- 27 Şubat 2018
- 1.514
- 3.919
- 133
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #81
Köftelere bak nası da zengin kedisi gibi bakıyolar anaları iyi bakıyor belliKonuyu dağıtacağım ama sorry @MissCherryBlossom ‘a özel
Rahmetli babam insan kendi doktoru olmalı derdi, tabii o işi abartıp kendi doktoru olacağım derken hiç doktora gitmedi, altı üstü soğuk algınlığına yakalanan adam daha da beter olup öldü o ayrı, onunki de artık inatçı ruhunun hayata kafa tutuşunun sonucu ama insan gerçekten kendi doktoru olmalı, depresyon tedavisi görürken yalnızca doktorunun çabası yetmiyor çünkü, senin de istekli olman gerekiyor veya fiziksel bir hastalıkta sadece doktorun yaptıkları yeterli gelmiyor sen de azmedeceksin ki iyileşebilesin, psikolojik gel-gitlerin bir kısmına kendimiz sebep oluyoruz, aynaya bakıp çok çirkinim, yaşlandım çökmüşüm ben, soğuk bir şeyler içtim kesin hasta olacağım gibi şeyler düşünmek bizi o psikolojiye sokuyor farkında olmadan.Nokta atışı tespit. Çabuk demoralize olup çabuk yükseliyorum, malesef manipüleye de açığım. Ama haklısınız değişmek insanın elinde.
Ooo çok erken başlamışsın arkadaşım. Ben 37 yaşındayım. Her anın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Annemle babam 60 karındalar bakıyorum Masallah şimdi yaşıyorlar hayatlarını. Önemli olan mevcut şartlarda en iyisini yasamak her tadına varacağımız birşeyler bulmakMerhaba, herkese sevgiler. Aslında altı sene önce de benzer konu açmışım ve altı senede pek bir şey değişmemiş. Şimdi keşke 35 yaşımda olsam diyorum gerçi çok genç geliyor gözüme.
Yaşlanmaktan korkuyorum arkadaşlar. Aslında yaşlanmaktan derken kırışmak vs. değil onun çaresi var zaten yaşımı da göstermiyorum. Ben geç kalmaktan korkuyorum. Eşim 35 ben 41 yaşımdayım bakınca bu da bir avantaj ama bana ne avantaj dayanıyor ne bir şey! Mıymıylık konusunda bir numarayım adeta! Oysa reel hayatta tuttuğumu kopartan, tezcanlı biriyimdir kolay hasta olmam mesela güçlüyümdür ama iç dünyam adeta patates.
Çok niyetlendik ama döviz de her defasında bizim hevesimizle aynı oranda yükseldi yurtdışına çıkamadık. Bundan sonra da kim bilir şu durumda yani....Belki beş sene sonra çıkıcam ya da iki bilmiyorum ama geç bana göre işte. Nolur bana 40+’lardan umut aşılayın,buna çok ihtiyacım var.
Mesela en büyük hayalim Ege’ye gitmek ama hayat bitti bence, geçti kervan. Yaşlanınca ne anlayacağım kafasındayım. İnanın neden böyleyim bilmiyorum? Aslında bir fikrim var; annem babam kariyer sebebiyle 35’lerinde evlenmişler, 80 li bir çocuk için oldukça büyük ebeveynler. Biz ailecek hiç tatile çıkmadık, sinemaya , denize gitmedik, babamın mottosu hep “işinize gelirse bu kadar “ idi. (Paramız vardı sorun o değil, babam yaşamayı sevmiyordu) acaba diyorum yaşlanırsam ben de babam gibi hayattan vazgeçerim diye mi korkuyorum? Ama korkarken de vazgeçiyorum zaten büyük tezat. Babam konusu da ayrı bir konu ama hiç me
Üstümdeki ölü toprağını atsam, biraz kilo versem hantallıktan kurtulsam. Gerçekten iyi gelir belki.
Bana biraz moral verin ne olur...
Köftelere bak nası da zengin kedisi gibi bakıyolar anaları iyi bakıyor belli
Ben de şu sıralar meşhur olan Z kuşağındanım. Dün ... sözlükte z kuşağının hiçbir şeye sahip olamayacağı gerçeği diye bir başlık okudum, hak verdim. Bizler sizin gibi mal mülk sahibi olamıycaz, yabancı ülkeleri keşfedemiycez, hayallerimiz asla gerçek olmayacak, düzgün kariyerlerimiz olamayacak gibi geliyor bana da Hiçbir şeye motivasyonum yok hayalim de yok. Kimseyi görmek istemiyorum, hareket etmek istemiyorum. Ara sıra keşke hiç var olmasaydım huzura kavuşurdum diyorum. Sizce kim daha yaşlı, kimin hayatı bitik karar verin. Bunları yazdım, belki kendi iç dünyanızla karşılatırırsınız da mutlu olursunuz diye.
Rahmetli babam insan kendi doktoru olmalı derdi, tabii o işi abartıp kendi doktoru olacağım derken hiç doktora gitmedi, altı üstü soğuk algınlığına yakalanan adam daha da beter olup öldü o ayrı, onunki de artık inatçı ruhunun hayata kafa tutuşunun sonucu ama insan gerçekten kendi doktoru olmalı, depresyon tedavisi görürken yalnızca doktorunun çabası yetmiyor çünkü, senin de istekli olman gerekiyor veya fiziksel bir hastalıkta sadece doktorun yaptıkları yeterli gelmiyor sen de azmedeceksin ki iyileşebilesin, psikolojik gel-gitlerin bir kısmına kendimiz sebep oluyoruz, aynaya bakıp çok çirkinim, yaşlandım çökmüşüm ben, soğuk bir şeyler içtim kesin hasta olacağım gibi şeyler düşünmek bizi o psikolojiye sokuyor farkında olmadan.
Bir hikaye vardır bilir misiniz? Hatta bir skeçte de konu edilmişti, 2 adam aynı hastane odasında yatıyor, biri cam kenarında diğeri duvar dibinde, duvar dibindeki cam kenarındakine bana dışarıyı anlatsana diyor, cam kenarındaki hava çok güzel, güneş parlıyor, yemyeşil ağaçların dallarındaki kuşlar cıvıl cıvıl, karşıda bir park var çocuklar parkta neşe içinde oynuyor, baloncu geldi şimdi çocuklar rengarenk balonlar alıyor diye anlatıyor, her gün güneşli havayı kuşları ve parktaki neşeli çocukları dinleyen adam cam kenarındaki ölse de yatak bana kalsa demeye başlıyor, cam kenarındaki ölüyor duvar kenarındaki cam kenarındaki yatağa geçiyor, bir bakıyor ki cam göstermelik, karşıda ne park var ne çocuklar ne kuşlar ne de ağaçlar, kupkuru dümdüz buz gibi bir duvar.
Hayata nasıl bakarsanız öyle görürsünüz, bence artık değişim vaktiniz gelmiş, duvar kenarındaki adam olmak yerine cam kenarındaki adam olun, kocaman bir nefes hayat çekin içinize.
42 yasindayim. 35 den sonra farkindaligimin cok arttigini dusunuyorum. Artik eskisi kadar kim ne der diye dusunmuyorum. Biraz bencillestim galiba. Ben mutluysam cevremdekileri mutlu edebilirim diye dusunuyorum. Once benim mutlulugum . Her sene kendime bir hedef koyup onu gerceklestirmeye calisiyorum. Once ehliyet aldim. Sonraki sene araba ,sonra yuzmeyi ogrendim ve duzenli olarak yapmaya basladim. Gecen sene yurtdisina gittim. Bu sene ise korona doneminde 14 kilo verdim.
Ben de liseden beri ispanyaya gitmek isterim yas 34 hala nasip.olmadi
Ya da araba almak hep hayalim.yine alamadim önce alayim.dedim tayin durumu agir bastı sonra bu sene de koronadan malum fiyatlar tavan.
Yani hayat bazen cok istedigin şeye hep ket vuruyor.
Olmayinca olmuyor.
Ama bu hic olmayacak, imkansız diye düşünmemek lazim insaniz bir sekilde yaslaniyoruz ama sonuçta hic ölmeyecek gibi hayaller kurmuyor muyuz?
Hem belki bu sene olmaz seneye gidersiniz
Üzülme lütfen hem nickin ne güzel "hayatı yaşa "lütfen nickinin insanı olmaya çalış
Hem ne güzel kapmissin citir adami, tadını cikar
Ben hala açıköğretime devam ediyorum sırf kişisel gelisim icin.
Saglik sebebiyle erken emekli olabilirsem 10 sene sonrasi için emeklilik.planlari bile yapıyorum
Insan hayalleri hedefleri oldugu sürece kendini canli hissediyor, bir amaç olunca ona ulasmak için cabaliyorsun
Yine de hayallerinden vazgecme "hayatini yaşa " diyorum sevgili M meredithgrey
Nur evlendin dimi nasıl gidiyor hayat alıştın mı yeni düzenine :))Spor yap kilo ver. Canın ne istiyorsa yap. Hicbirseyi erteleme. Sevmediği n insanlardan ve ortamlardan uzak ol. Çık dışarı güzel bir kahve ısmarla kendine. Yolda gördüğün ihtiyacı olan birine üç beş bişey ver ki o gün onun da yüzü gülsün. Kedilere köpekler e mama ver. Küçük mutluluklar yaşa hergün.
Yaş baş bunlat boş. 32 yasinda Kızkardeşim kanserden vefat etti 8 ay oldu. Annem babam oleli 20 sene oldu. Travma yaratacak hayata kusecek olunsa ben olurdum. Hicbirseyi umursama. 40 yas 50 olur hala sen uzaktan hayatı seyrederken.
Mesela ben pilates eğitmeni gi için uğraşıyorum. Meslek kazanmak için değil öyle istediğim için. Haftasonları da makyaj kursuna gideceğim mutlu edeceği için. Hergün 2 saat spor yaparım kafamı dağıttığı için. Her günün tadını çıkar erteleme hayatını...
Onu ben de duydum düşünüyorum vallaYaa benim de aklıma AÖF’de Psikoloji açılıyormuş ona mı başlasam fikri var. Annem şansını dene elinde her türlü kaynak var diyorSizin de tüm hayalleriniz gerçekleşir umarım.
Yazık valla ülkede ruh sağlığının geldiği yere bak.Onu ben de duydum düşünüyorum valla
Hatta daha bir ay önce psikoloji yuksek lisans programlarina baktim ama hep örgün ve okullar işe uzak, belki aof psikolojiye kaydolurum.diye ben de düşündüm
Amac psikolog olmak değildi ama boyle bir imkan varsa ben de değerlendirmek istiyorum
Ikinci üniversite kapsaminda da okunabilecek mi acaba merakla bekliyorum
Yazarken bu yorumun gelme ihtimalini de düşündüm çünkü cok yorum var bu konuda.Yazık valla ülkede ruh sağlığının geldiği yere bak.
Sanmıyorum AÖF’den okuyan birinin yüksek lisans kabul alma ihtimali benim pilot olma ihtimalimle aynı.Yazarken bu yorumun gelme ihtimalini de düşündüm çünkü cok yorum var bu konuda.
O yuzden yazdim amaç psikolog olmak değil diye. Çünkü psikolog olmak için diploma harici bir çok eğitim ve gelişim sürecinden geçmek gerekiyor. Ben daha çok is hayatında insanlarla calistigim icin istiyorum. Ek egitim gibi düşünerek.
Yüksek lisansı da isten izin alamayacağım icin okuyamam yoksa kac senedir istiyorum bunu.
Emekli.olunca ya da ileride ücretsiz izin falan alirsam o zaman okurum yüksek lisans da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?