merhaba arkadaşlar. kaç gündür o kadar mutsuzum ki çareyi buraya yazmakta buldum. derdimi kısaca özet geçeyim; güç bela okuyarak bir meslek edindim.zannettim ki mesleğim olursa her sey yoluna girecek ama olmadı. çok şükür para kazandığım bir işim var ama onun dışında hiç bir şeyim yok. o kadar yalnızım ki.
ne dostum diyebileceğim dışarda görüşüp bir kahve içebileceğim arkadaşım var ne de bir sevgilim. aday adayı bile yok. bu yalnızlık hissiyle baş etmek için elimden geleni yapıyorum ( dışarı çıkmak, uzaktaki arkadaşlarımla telde görüşmek, dizi izlemek, yemek yapmak v.b) ama bu koca boşluk içimden gitmiyor. sürekli kendimde birşey aramaktan yoruldum acaba çokmu çirkinim, huyum mu güzel değil bilmem ne..insanlarla biraraya gelince ok eğlenceli vakit geçiriyoruz ancak sonrası yok. kimse beni arayıp sormuyor sanki görünmezim . siz arayım demeyin kaç aradım sordum ama artık bende yoruldum. işyerinde o kadar bekar var biri bile beni kadın gibi görmüyor. yanımda diğer kızların muhabbeti dönüyor
ne eksiğim var bilmiyorum. bugün benden 9 yaş küçük kuzenimin nisanı oldu ve bana sana çok üzülüyorum abla dedi.elimden geldiğince güçlü durmaya çalışıyorum ancak çok yoruldum. lütfen bu duygularla başa çıkmam için akıl verin kendim için yaşamayı öğrenmem lazım tek başına da olsa ayakta kalmalıyım.
