4 aylık evliyken boşanma kararı alabilmek:(

D

disadvantage

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
20 Aralık 2011
81
0
0
Ankara
Arkadaşlar çok kötüyüm eşim anlayışsız, merhametsiz, kaba bir insana dönüştü. Ailemle görüşmüyor, bana bağırıp çağırıyor, sürekli gergin, sinirli, ama annesi, ablası ile konuştuktan sonra kopuyor kavgalar nedense ve artık dayanamıyorum. Gerçekten bir insanla değil ailesiyle evleniyormuş insan...Eşim onlardan farklı diyordum, birebir onların aynısıymış. Ailesi gerçekten problemli ve görgüden yoksun insanlar.
Çok denedim, yuvam yıkılmasın diye konuşmayı denedim, üzüldüğümü gördü, sabahlara kadar ağladığımı gördü umrunda olmadı. Nasıl eşler birbirine göyle davranır diyordum başıma geldi. Bu psikoloji o kadar kötü ki boşanmak, hayata onsuz devam etmek, pişmanlıklar, karma karışık duygular::S
 

Canım probleminiz ne ki, sadece bağırıp çağırıyor diye bosanilir mı? Once sakın ol, ne oldu nasıl oldu onu anlat..
 
bencede acele etme ben 15 günlükken boşanıyordum nerdeyse.iki taraf içinde alişma süreci bu.en az bir sene sabretmek gerekli bence.ben şimdi o degerlendirmedeyim.
 
Öncelikle teşekkür ederim, inan ben de saçma buluyorum erken alınan kararları.Ama gelecekten o kadar umutsuzum ki. O kadar çok şey var ki anlatılacak... Ailesi zaten problem, evliliği onaylamamışlar. Doğrusu beni istememişler , evliliğimizin ertesi günü düğünde ailemle çok ilgilendim diye inanın başka hiç bir sebep yok eşime o kızı boşayacaksın dediler. Ailemin eşimi onların elinden alacağı düşüncesindeler saçma sapan bir şekilde, eşime bir sürü kötü laf ettiler benim aileme iyi davrandığı için. Eşim de bir süre sonra ailemle görüşmemeye, bu eve gelmeyecekler demeye başladı.Sonra her telefon görüşmesinden sonra bana bağırmaya, hakarete varan laflar etmeye başladı.Ve sokakta gördüğüm herhangi bir iş arkadaşıma selam verdirmeyecek kadar da kıskanmaya, kısıtlamaya başladı. Ve her konuşmaya çalıştığımda büyük kavgalar oldu. Hiç pişman olmadı ayrı yaşadık, küs kaldık ama barışalım demedi. Anlam veremiyorum kendimi de suçladım acaba bende mi hata dedim ama inanın tek hatam katlanmak , sabretmek , her seferinde ilişkiyi toparlamaya çalışmak, ona sevgili değil evli olduğumuzu hatırlatmak oldu.
Şimdi de önümde kocaman bir boşluk var, nasıl başedeceğimi de bilmiyorum açıkcası.
 
mutluym .!.:
bencede acele etme ben 15 günlükken boşanıyordum nerdeyse.iki taraf içinde alişma süreci bu.en az bir sene sabretmek gerekli bence.ben şimdi o degerlendirmedeyim.
Genişletmek için tıkla...

Herşeyi atlatabilirim sanıyorum ama aileme yapılan haksızlık çok zoruma gidiyor sabrettikçe aileme haksızlık ediyormusum gibi geliyor.
 
canım çok üzüldüm gerçekten ailesi yakınmı peki size?yani seninle bi sorunlarımı varda bu insanlar oğullarını doldıurup senin üzerine salıyorlar...hemen karar verme aileisndende uzak dur bence...her ewlilikte düzenin oturması döneminde bu tarz şeyler olabiliyormuş...bende 7 aylık ewliyim bu tarz konular hiç yaşamadım ama emin olki ewliliğim daha yeni yeni oturuyor diyebiliirm...biraz sabret asıl sorunu anlamaya çalış eşinin ailesiylede konuş gerekirse...
 
canım ilk evlendiğimde aynılarını yaşadım..eşimle yeni tanıştığımızda gizlice teline bakmıştım..görümcemle hiç tanımamıştık henüz..mesajda seni bizden alan o kızı xxxxx yazıyordu..çok saşırmıştım..hiç yüzyüze bile gelmemiştik..
 
canım biraz sabret derim ben sana,bizde çok sorun yasadık kavgalarımız oldu ama asla ayrılmayı düşünmedim..suan o kavgalar yok durgunlastık ..alısıyorsun zamanla..ilk aylar erkekte kadında evli olduğunu idrak edemez fazla..zaman ver esine.fazla üstüne düşme.kavgalarınız olursa uzatma odana git müzik dinle yada kitap oku..üzülme olurmu erkegin dogası napıcaksın..zamanla düzelir..Allah yardımcın olsun..
 
Evlilikte "aile" kavramı sanki "ben varım!" demenin, kendini ispat etmenin bir yolu gibi.. Malesef..
Benim eşim ailesine asla düşkün olmadığı ve hatta aynı evde yabancı gibi yaşamış olduğu halde, evlendikten sonra ailesine düşkünleşti.
Bir defa bile anneler günü kutlamış insan değildir, zaten üvey annesinden bahsediyoruz.
Ben kendi üvey anneme hediye alınca anneler günü için, "benimkine de alınacak" dediği günü hiç unutmam.

Yani bence olay "aile"den ziyade, "ben varım" savaşı ve kendi alanını koruma mücadelesi.
Çok mu gerekli, hayır.. Ama erkekler bunu "erkekliğin gereği" gibi görüyor, tuhaf..
 

yok canım ailesi uzak benimle ilgili sorunları yok beni istememelerinin tek sebebi oğullarının onların istediği biriyle değil de kendi kararıyla benimle evlenmesi. Ve aşırı , gereksiz derecede kıskançlar. Ailemi , beni düşman gibi görmekten hiç vazgeçmeyecekler, çünkü ben oğullarını aldım çok tuhaf...Bu tür insanlarla muhattap olacağım hiç aklıma gelmezdi. Bu arada eşimin ailesiyle konuşmaya çalıştım annesi oğlumu verr diye bağırdı vermeyip konuşalım deyince telefonu yüzüme kapattı. Gerçekten mantık bulamıyorum.
 

:S inanmıyorum ya!Demek ki her yerde var bu tür insanlar.Ne düşünceyle hareket ediyorlar anlayamıyorum
 
Çok teşekkür ederim hepinize, inanın biraz nefes aldım. Evet şu an ortada "ben varım" savaşı var. O kendini daha güçlü görüyor bu konuda keşke ufacık bir pişmanlık olsa da onu anlamaya çalışsam ama maalesef yok.
Sonunda anlatabildim içime atmaktan dert küpü olmuşum, kendi kendime konuşmaya başlamıştım artık:/
 

canım ya inanamıyorum.peki sakin ve güzel bir ortam yaratıp konuşmaya çalışsan işe yaramazmı acaba?çünkü 4 ay çok kısa bir süre.kaç yıl birliktelikten sonra evlendiniz?
 
ne olursa olsun, evliliğine devam et veya etme.. ama mutlaka seni kimsenin sindirmesine, özgüvenini yitirmene sebep olmasına izin verme.. güçlü ol.. sadece Bekle.. inceldiği yerden kopar zaten.. akıllı mantıklı Bi kadınsın sen.. hepsiyle Başedersin evelallahh
 
bence ayrılmayı kafandan sil asıl şimdi yuvan için mücadele etmelisin ayrılmak işin kolayı...
 
benimhalaUMUTumvar .!.:
canım ya inanamıyorum.peki sakin ve güzel bir ortam yaratıp konuşmaya çalışsan işe yaramazmı acaba?çünkü 4 ay çok kısa bir süre.kaç yıl birliktelikten sonra evlendiniz?
Genişletmek için tıkla...

çok denedim canım yemeğe çıkalım dedim tamam dedi tek kelime etmedi yemekte evde denedim ortam oluşturmaya çalıştım sürekli suçlu görüyor beni o bağırırken susmalıymışım.Maalesef 1 yıllık birliktelik oldu , acele etmişim keşke zamanı geriye alabilsem daha detaylı düşünür gözlerim kör olmazdı
 
ben evlendiğim ilk zamanlar her tartışmada boşanıcaz galiba..ne yapıcam..başıma neler geldi..diye düşünürdüm..ve annemde rahmetli olduğundan kimseye anlatamadım sıkıntımı..anlatmamak daha iyi belkide..hep tek başıma mücadele verdim..şu an 9. snemiz..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Lütfen okuyun. Organ nakli sürecim, ailem ve eşimin kavgaları
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
6K
garciass
E
Bu akrabalara mesafem nasıl olmalı? Akrep akraba…
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
Elif3211
E
P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
7K
accessdenied
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
13K
Alyasena
A
S
Sizce annemiz hasta mı?
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
8K
Addige
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…