göz görür rahatlarsın sabır başka elimizde bişey yok ben hamile kaldım ama olmadı olamadı ağladım kabullendim hele hamileyken sigara içen bir arkadaş var ben o zaman hamile değildim hamile kalmadan bir ay önceydi ona senin yerinde olmak isteyen o kadar kadın var neler yapıyorlar sen sigara içip bebği zehirliyorsun ya sakat hasta doğarsa dedim ama dr 5 sigaraya kadar izin veriyor yazık dedim ben hamile kalmak için neler yapıyordım buhara oturdum ayaklarımı tavana diktim bal yedim dua ettim nasip olmadı küçüğüm en son dr döndüğümüz gün gördüm kadını zaten moralim bozuktu bi de onu gördüm daha kötü oldum ben herşeye dikkat ettim sütümü içtim ilaçlarımı aldım yormadım temizlik ürünleriyle uğraşmadım ev kirlensin bebeğimden önemli değildi peynirimi çok yedim oysa penir sevmem balık haftada 3 gün yer olduk folik asit var diye haftada 3 gün bulgur pilavı yaptım anneme gitmedim yolda bişey olabilirdi saçımın beyazları umurumda değildi boya yaparsam ona bişey olabilirdi mesleğimi daha hafif yapmalıydım okulaçılınca beden eğitimciyim hiç arabaya binmiyordum okula giderken yürüyüşü öneriyorla ya dr belimi sıkmasın diye sevdiğim giysilerimi giymedim palyaço gibi dolandım ne önemi vardı meleğim rahat etsin de ama olmadı olamadı büyütemedim onu geliştiremedim oysa onu öyle çok seviyordum ki hele kseyi görünce allahım ne güzel bişeydi o ama her görüşüm azap verici oldu adım adım bozulmasını seyreder oldum artık sütün peynirin buldurun balığın önemi yoktu yesem ne olacaktı ona yetmedi yoksa kanımı pıhtılaşamı yaptı acaba genetiğim mi bozuk düşün düşün cevap bualamadım tek cevap hayırlısı böyleymiş rabbim verdi rabbim aldı ben elimden geleni yaptım kocam da yaptı olmadı olamadı hayatta hep imtihanlar var zor ama geçeceğiz var mı başka yolu yok o zaman olana kadar devam
 

seni o kadar iyi anlıyırum ki cnm
aynı şeyi 15 gün önce ben yaşadım
2 kuzenim hamileymiş ve herkes benden saklıyordu
annem teyzem kardeşim
öyle acıdıy ki
beni asıl üzen benden saklamalarıydılar
hala acım geçmedi yazarken bile ağlıyorum
 
selam kızlar yazdıklarınız acı gerçekler

hemen hemen aynı şeyleri yaşyoruz biri hamile kalır ve en son size söylerler işte hayat acı
 
baze düşünüyorum kendimi onların yerine koyuyorum.acaba bende öylemi yapardım diye.bilmiyorum belkide yapardım.Aslında çevremdeki insanlara kızamıyorum eminimki onlar biz üzülmeyelim kırılmayalım diye bu tarz hareket ediyorlar ama bilmiyorlar ne kadar canımızın yandığını.halbuki gayet normal ve doğal bi şekilde bu mutluluğu biizmlede paylaşsalar bu kadar canımız yanmayacak.Evet dediğiniz gibi şuan bi imtihandayız ve bunları yaşayarak belkide pişicez bilemiyorum.Belki bi iki sene sonra bu kadar canımız yanmayacak dahada güçlü olacaz ve kabullenmiş olacaz.Allahtan tek dileğim ben ve benim gibi olanlara çok büyük sabır ve dayanma gücü versin.Ve bu sınavı dahada uzatmasın.en kısa zamanda hepimizin kucağına birer tane bebiş kondursun.....
 

Canım tatil işimiz biraz yattı gibi, hayırlısı. Güzel tarafı sizden ayrılmayacağım:)) Canım bu ay tam önemli günlerde eşim memleketine gidecek. BU ay boştayım bu yüzden soğan kürüne başladım ve çörekotu yutuyorum..Hayırlısı canım. Uzun zamandır bütünleme sınavları yüzünden sizinle görüşemedim, doğruyu söylemek gerekirse siz olmasanız burayı açmak bile istemiyor canım. 2 yılın sonunda bir boşvermişlik geldi bana. Hayırlısı..

günaydın kızlar nasılsınız

bence ceeeee diyenleri hiç görmeyelim zaten birdaha da görünmüyorlar

Kimseye de kıyamıyorum. Herkes bizimle aynı şeyleri yaşıyor ve bunu paylaşmak öyle göründüğü gibi de kolay değil bence. Saolun arkadşlarım kaç gündür yokluğumu hiç hissettirmemişsiniz. Birbirimize desteğe devam, liste işin süslemesi:)) en güzel süs bebişlerimizin haberi olacak inşallah..

Evet canım, dualar zaten bize bu sabrı veriyor, Başaracağız, buna bütün gönlümle inanıyorum.Öpüyorum hepinizi kocaman.opuyorumnanaktan
Zaten bu bir başarısızlık da değil dimi, Yaradan verirse olur. Vermezsede elbet bildiği vardır...


Canım benim dr da önce bana sene pko var dedi, sonra eşinde sorun var dedi, en sonunda da ikinizde de hiçbirey yok, siz sebepsiz infertilite grubundasınız dedi. Buyur burdan yak..


Çiçek gibi yüreği olan arkadaşım, inşallah hep birlikte bebişlerimizi anlatıcaz burada..

canım benimmm niye varızki elbette destek olcaz birbirimize yoksa şu hayatın çekilcek derdi yokki hayatı biraz daha katlanılır kılmak için varız tek başımıza herbirimiz bir hiçiz kaydirigubbakcemile5

Bazen düşünüyorum, hemen beğim olsaydı kesin kıymetini bilmezdim diye, hayırlısıyla gelecekler inşallah...

amin canımm aminn inşallahhhh allahım o güzel günler yakındırrrr :Saruboceq: :Saruboceq:

amiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnn inşallah...


Loveli canım son durumunu çok merak ettim Yaradan yardımcın olsun canım. Ne güzel kaşılamışsın maşallah olayı, Allah dağına göre kar veriyor diye boşuna demiyorlar..Bu senin imtihanın canım. Rabbim yardımcın olsun...


Bu konuda hiç fikir sahibi değilim. İnşallah senin dedğin gibidir canım..


Soucu merakla bekliyor olucaz...

günaydın hatunlarŞeniz

Günaydın duru ve güzel hanım...

canlarım sağolun bekleyeceğim artık ne olacak herşeyin hayırlısı şimdi yağmur yağıyor buraya bu bereketler gibi hamilelerimiz de artar allahın izniyle opuyorumnanaktan

Canım benim. Yaradan nurunu da içine öyle yağdırır da mucizene kavuursun inşallah...


Canım benim, buradaki çoğu arkadaş gibi ben de senin yaşadıklarını yaşıyorum. Sabı bitanem, az kaldı inşallah..


Sonuna kadar katılıyorum..


Canım hiç mitsizlik yok, dualarımız seninle..


Canım en iyi dr insanın kendisidir. Sen bilirsin ama günlük tutumanı tavsiye ederim. şayet kendi bilgisayarın varsa "diaryone" diye bir program varşifre koyuyorsun günlük tutuyorsun kimse okuyamaz..


Elimizden geleni yapıcaz, vermek Yaradan'dan..Sen bizim ilk gözağrımızsın. Her zamanda öyle kalacaksın..


Canım olsunlar biz de yakında hamiş olucaz ve olmayanlara nasıl davranacağımızı biliyoruz dimi???


Aminnnnnnnnnnnnnn canım benim..
 
neşecim sağol canım kesinleşti artık gildecek meleğim büyüteemedim onu yiyecek ekmeği yokmuş miniğim ilk göz ağrım bir ay kadar yokum kendinize iyi bakın geldiğimde yeni hamilelerle umut dolacak yüreğimiz sizi önce allaha sonra kendinize emanet ediyorum
 

Canımsın ya, lütfen kendini çok üzme, üzülmemen imkansız ama ne olur kendine dikkat et canım. Hayırlı güzel haberlerini bekliyoruz. Bak en azından hamiş kalaildiğini öğrendin bir de bu açıdan bak. Ben 2 yılı geçik hiç daha siftahım yok. Ümidimizi kaybtmeyelim canım. Dualarımız seninle..
 
Ablam 38 yaşında ve ikinci çocuk düşünüyor. Ama benim yanımda ne yapacağını şaşırıyor. Benimle konuşurken karar vermek için son senesi olduğunu söylüyor ancak ben onun bir an önce çocuk yapması gerektiğini düşünüyorum. Benim bir problemim varsa bunun ablamın kararını etkilemesini istemiyorum ama zor günlerde beni beklemiyor değil. Aynı iş yerindeyiz ve ben etrafa henüz çocuk istemediğimi söylüyorum ancak ablamı hamile gören herkez deli gibi üzerime gelecek ve hala neyi beklediğimizi soracak. Bende maske takıp dolaşmaktan yoruldum artık. Gelecek ay aşılama yaptıracağız benim için göle maya çalmak gibi birşey. En ufak bir ümidim yok. :1no2: Etrafta benden küçükler hamile hamile dolaştıkça yeterince baskı görüyorum zaten. En yakın arkadaşlarımız kucaklarına aldılar bile. Çevremle paylaşma fikri bana imkansız geliyor . Bize acıyacaklarını düşünüyorum. Offfff çok sıkıcı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…