- 26 Ekim 2015
- 8.467
- 20.457
- 348
- Konu Sahibi sookiestackhouse
-
- #21
Genelleme olmasın ama türk erkeğinin tatil anlayışı bu galiba. Yatmak, dinlenmek, açık büfede tıkınmak, deniz yada havuz olursa yüzmek.
Hmmm akdenizlilikten bağlayalım ozaman biz işiöyle ama benimki Italyan :)
öyle ama benimki Italyan :)
Italyaya bile gitmek istemiyor- dadandi TRden cikmiyor benimki. ritual yapti- kisin Istanbul yazin marmaris. ilk baslarda sevimli gelmisti ama bir zaman sonra bunalmaya basladim. birde hep ayni hoteli istiyor. yani o konuda bile asla riske girmiyor.
bizim Vize sorunumuz bile yok. ikimizde avrupa vatandasiyiz aslinda. ben new york diyorum- adam neyapcaz orda diyor?
Nisanlim ayni konusahibinin esi- ben rahat rahat balkonda sigara bile icemiyorum- cart diye geliyor oturuyor yanima. alisveris zaten iskence oluyor- AVMde tikaniyormus. yahu gelllllme ozaman diyorum, yok gelecek. yemek bile sorun. ben olmadan yemek yemiyor- arkadaslarinla bulusmadan 2 hafta önce haber verir ve 2 hafta boyunca özür diler. bilseki ben evde göbek atiyorum- yok artik diyorum zaten, cik gez diye ama yok benimle gezecekmis. yapisik ikiz olduk.
ben yillarca yanliz yasadim- alisganliklarim var- spora gidiyorum, kurslara vs. pesime takiliyor. italyanca kursuna basladim oraya bile geliyor benimle.
kendimle sadece tuvaletde yanliz kalabiliyorum- ozamanda kapiyi tikliyor, iyimisin diye soruyor
Demek ki bu erkek cinsi illa ki birine bağımlı olmalı..
vallah degisik bir tip benimki- bide son 3 aydir küsüyor her hafta. ben nikahi erteliyormusum- cocuk istiyor beyefendi.
karar almistik seneye ilkbaharda nikah - sonrada cocuk dememize ragmen hergün evlilik konusunu cocuk konusunu aciyor.
cocuk olursa kesin dahada yapisir.
Eyvahlar olsun aile babası olmuş bile..
Çocuklu ev açısından iyi, ama özgürlüğe alışmış biri için kötü bir oluşum
İyi yönünden bak çocuk olunca sık sık ona bırakıp kafa dinleyebilirsin
Piremses sendromu(şaka)
Hakkaten ayniymisiz:0 o zaman benim durumum size spoiler olsun :) evlenince de boyle oluyor. simdi bir daha okudum da yazdiklarimi, esimi sevmedigim anlami cikar mi acaba diye de cok cekindim. cunku gercekten cok seviyorum. evlenmeden once cok capkin biriydim ama simdi kimse ilgimi cekmiyor. Esimden baskasiyla yakinlasirken dusunemiyorum bile kendimi ama ah su hissi bir atabilsem..ayni doyumsuzluk bendede var- hep oldu zaten ve birgün doyacagimi sanmiyorum. beraber yasadigim nisanlim ayni esiniz (konunuzu okurken zaten kendim yazdim sandim)
bende dün daha kavga cikartdim evde- senelik tatili plani yapiyorduk ben asya turu istiyorum nisanlim türkiyede hotel tatili diyor. yahu her sene 2 hafta hotelde otur otur gel beni boguyor. Anlamiyor. dinlenmek istiyormus- tur yaparken dinlenmesi mümkün degilmis. neyse- bende iyice bunaldim. 3 yildir beraberiz, bir yildir beraber yasiyoruz- cok sevmeme ragmen kendimi altin kafesde hissetdim.
eskiden belkide cok özgürdüm ama ikisinin ortasi olsa iyi olurdu
:) cok guldum :) yazarken de boyle algilanacagini tahmin ederek yazdim az da olsa cekinerek. Her hayatin derdi kendine gore oluyor iste.. :)halk arasindaki ismi gercekten de bu ama gercekten her insan ayda bir böyle veya farkli sekilde depresyona girer bende nefret ederim herif olmadan aliswerise nedense onla cikiyor tadi burdan bütün primseslere selam ederim
Sanirim cok ciddi bir konusma yapmamiz gerekecek. Cozmek ve onunlayken cozmek istiyorum. Yoksa ziyan olacagiz.Bunun evlilikle değil eşinizle alakası var bence. Ha deyince kalkıp gidemeyebilir her seferinde ama adam hem yapmıyor hem yaptırmıyor.
Benim de içim bunalırdı eski eşimle, ağzımı açıp bir şey demezdim o da umursamazdı pek. En büyük huzursuzluk sebebinin de bu olduğunu görüyorum şimdi. Eğer ki samimi ve direkt bir şekilde konuşup çözümleyemiyorsanız amca içiniz sıkılır.
Alın karşınıza adamı ciddi ciddi konuşun. Kalbini kırmaya çalışmıyorum ama ben burda kırılıyorum deyin. İki kişinin mutluluğu tek kişinin istkleriyle olmuyor maalesef.
Sanirim cok ciddi bir konusma yapmamiz gerekecek. Cozmek ve onunlayken cozmek istiyorum. Yoksa ziyan olacagiz.
Hakkaten ayniymisiz:0 o zaman benim durumum size spoiler olsun :) evlenince de boyle oluyor. simdi bir daha okudum da yazdiklarimi, esimi sevmedigim anlami cikar mi acaba diye de cok cekindim. cunku gercekten cok seviyorum. evlenmeden once cok capkin biriydim ama simdi kimse ilgimi cekmiyor. Esimden baskasiyla yakinlasirken dusunemiyorum bile kendimi ama ah su hissi bir atabilsem..
Gerçekten evlilik, çocuk,borç, harç derken toplumun bize verdiği görevleri yaparak ömür tüketiyoruz. Siz yinede çocuğu ertelemeyin. Çocuk bence size apayrı bir keyif verecek. Umarım bebeğinizle bol bol gezersiniz. Ben de bazen karın tokluğuna günümü gün etsem diyorum. Keşke yapabilsem.Merhaba hanımlar,
Öncelikle yazıp yazmama konusunda çok düşündüm ama içimi birilerine dökmem lazım. Sorun şu ki 34 yaşındayım, iyi bir mesleğim ve beni sevip sayan bir eşim var. Birçok kişi için sahip olunduğuna şükür duyulması gereken şeyler beni boğmaya başladı. Şöyle ki, sanırım evlendiğime pişmanım. Eşimi çok seviyorum ve bana karşı hiçbir kötülüğü olmadı ama beni çok boğuyor evlilik galiba. Bekar olsam şimdi belki Japonyadaydım diyorum. Ya da Brezilyada. Ben herseyi rahatlıkla arkamda bırakıp sıfırdan başlamayı hep göze alabilmiş biriyim ama eşim öyle değil. Önemli bir konumda sevilip sayılan biri çevresinde. Bunları bırakıp gitmek ve yeniden zorluk yaşamak istemiyorum diyor. Bense karnım tok olsun yeter kafasındayım. Bunları yapamamak bende (saçma biliyorum ama hayatı kaçırıyormuş hissi yaratıyor) Gezi ve macera programlarını izlerken gözlerim doluyor. (Şımarıklık diyecek belki çoğu insan.) Eşim de sever gemeyi birlikte yurt dışına da gideriz ama benim aylarca dil dökmem ve onu vize almaya ikna etmem gerekiyor bu da beni çok yoruyor. Paramız da var yani zor durumda da değiliz.
Sadece bu da değil, beni hiç yalnız bırakmıyor. Hep dibimde. yani kıskanclık gibi diil de yani sensiz zevk almıyorum beraber gidelim beraber oturalım vs vs. Ama ben yalnızlıgına da düşkün biriyim. Eskiden iş gezileri olurdu onları dört gözle beklerdim. Hem nefes alırdım hem de onu özlemiş olurdum. Ama şimdi öyle bir durumu yok çünkü konumu değişti. Birlikte alışverişe gidiyoruz hemen her magazada sıkılıyor hemen çıkmak istiyor. Sen burda otur kahve iç ben dolaşıp geleyim diyorum ne meraklısın bensiz gezmeye diyor ( İnanır mısınız işten bazen izin alıp yalnız başıma haftaiçi alışverişe gidiyorum bazen. Tepemde bik bik edip durmasın diye.
Diyeceksiniz ki neden evlendin? Ben de kendime çok soruyorum bunu ama sanırım mantıklı geldi aşık olduğum ve zaten aynı evde yaşadığım biriyle evlenmek. Yaşım da müsaitti neden olmasın dedim.
Çevremde kimseye anlatamıyorum çünkü çoğu insana saçma gelecek. Ortada boşanmalık bir sorun da yok zaten bu sorunun çözümü o da değil. Sanırım bu içinde bulunduğum yaş itibariyle bu günlerde kafama dank eden birşey. Başka biri olsa değişir miydi bu hislerim diye düşünüyorum ama sanırım hayır. Sanırım bu huzursuzluğum eşime de yansıyor son dönemlerde. Dalıp dalıp gidiyorsun hep diye şikayet ediyor. O kadar haklı ki.
Bunları onunla konuşmayı da denedim. Ama kendimi anlatamadığım için haksız duruma düşüyorum ve bana küsüyor. Çocuk düşünüyorduk. Psikolog bir arkadaşım bu haldeyken olmaz yoksa post partum bile yaşarsın dedi. Erteledim kendi kafamda. Onu bile soyleyemiyorum çünkü kalbi kırılır gibi geliyor. Şimdi böyleysem menapozda neler yaşarım kimbilir.
Uzun olmuş biraz kusura bakmayın. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?