4 yıllık evlilikte ailelerimiz farklı diyen bir erkekten daha ne beklersiniz

eşimle ailesi sebebiyle yaşadığımızı sandığım sorunlar aslında çok iyi analiz edildiğinde, eşimden dolayı olduğu çok net gözüken olaylarmış.
ta sevgiliyken bile hep endişeli olmam, ona güvenememem, hep içimde bir korku taşımam.. en mutlu anlarımda bile birgün bitecek korkusunun sebebi aslında eşimin kendisiymiş. şunu çok net görebiliyorum. eşim büyümemiş ve ben ona eşim demek istemiyorum bile artık. çünkü o benim EŞ im bana benzeyen beni seven beni sahiplenen bana değer veren biri olmamış..
eşim ailesine ve ona yaranmamı sevmiş, sırtını bana dayamayı( maddi anlamda), aslına bakarsanız ben öyle bir insanın kimseyi sevebileceğini, kimse için zahmete girip mücadele edeceğini düşünmüyorum. benim için yapmadı diye değil kimse için yapacak bir karakteri yok.
2 çocuğumuz olmuş 4 yıllık evlilik, boşanma aşamasındayız ve bana emaille şunu yazmış:
" öyle acı çekiyorum ki öyle içim acıyor... bu kin bu öfke geçmeyecek ailelerimiz arasında, ailelerimiz farklı bu olmayacak her yol ayrılığa çıkıyor". bu emaile hiç ağlamadım sadece kendime kızdım. bu adam zaten seni ve 2 çocuğunu aile yerine koymadı. biz üçümüz bu adamın ailesi değildik ki.. halen bana ailelerimiz diyor. benim derdimse biz neden aile olamadık.. cevabını biliyorum aslında.. boşanacağım şahıs, çocuklarımın babası.. büyümedi, o hep ağzına kaşıkla yemek yedirilen, kuzenleriyle, yeğenleriyle, ablalarıyla dedikodu yapıp, birbirlerinin hayatında neler olup bittiğini, kim kime kaçmış, kim nereyi kazanmış, kim ev almış, kim arabasını değiştirmiş bunların laklağını yapmaktan mutluluk duyan.. sorumsuz, bencil bir erkek bebek..

bana diyor ki, beni evliliğe sen ittin, hani seviyordun seven insan bırakır mı, sana inanmıştım diyor. ben bu cümleyi şöyle okuyorum, ben seni sevmemiştim, seni kıramadım baktım çok istiyorsun evlenmeyi, benim de işime geldi yani, çok hevesliydin herşeyi üstlenmeye, aileme karşı da aşırı iyiydin nerden bulacaktım ki ben başka bir erkeğe böyle yapışan birini bende he dedim evlendim

ben seni ilk oğlumuzun doğumundan sonra kaybettim, sen çok değişmiştin.. bambaşka biri olmuştun diyor bana..
çünkü maymun gözünü açtı.. bir dakka neden hep ben veriyorum, neden bana değer verilmiyor neden benden bu kadar fedakarlıklar isteniyor.. ben ne olacağım, benim hissettiklerim, değersiz görülmem, kandırılmam, aptal yerine konmam..

5 yılda öyle dersler aldım ki, öyle güçlendirdi, öyle kendimle ilgili acı gerçekleri kabullendirdi ki bana.. şimdi iki oğlumla aldığım bu derslerle önüme bakma zamanı.. allahım bu cesaretimi, bu gücümü, bu aydınlanmayı daim etsin inş.

amin

Amin. Farkındalığınızı çok yüksek ve güçlü. Kendinizi tanıma sürecinde beklentileriniz, istekleriniz, hayallerimiz netleşmiş. Çocuklarınızla güvenli ve huzurlu bir hayat kurmamızı diliyorum.

Yolunuz bundan sonra açık olsun... Herkes ettiğini çeker pişman olur ama bida sizin gibi bir aile bulamaz

Hatalarının farkında bile değil. Allah Rahmetini üzerinden eksik etmesin Rabbim Yardımcın olsun

Aileler yüzünden bittigine eminmisin? Ne saçma aileler anlaşamıyorsa görüşmesin. Sizde anlaşamıyorsanız ailelerle mesafeli az görüşün. Bu basanmaya sebep olamaz ki

Çok akıllı ve güçlü bir kadınsınız. Çocuklarınızı bahane edip eşinizin sizi sindirmesine izin vermemişsiniz. Şimdi sizin ve çocuklarınızın önünde yepyeni bir hayat var. Kavgadan gürültüden uzak, güzel ve huzurlu bir hayat

Plakton .!.:

Amin. Farkındalığınızı çok yüksek ve güçlü. Kendinizi tanıma sürecinde beklentileriniz, istekleriniz, hayallerimiz netleşmiş. Çocuklarınızla güvenli ve huzurlu bir hayat kurmamızı diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

daha buraya sığdıramadığım neler var gözümün önünden fotoğraf karesi gibi geçen.. kendime o kadar kızıyorum ki.. nasıl bu kadar kör, cahil olabildin diye ama kendime kızdıkça ve kendime öfkelendikçe iki küçük çocuğumun günahına girmekten korkuyorum.. gül diyorum yaptığın yanlışlara.. gül ve geç artık.. çünkü ayaklarımın üzerinde durabiliyorum.. çocuklarıma yetiyorum. biri 10 aylık oldu daha yeni dünyalar güzeli oğullarım var benim.. onları layıkıyla yetiştir diye kendime hedef koyuyorum.
öyle bırakmışım ki kendimi.. öyle açmışım ellerimi öyle vazgeçmişim kendimden, çocukların babasıyla birlikteyken.. ona artık Eş im gözüyle bakmıyorum.

Yaz arkadaşım..."bak kendi ağzınla diyorsun...benim zorumla evlenmiş, sadece ailen için bizden vazgeçiyor, zaten oluru yok diyorsun...Daha neyin dramı peşindeysin?

İçin rahat ediyorsa beni suçlamaya devam et, adamlığını, kocalığını, babalığını, ne kadar çatımıza direk olduğunu, kaç sefer öncelik benim yuvam dediğini hiç düşünme sen yine." yaz....

Allah size sağlık versin.Ya Fettah ismiyle hayırlı kapılar ,helal rızıkla çocuklarınızı layığıla buyütmeyi nasip etsin..Her insan değer görmediği yerde kalmamalı, değer vermeyeni hayatında tutmamalı..Kendine inanan özgüvenli, çocukları için dertleri bir kenara atıp ,ayağa kalkan zeki bir kadınsınız..Emenim sizin gibi biri çok iyi evlat yetiştirir.Yolunuz açık olsun.Allah iyi insanlara rast getirsin sizi..

Yolunuz açık olsun inşallah. Evlatlarınızla hep mutlu olun, güçlü kadınsınız.

esmaa_9153 .!.:

Aileler yüzünden bittigine eminmisin? Ne saçma aileler anlaşamıyorsa görüşmesin. Sizde anlaşamıyorsanız ailelerle mesafeli az görüşün. Bu basanmaya sebep olamaz ki

Genişletmek için tıkla...

daha önceki konularımda ailesiyle ilgili problemlerimi yazmıştım aslında birden fazla olay. onun ailesiyle benim ailem arasında hiç bir problem yok. tek problem hiç görüşmemeleri, hiç kimsenin birbirini arayıp sormaması...
benim ilk oğlum doğduktan sonra, ben lohusalığında verdiği psikolojiyle, eşimin ailesinin bana karşı yaptığı terbiyesizlikleri yastık altından çıkarttım. barut gibi patladım. söylediklerimin arkasındayım. beni maddi anlamda kullandıklarını( abisiyle ortak olan evin habwerimiz dışında hipoteklendirilmiş olması ve benden para almaları ben ipoteği öğrendiğimde eşimin onların yanında yeralması vb..). ne hastaneme geldiler, ne beni gelin yerine koydular bunu söylediğimde kötü oldum. eşimin ablaları enişteleri yeğenleri beni engelledi.. ben sorunum sizinle değil desem de sen kayınpederine hakaret ettin diye sildiler hepsi.. biz eşimle barıştık ben o zamanlar çok yanlış kararlar almışım şuan asıl gerçekleri gördüğüm gibi göremedim olayları.. eşim bizimle hşiç mutlu olamadı. ablaları sürekli dürttü.. sen gel çocukları getir o gelmesin şeklinde.. eşim başta bunu inkar etti.. ben bir eniştesine mesaj atıp evime davet etmiştim. eşim mutlu olsun görsünler çocuğu diye.. bana terbiyesiz utanmadan evine mi davet ediyorsun demişti.. eşim beni hep kandırdı, onlar çocuğu görmek istiyorlar seninle barışmak istiyorlar demişti.. sonra 17 yaşındaki yeğeni terbiyesizce mail attı, mesaj attı.. ona da ergen onu dikkate alma dedi.

eşimle terapiste bile gittik.. terapist eşime; kök ailenle eşin arasına girme.. biraz bekle demişti. bana da sınır çizin, mesafeli olun görüşün demişti.. kırmızı noktalarınız varsa eşinizden rica edin ve o konularda hassas davransın dedi...
eşimin ailesinden 1 ablası dışında kimse beni hiç aramadı, hiçkimse gelmedi, eşim gitti görüştü.. koronaya rağmen gitti.. koranadan birçok kişiyi kaybetti eşim tarafı yine gitti. ben tayinimi aldırdım 3-4 aydır farklı bir ildeyim.

asıl problem eşimin ailesinin bana olan kini.. beni eskisi gibi onlara yaranmaya çalışmadığım için sildiler.. en son eşimle yine ailesi sebebiyle tartıştık. oğluma hediye göndermiş başka bir görümcem ve ben reddettim.. zamanında kimse birşeye layık görmedi şimdi ben hiç biriniz,in hiç birşeyi nasip olmayacak bize dediğim için mi mahsus mu yapıyorsunuz demiştim telefonla konuştuğum görümceme, o da haklısın zoruna gidiyorsa kırsaydın bir daha göndermem demişti. büyük görümceme yönlendirmiş kargoyu o da eşime vermiş tekrar.. ben eşimin telefonundan büyük görümcemi arayıp sen ne yapmaya çalışıyorsun evimde huzursuzluk çıkartmak hoşuna mı gidiyor deyince.. allahın cezası ne çektik senden dedi bende kendimi kaybettim ikimizde birbirimize küfür ettik.. bir ara kapadı teli sonra açtı.. senin konuşmalarını kaydediyorum dava açıcam sana dedi.. bende elinden geleni ardına koyma.. ecelin olurum senin or...u dedim.. bitti. eşim bütün herşeyini aldı gitti evden..
aileme laf edemezsin sinirlerine hakim olacaksın.. bana karşı çocuklarımı kullanma dedi..
25 gün oldu.. 2-3 kez mail atmış.. bende avukatımla görüş bana bir daha yazma.. dedim.
ailem de bana diyor ki artık o adama kocam dersen biz yokuz diyor. haklılar.. ben çalışıyorum ve annem babam iki oğluma bakıyorum babamında emekli maaşı var o da sağolsun katkıda bulunuyor evlerini kapattılar torunlarına bakıyorlar. yanımdalar benim. birgün eşim onlara allah razı olsun iki çocuğuma bakıyorsunuz demedi.. sen benim ailemi sevmezsen bende senin aileni sevmem dedi.

namaste21 .!.:

Allah size sağlık versin.Ya Fettah ismiyle hayırlı kapılar ,helal rızıkla çocuklarınızı layığıla buyütmeyi nasip etsin..Her insan değer görmediği yerde kalmamalı, değer vermeyeni hayatında tutmamalı..Kendine inanan özgüvenli, çocukları için dertleri bir kenara atıp ,ayağa kalkan zeki bir kadınsınız..Emenim sizin gibi biri çok iyi evlat yetiştirir.Yolunuz açık olsun.Allah iyi insanlara rast getirsin sizi..

Genişletmek için tıkla...

allah razı olsun. zaten artık sadece kendime ve çocuklarıma odaklandım. bana sen benim hayatımı maffettin diyor. senin kaybedecek birşeyin yok diyor. çocuklardan uzak olacak kişi benim diyor. çocuklarını düşünen adam böyle mi olurdu.. bir kere ailem dedin mi bize.. bir kere erkekliğini gösterebildin mi.. çocuklarımın bana, mutlu bir anneye ihtiyacı var.. daha ne kadar sömüreceksiniz beni.. git dedim ailen orda.. çocuklarını bile öpmeden koştu.. abklama hakaret etmişsin beni rezil ettin dedi.. ya ben?.. ya çocukların? ya biz?.. ne kadar kaçtımsa, ne kadar düzeltmeye bir aile olmaya çalıştımsa göremedi..
benim kaybedecek birşeyim yokmuş, boşanmayı kafana koydun nasılsa diye mesajlar atmış..
ben onu damızlık görmüşüm gibi.. çocukları aldım vur kıçına tekmeyi töbe estafurullah..
35 yaşındayım.. ve 50 yaşında hissediyorum kendimi, hayallerim, beni seven, bana kıymet verecek bir eş, çocuklarımın babası olmayacak artık..
boşanma sürecinde yaşanan evreler vardır ya hani.. kendini suçlama evresi ben birşeyler yapabilirmiydim evresi.. evet ben başta bu kadar verici, bu kadar yalaka olmasaydım ( ailesine ve eş dedim şahsa karşı).. hep elini cebine atan taraf olmasaydım, sınırları olan biri olsaydım.. bu kadar biriktirmeseydim.. bukadar yanlış yapılmasına müsade etmeseydim.. herşeyi ben üstlenmeseydim diyorum.. öylr alıştırmışım ki öyle ayaklar altına alınmışım ki.. bu saflıktan iyi niyetten değil bence sevgi açlığındandı herhalde.. sevilmek istiyordum değer görmek istiyordum..
ihtiyacım olan şeyi göremedim..

kalbenruhen .!.:

daha buraya sığdıramadığım neler var gözümün önünden fotoğraf karesi gibi geçen.. kendime o kadar kızıyorum ki.. nasıl bu kadar kör, cahil olabildin diye ama kendime kızdıkça ve kendime öfkelendikçe iki küçük çocuğumun günahına girmekten korkuyorum.. gül diyorum yaptığın yanlışlara.. gül ve geç artık.. çünkü ayaklarımın üzerinde durabiliyorum.. çocuklarıma yetiyorum. biri 10 aylık oldu daha yeni dünyalar güzeli oğullarım var benim.. onları layıkıyla yetiştir diye kendime hedef koyuyorum.
öyle bırakmışım ki kendimi.. öyle açmışım ellerimi öyle vazgeçmişim kendimden, çocukların babasıyla birlikteyken.. ona artık Eş im gözüyle bakmıyorum.

Genişletmek için tıkla...

yaşadıklarınızdan pişmanlık duymayın veya size yaşatılanlardan.. bunlar sizi olgunlaştırmış, büyütmüş ve bugünkü insan olmanıza zemin hazırlamış şeyler. evet herkes ister gül bahçelerinde dolaşmayı ama maalesef onlar gerçekten filmlerde/dizilerde oluyor.

ben gücünüzü çok beğendim. asla yılmayın. siz çocuklarınızla bu hayatı çok güzel bir şekilde yaşayacaksınız ve inanın hayatınızdaki o asalağı attıktan sonra çok çok hafifleyeceksiniz.

nefesalnefesver .!.:

yaşadıklarınızdan pişmanlık duymayın veya size yaşatılanlardan.. bunlar sizi olgunlaştırmış, büyütmüş ve bugünkü insan olmanıza zemin hazırlamış şeyler. evet herkes ister gül bahçelerinde dolaşmayı ama maalesef onlar gerçekten filmlerde/dizilerde oluyor.

ben gücünüzü çok beğendim. asla yılmayın. siz çocuklarınızla bu hayatı çok güzel bir şekilde yaşayacaksınız ve inanın hayatınızdaki o asalağı attıktan sonra çok çok hafifleyeceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

inanın şuan onunla birlikteykenki ruh halimden daha iyiyim. daha güçlü ve daha umutluyum, daha az öfkeliyim.. daha enerjiğim.. görebildim artık çıktım çemberden.. hafifledim aynen dediğiniz gibi.. ona cevap bile yazmıyorum, boşanmazsa çekişmeliye giderse diye korkumdan..

Chek .!.:

4 yıllık evlilik 2 çocuktan sonra ailelerimiz farklı diye mail alsam cevabına "Hadi ya 2 çocuktan sonra mı anladın bunu baya hızlı anlıyorsun o zaman" yazardım sanırım

Genişletmek için tıkla...

ben bizi aile olarak görmemesine takılmıştım. hiç bir zaman bunu hissettirmedi bana.

kalbenruhen .!.:

eşimle ailesi sebebiyle yaşadığımızı sandığım sorunlar aslında çok iyi analiz edildiğinde, eşimden dolayı olduğu çok net gözüken olaylarmış.
ta sevgiliyken bile hep endişeli olmam, ona güvenememem, hep içimde bir korku taşımam.. en mutlu anlarımda bile birgün bitecek korkusunun sebebi aslında eşimin kendisiymiş. şunu çok net görebiliyorum. eşim büyümemiş ve ben ona eşim demek istemiyorum bile artık. çünkü o benim EŞ im bana benzeyen beni seven beni sahiplenen bana değer veren biri olmamış..
eşim ailesine ve ona yaranmamı sevmiş, sırtını bana dayamayı( maddi anlamda), aslına bakarsanız ben öyle bir insanın kimseyi sevebileceğini, kimse için zahmete girip mücadele edeceğini düşünmüyorum. benim için yapmadı diye değil kimse için yapacak bir karakteri yok.
2 çocuğumuz olmuş 4 yıllık evlilik, boşanma aşamasındayız ve bana emaille şunu yazmış:
" öyle acı çekiyorum ki öyle içim acıyor... bu kin bu öfke geçmeyecek ailelerimiz arasında, ailelerimiz farklı bu olmayacak her yol ayrılığa çıkıyor". bu emaile hiç ağlamadım sadece kendime kızdım. bu adam zaten seni ve 2 çocuğunu aile yerine koymadı. biz üçümüz bu adamın ailesi değildik ki.. halen bana ailelerimiz diyor. benim derdimse biz neden aile olamadık.. cevabını biliyorum aslında.. boşanacağım şahıs, çocuklarımın babası.. büyümedi, o hep ağzına kaşıkla yemek yedirilen, kuzenleriyle, yeğenleriyle, ablalarıyla dedikodu yapıp, birbirlerinin hayatında neler olup bittiğini, kim kime kaçmış, kim nereyi kazanmış, kim ev almış, kim arabasını değiştirmiş bunların laklağını yapmaktan mutluluk duyan.. sorumsuz, bencil bir erkek bebek..

bana diyor ki, beni evliliğe sen ittin, hani seviyordun seven insan bırakır mı, sana inanmıştım diyor. ben bu cümleyi şöyle okuyorum, ben seni sevmemiştim, seni kıramadım baktım çok istiyorsun evlenmeyi, benim de işime geldi yani, çok hevesliydin herşeyi üstlenmeye, aileme karşı da aşırı iyiydin nerden bulacaktım ki ben başka bir erkeğe böyle yapışan birini bende he dedim evlendim

ben seni ilk oğlumuzun doğumundan sonra kaybettim, sen çok değişmiştin.. bambaşka biri olmuştun diyor bana..
çünkü maymun gözünü açtı.. bir dakka neden hep ben veriyorum, neden bana değer verilmiyor neden benden bu kadar fedakarlıklar isteniyor.. ben ne olacağım, benim hissettiklerim, değersiz görülmem, kandırılmam, aptal yerine konmam..

5 yılda öyle dersler aldım ki, öyle güçlendirdi, öyle kendimle ilgili acı gerçekleri kabullendirdi ki bana.. şimdi iki oğlumla aldığım bu derslerle önüme bakma zamanı.. allahım bu cesaretimi, bu gücümü, bu aydınlanmayı daim etsin inş.

Genişletmek için tıkla...

Size şu kadarını söyleyeyim. Çooook pişman olacak, ama muhtemelen de iş işten geçecek.

kalbenruhen .!.:

daha önceki konularımda ailesiyle ilgili problemlerimi yazmıştım aslında birden fazla olay. onun ailesiyle benim ailem arasında hiç bir problem yok. tek problem hiç görüşmemeleri, hiç kimsenin birbirini arayıp sormaması...
benim ilk oğlum doğduktan sonra, ben lohusalığında verdiği psikolojiyle, eşimin ailesinin bana karşı yaptığı terbiyesizlikleri yastık altından çıkarttım. barut gibi patladım. söylediklerimin arkasındayım. beni maddi anlamda kullandıklarını( abisiyle ortak olan evin habwerimiz dışında hipoteklendirilmiş olması ve benden para almaları ben ipoteği öğrendiğimde eşimin onların yanında yeralması vb..). ne hastaneme geldiler, ne beni gelin yerine koydular bunu söylediğimde kötü oldum. eşimin ablaları enişteleri yeğenleri beni engelledi.. ben sorunum sizinle değil desem de sen kayınpederine hakaret ettin diye sildiler hepsi.. biz eşimle barıştık ben o zamanlar çok yanlış kararlar almışım şuan asıl gerçekleri gördüğüm gibi göremedim olayları.. eşim bizimle hşiç mutlu olamadı. ablaları sürekli dürttü.. sen gel çocukları getir o gelmesin şeklinde.. eşim başta bunu inkar etti.. ben bir eniştesine mesaj atıp evime davet etmiştim. eşim mutlu olsun görsünler çocuğu diye.. bana terbiyesiz utanmadan evine mi davet ediyorsun demişti.. eşim beni hep kandırdı, onlar çocuğu görmek istiyorlar seninle barışmak istiyorlar demişti.. sonra 17 yaşındaki yeğeni terbiyesizce mail attı, mesaj attı.. ona da ergen onu dikkate alma dedi.

eşimle terapiste bile gittik.. terapist eşime; kök ailenle eşin arasına girme.. biraz bekle demişti. bana da sınır çizin, mesafeli olun görüşün demişti.. kırmızı noktalarınız varsa eşinizden rica edin ve o konularda hassas davransın dedi...
eşimin ailesinden 1 ablası dışında kimse beni hiç aramadı, hiçkimse gelmedi, eşim gitti görüştü.. koronaya rağmen gitti.. koranadan birçok kişiyi kaybetti eşim tarafı yine gitti. ben tayinimi aldırdım 3-4 aydır farklı bir ildeyim.

asıl problem eşimin ailesinin bana olan kini.. beni eskisi gibi onlara yaranmaya çalışmadığım için sildiler.. en son eşimle yine ailesi sebebiyle tartıştık. oğluma hediye göndermiş başka bir görümcem ve ben reddettim.. zamanında kimse birşeye layık görmedi şimdi ben hiç biriniz,in hiç birşeyi nasip olmayacak bize dediğim için mi mahsus mu yapıyorsunuz demiştim telefonla konuştuğum görümceme, o da haklısın zoruna gidiyorsa kırsaydın bir daha göndermem demişti. büyük görümceme yönlendirmiş kargoyu o da eşime vermiş tekrar.. ben eşimin telefonundan büyük görümcemi arayıp sen ne yapmaya çalışıyorsun evimde huzursuzluk çıkartmak hoşuna mı gidiyor deyince.. allahın cezası ne çektik senden dedi bende kendimi kaybettim ikimizde birbirimize küfür ettik.. bir ara kapadı teli sonra açtı.. senin konuşmalarını kaydediyorum dava açıcam sana dedi.. bende elinden geleni ardına koyma.. ecelin olurum senin or...u dedim.. bitti. eşim bütün herşeyini aldı gitti evden..
aileme laf edemezsin sinirlerine hakim olacaksın.. bana karşı çocuklarımı kullanma dedi..
25 gün oldu.. 2-3 kez mail atmış.. bende avukatımla görüş bana bir daha yazma.. dedim.
ailem de bana diyor ki artık o adama kocam dersen biz yokuz diyor. haklılar.. ben çalışıyorum ve annem babam iki oğluma bakıyorum babamında emekli maaşı var o da sağolsun katkıda bulunuyor evlerini kapattılar torunlarına bakıyorlar. yanımdalar benim. birgün eşim onlara allah razı olsun iki çocuğuma bakıyorsunuz demedi.. sen benim ailemi sevmezsen bende senin aileni sevmem dedi.

Genişletmek için tıkla...

Oha kadına orospu demişsiniz. Hediye yollamış reddetmişsin o da diğer kardeşine göndermiş o da eşine vermiş. Ne diye arayıp sayıp sövdün burayı anlamadım.

kalbenruhen .!.:

eşimle ailesi sebebiyle yaşadığımızı sandığım sorunlar aslında çok iyi analiz edildiğinde, eşimden dolayı olduğu çok net gözüken olaylarmış.
ta sevgiliyken bile hep endişeli olmam, ona güvenememem, hep içimde bir korku taşımam.. en mutlu anlarımda bile birgün bitecek korkusunun sebebi aslında eşimin kendisiymiş. şunu çok net görebiliyorum. eşim büyümemiş ve ben ona eşim demek istemiyorum bile artık. çünkü o benim EŞ im bana benzeyen beni seven beni sahiplenen bana değer veren biri olmamış..
eşim ailesine ve ona yaranmamı sevmiş, sırtını bana dayamayı( maddi anlamda), aslına bakarsanız ben öyle bir insanın kimseyi sevebileceğini, kimse için zahmete girip mücadele edeceğini düşünmüyorum. benim için yapmadı diye değil kimse için yapacak bir karakteri yok.
2 çocuğumuz olmuş 4 yıllık evlilik, boşanma aşamasındayız ve bana emaille şunu yazmış:
" öyle acı çekiyorum ki öyle içim acıyor... bu kin bu öfke geçmeyecek ailelerimiz arasında, ailelerimiz farklı bu olmayacak her yol ayrılığa çıkıyor". bu emaile hiç ağlamadım sadece kendime kızdım. bu adam zaten seni ve 2 çocuğunu aile yerine koymadı. biz üçümüz bu adamın ailesi değildik ki.. halen bana ailelerimiz diyor. benim derdimse biz neden aile olamadık.. cevabını biliyorum aslında.. boşanacağım şahıs, çocuklarımın babası.. büyümedi, o hep ağzına kaşıkla yemek yedirilen, kuzenleriyle, yeğenleriyle, ablalarıyla dedikodu yapıp, birbirlerinin hayatında neler olup bittiğini, kim kime kaçmış, kim nereyi kazanmış, kim ev almış, kim arabasını değiştirmiş bunların laklağını yapmaktan mutluluk duyan.. sorumsuz, bencil bir erkek bebek..

bana diyor ki, beni evliliğe sen ittin, hani seviyordun seven insan bırakır mı, sana inanmıştım diyor. ben bu cümleyi şöyle okuyorum, ben seni sevmemiştim, seni kıramadım baktım çok istiyorsun evlenmeyi, benim de işime geldi yani, çok hevesliydin herşeyi üstlenmeye, aileme karşı da aşırı iyiydin nerden bulacaktım ki ben başka bir erkeğe böyle yapışan birini bende he dedim evlendim

ben seni ilk oğlumuzun doğumundan sonra kaybettim, sen çok değişmiştin.. bambaşka biri olmuştun diyor bana..
çünkü maymun gözünü açtı.. bir dakka neden hep ben veriyorum, neden bana değer verilmiyor neden benden bu kadar fedakarlıklar isteniyor.. ben ne olacağım, benim hissettiklerim, değersiz görülmem, kandırılmam, aptal yerine konmam..

5 yılda öyle dersler aldım ki, öyle güçlendirdi, öyle kendimle ilgili acı gerçekleri kabullendirdi ki bana.. şimdi iki oğlumla aldığım bu derslerle önüme bakma zamanı.. allahım bu cesaretimi, bu gücümü, bu aydınlanmayı daim etsin inş.

Genişletmek için tıkla...

Cok benzer sebeplerden dolayı evlenip yine ayni sebeplerden bosanmisiz.Uzaktan bir tanıdığımız ben boşanınca "Ben senin kocanı doğumunda anladım, sen içerde canınla cebellesirken dışarda telefonla oynayıp ona buna gülüyordu.Ne sen ne çocuk umrunda değildi.Ben gelinime de gittim benim oğlum 9 dogurdu"dedi.Insanlarin bir anda anladigi bir yalanla ben 10 yil yasadım. Cok sukur gozum acildi kurtuldum.Muhtemelen benimle öğretmen olduğum ve yumuşak basli olduğum için evlendi.Onun ve ailesinin yaptıklarına ses çıkarınca para da koklamayınca ihanet etti ve boşandık.Hayat devam ediyor bir insan seni sevmedi diye hep böyle olmayacak karşına seni sadece sen olduğun için seven insanlar çıkacak. Daha çok yeni bu değersizlik duygun geçecek.Gerçekten sevilince kadın olduğunu ve önemli olduğunu tekrar hatirlayacaksin