bence tamamen hormonal içgüdüsel bir durum, başlığı okuyunca çocuğun yok sandım öyle olsa yorumum farklı olurdu ama zaten varmış, büyütmüşsünde bu saatten sonra bebek gereksiz bir macera olur bencemerhaba arkadaşlar,38 yaşındayım.17 yaşında bir oğlum var.bunca sene erteledim durdum,ikinci bebeği.ama bu aralar hiç aklımdan çıkmıyor.oğlum ve eşim anne yap bir bebek diyorlar bende istiyorum hemde çook.ama endişelirim var.oğlumla yaş farkı olucak ben ne kadar da olsa rahata alıştım.birde sağlıklı olur mu acaba diye kendimi yiyip duruyorum bir haftadır folikasite başladım.şşimdi ki yapılan testler günelinir değil mi?çok kafam karışık ne yapmalıyım?
teşekkürler cevap içinhayatimda hic sigara icmedim. saglikli yasadim cok spor yaptim ama hamile kalmadan 1 sene once biraktim.
spontan gebelik benimki. once bi dusugum oldu dusukten 3 ay sonra yine hamile kaldim prensesim simdi 4 aylik.
tupbebek fobim var asiri derecede korkum var neden bilmiyorum. cok sukur ki gerek kalmadi. Allahim melegimi gonderdi bana.
birde inanmak sart ben inandim herzaman inandim.
Siz zaten yazmışsıniz yazmak istediklerimi.35 yas ve ustu hamilelik ileri yas hamileligi sayildigi icin bebek ve anne icin riskler daha fazladir. Evet, 45 yasinda tas gibi bebek doguran da var, ama bu ornekler bu riski ortadan kaldirmiyor. "Ben yaptim oldu. Yap, bir sey olmaz" denilecek bir konu degil bu. Zor bir karar. Siz en iyisi doktorunuza danisin. Sonra da en hayirlisi ve sagliklisi icin dua edin.
aa hani karar vermiştik ipek :)Ben de 34 ün son demleri..
Ben de kararsızlardanım.
teşekkürler cevap için
doğru psikolojik.. inanmak şart
benim sigara alışkanlığım var malesef
doktorum folik asit verdi ama sigara konusunu konuşmadık
hayırlısı herşeyin..
inşallah bırakabilirim bilemiyorum :)benim ofis arkadasimin esi ilk bebegine 44 yasinda hamile kalmis kazara hemde. sonra 46sinda yine. o da kazara cunku bunlar bu saatten sonra bebek olmaz diye dusunmusler. kadinin hem sigara hemde alkol aliskanligi varmis zaten kendisi hollandali. alkol aliskanligi derken yemeklerde sarap icmek gibi. demem o ki Allah kismet etmisse hic birsey engel teskil etmiyor. sen yinede birakmaya gayret et. benim esim gunde iki paket icerdi. burda doktorlar bebek istiyorsaniz birakicaksin dediler ona. 1 senedir agzina almadi tamamen birakti.
Her kardeş ilişkisi bir değildir, her tek çocuk sorunlu değildir örneklerinden sonra kendi düşüncelerimi de paylaşmak istiyorum.
Ben çocuk asla düşünmeyen bir insanım ama olur da olursa sanırım kardeşi olsun isterim.
Erkek kardeşim var benden 3 yaş küçük.
Hiç unutmam 3 tekerlekli minicik teneke bisikletini mahallede sürerken pat diye devrildiğini. Ben henüz okula gitmiyorum, kendisi kaç yaşında kim bilir;o sırada bir kamyon girdi mahallemize. Baktım onu kaldırmaya vaktim yok, kocaman kamyon minicik kardeşimi görmez diye düşünerek yolun ortasında durup kollarımı iki yana açmıştım. Durursa böyle durur yoksa ezilirim diye, gözlerimi de kapattım. Durdu tabi kamyon, zaten dururmuş da ben çocuk aklımla ezecek diye çok korkmuştum.
Annem-babam çalışıyor, kışın annem gece karanlığında iş çıkışı 20 dakikalık mesafe yürüyordu ve ara yollar tehlikeliydi. Babam da erken çıktığından bizi evde bırakıp annemi alır gelirdi. Tesadüf ya, bir gün babam gider gitmez elektrikler gitti. Zifiri karanlık, iki küçük çocuk inanılmaz korktuk. Ben tabi ablayım da olayı kotrol etmek zorundayım:)Hemen kardeşimi aldım koltuğun arkasına saklandık, üzerimize de battaniye örttük, ben ona masal anlatıyorum :) Ama ondan daha çok korkuyorum herhalde.
Bir gün yine evde yalnızız, bakıcılar falan bırakıp kaçmış, mecburen ikimiz kalıyoruz. Kardeşimin karnı acıktı ama annemin bıraktıklarını beğenmedi, canı makarna istemişmiş:) Ben de çay tabağına makarnayı koyup ocakta pişirmeye kalkmıştım, herhalde bu kadar yer, herhalde böyle yapılıyor diye. Sonra makarnalar karardı falan, ben tabi anladım yanlış bir şey yaptığımı :)
Ben mesleğe atıldım, çalışıyorum. Kardeşim de üniversite okuyor. Bir gün arkadaşımın yanına tatile gidiyorum başka şehre, öğrenci haliyle bana çıkarıp biriktirdiği parayı verdi. Var benim param zaten çalışıyorum dedim, olsun abla belli mi olur lazım olur yanında dursun dedi, çok duygulanmıştımSenin etin ne budun ne
Aradan yıllar yıllar geçti, neler yaşandı. Evlendim başka şehre geldim, ben gelirken en çok o ağladı, hatta o kadar üzüldü ki eşim evimize çağırdı. Daha biz 1 aylık evliyken geldi kaldı bizde. Geçen bizim memlekete kar yağmış, video çekmiş bana "sen buraya gelene kadar kar yağdı" diye. Hemen bir bilet aldım, 3 hafta sonra oradayım, çok mutlu oldu.
Kısacası kardeşlik güzel şey...
Düşüncelerinizi bir doktor ile paylaşmanızı öneririm. Bedeniniz bunu kaldırabilecekse ve bebek için koşullar hala uygunsa neden olmasın ki? Tıp çok gelişti. Artık 50 yaşında kadınlar bile doğuruyor, biri de benim komşumdur. Tıbbın geldiği safhaya bakarsan 38 yaş hiç de geç kalmış sayılmaz. Eğer gerçekten istiyorsan soluğu bir doktorda al ve koşullar uygunsa daha fazla bekleme derimmerhaba arkadaşlar,38 yaşındayım.17 yaşında bir oğlum var.bunca sene erteledim durdum,ikinci bebeği.ama bu aralar hiç aklımdan çıkmıyor.oğlum ve eşim anne yap bir bebek diyorlar bende istiyorum hemde çook.ama endişelirim var.oğlumla yaş farkı olucak ben ne kadar da olsa rahata alıştım.birde sağlıklı olur mu acaba diye kendimi yiyip duruyorum bir haftadır folikasite başladım.şşimdi ki yapılan testler günelinir değil mi?çok kafam karışık ne yapmalıyım?
Benim teyzem oğlunu 42 yaşında doğurdu(2. çocuğu) ablasıyla arasında 16 yaş var hiç merak etmeyin yaş farkı olacağı için daha bi sahipleniyor büyük çocuklar, bide bence naçizane fikrim her çocuğun bi kardeşi olmalı
Bende katılıyorum 3 çoçuğumuda 30 dan önce doğurdum şimdi nerde o enerjim iyikide 30 da önce doğurmuşum çok Zor çoçuk yetiştirmek hele çok ara verilmişlikden sonra dahada zor biri ergenlik yada başka sorunla boğuşurken bide bebekle uğraşmak dahada zor olmalı yinede konu sahibi arkadaş bakarım hepsinede her işede yeterim diyorsa yap bitane daha sağlık konusundada sağlıklıysa hiçbirşey olmaz daha 23 yaşında arkadaşımın bebeği bugün down sendromlu yani yaşa falan bakmıyo oSiz zaten yazmışsıniz yazmak istediklerimi.
Ben de ekleme yapmak istedim.
Kadinin en aktif, dinamik yılları bana göre 20-30 yas arasıdır. Ama sartlar ve zaman cocuk sahibi olmak icin buna elverişli degil artik. Universite, is hayatı derken hayat akıp gidiyor.
Anlam veremediğim sey imkanlari olduğu halde ilk cocuktan sonra 10 sene bekleyip, tekrar cocuk dogurmak.
30-35 yasindan sonra biraz kendini düşünmeli insan. Ulke sartlari zaten cocuk buyutmek icin oldukca zor.
Açıkçası ben 40 yasimdan sonra bebek sahibi olmak istemem, yani zor gelir.
Gec evlenen, saglik problemlerinden dolayi çocuk sahibi olamayanlari bunun disinda tutuyorum tabi.
33 yasindaki annen gec dogurmus diyorsan oooo kimse dogum yapmasin.universite okumus sonra calismis evlenmis vs iseniz 30 undan once zaten zorGeç çocuk sahibi olmuş bir anne ve babanın evladı olarak ilk etapta çocuğun geleceğini düşünün derim. Annem beni 33 yaşında doğurdu babam ise 44 yaşındaymış dünyaya geldiğimde. Hayatım boyunca özellikle babamın hastalıkları ile uğraştım, yaşıtlarım gülüp oynarken, ben babamı düşünürdüm. Ergenlikte milletin yaptığı asilikleri bile yapamıyordum annem babanın kalbi var yaşlı adam, strese sokma diye uyarırdı.
Nitekim şuan 28 yaşındayım ve artık annemde teklemeye başladı. Babam zaten neredeyse yürüyemiyor, üstümde o kadar ağır bir yük var ki, 1 kardeşim var pek ilgilenmiyorda, herşey benim üstümde... sadece 1 tane abisi olacak çocuğunuzun, büyük oğlunuza güveniyorsanız böyle birşeye kalkışın derim. O yaşlı ebeveyinlerle, bir başınıza kalmak isteklerinizi, gençliğinizi onlarla ilgilenmek için bir kenara bırakmak çok zor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?