Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat
Bu olaydan sonra ben de dedim keşke daha önce alınsaydı sezeyanla diye tabii ama düzenli kontrollerde herşey yolundaydı ve normal doğum düşünüyorduk doktorumla ve normal olarak sancı bekliyorduk.42. haftalara kadar bekleniyor zaten normalse herşey...Zaten artık hiçbişey onu geri getirmeyecek.
Zaten herşey bu kadar yolundayken böyle olması daha da kötü herşey hazırdı bebek şekerlerine kapı süslerine kadar.Ana kucağımızı aldık hastaneye gittik oğlumuzu koyup onla çıkartacaktık hastaneden.Millet tebrik etmek için arıyor bizim elimiz boş.Offff yaşamayan bilemez.Allah kimseye de yaşatmasın
canım çok geçmiş olsun çook üzüldüm.ben 19 şubat günü bebeğimi kaybettim 18+2 günlüktü ve amniyosentez sonucu kalbi durdu.işin kötü yanı yavrumun sonuçları hızlı sonuçta temiz gözüküyor.içim o kadar acıyor, okadar üzgünümki senin acının büyüklüğünü tahmin ediyorum..allahtan hepimiz için sabır diliyorum..
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat
Son gün bizi gece hastaneden çağırdılar bişey konuşucaz diye zaten gece gece çağırdılar anladık nasıl gittik hastaneye bilmiyorum doktor başınız sağolsun dedi otopsi istermisiniz biz donduk kaldık kayınpederim genetik bişey mi onu mu araştırcaksınız diye sordu doktor genetik bi sorun olmadığını bir dahaki bebekte de böyle bişey olmaz bu anlık bişey diyo bebek anne karnında bi şekilde strese girmiştir bi anlık mesela kordon dolanmış geri çözülmüştür,yada ne biliyim kordona ayağıyla basmıştır bi an o arada kakasını yapmıştır diyo.Ne biliyim ya kafayı yiycem bunları düşünmekten her gece doğuma gittiğim günü baştan sona yaşıyorum düşünüyorum düşünüyorum.O hastaneden eli boş çıkışımızı lohusalığımı bile yaşayamayışımı
6 gün boyu bebğim hastaneden çıktığında eve gelince sütüm olsun diye süt sağıp buzluğa koyduk öyle bolduki sütüm yavrumun kısmeti değilmiş sütü kesebilmek için bile ilaç kullandım kısmetsiz bebeğim benim((
Kusura bakmayın arkadaşlar bölük pörçük bişeyler yazıyorum bilmiyorum niye yazıyorum ama anlatmak biraz iyi gelir belki bu acıya benzer acıları yaşamış arkadaşlarla konuşmak iyi gelir diye düşündüm.
kelebek8 arkadaşım,
nerede yaşadığını ve hangi psikologa gittiğini özelime yazabilir misin? memnun kaldın mı?
vet123 arkadaşım,
doktorunun adını özelden gönderebilir misin? sonraki gebeliğimde o hastaneyi düşünüyorum da...
şimdiden teşekkürler kızlar. allah hepimizin yardımcısı olsun...
canım özelden yazdım sana.kusurabakma uzun süredin giremiyordum şimdi gördüm yazdıklarını.sendemi bebeğini kaybettin.geçmişin hepsini okuyamadım.
evet canım ben de 27 haftalıkken kaybettim maalesef. esas sen kusura bakma. özel msj atma hakkım yok. o yüzden buradan cevap yazıyorum. canım hayır ben ankara da oturuyorum. senin de ankara da olduğunu zannettim. galiba vet123 ile karıştırdım. kusura bakma. ama yine de ilgilendiğin için çoook teşekkür ederim arkadaşım:))
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?