• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

40 yaşındayım.Ailemden nefret ediyorum.

İki tane oğlum bar kızlarım değil.ahh ah kendime ne kadar kızdığımı bilseniz çok geç kaldım çook

Artık ah vah zamanı değil bilerek yapmışsınız, o krediyi verdiğinizde geri gelmeyeceğini bile bile çektiniz. Kardeşinizi siz tanıyordunuz, gerçekten enayinin parasını yedik diye düşünüyorlar.

Lütfen olan olmuş kabullenip bu saatten sonra ne yaparım diye düşünün. Ek ders özel ders bir şeyler verin ya da yapılandırma vs isteyin bankadan. Çocuklarınızın rızkını verip durmayın. Mağdur psikolojisine girip ne derlerse yapmışsınız. Annenize sorsak o da mağdur psikolojisindedir. Korkunç bir insan, siz de kötü bir annesiniz bu aşamada kusura bakmayın. Kocanızla boşanma sebebinizin de ailenizle olan bu asalak hayat tarzı olduğuna eminim. Adamı suçluyorsunuz ama ben adamı haklı buldum, sizin gibi bir kadınla bir yolda yürünmez.
 
Arkadaşlar annem beni hep borçlu hissettirerek paramı ister.yani bize para verdiğini düşünme sen çocukluktan beri yediğini içtiğini ödüyorsun der.
Valla hanımefendi eğitimsiz cahil bir insan değilsiniz.
Okumuş öğretmen olmuşsunuz.
Tüm bunların hepsine verilecek cevaplar var.
Terapiler kitaplar şimdi daha yaygın o dönemde vardı.
Kadın baya size o...u demiş zaten bundan sonrası bitmiştir hoşt köpek deyip engellersiniz her yerden.
Şimdi sizin iki çocuğunuz var yediğinin içtiğinin lafını mı yapıyorsunuz.
Lütfen artık bir harcama yapacaksanız bu terapiye harcanacak para olsun.
Zira 5 milyon dolar da verseniz anne aynı anne sizi sevmeyecek.
Kendinize ebeveynlik edebilirsiniz bunu öğrenebilirsiniz.
Zor ama inanın bu çabaya değer.
 
Arkadaşlar insan doğduğundan bu yana krndisine o ..pu k...pe ve envai çeşit küfür edilerek büyürse yaşadıklarını normalleştiriyor.diğrr türlüsü garip geliyor.brnim kafam 40 imda dank etti çok geç kalmış hissediyorum
Hayır bu kurban psikolojisine sığınmaktır.
Burda yazarsak herkesin farklı çocukluk travması vardır.
Ben baya yıllarca sen kız doğduğun için 3. Çocuğu yaptım ben 3 çocuğum olsun istemiyordum keşke sen erkek doğsaydın diye büyütüldüm.
Varoluşum hep yük gibi hissettirildi annemden de öyle bir annelik görmedim yani o ayrımı hep yaptı şimdi inkar eder asla kabul etmez ama yapar yani bu ayrımı çok net.
Bende annem beni sevsin diye uzun yıllar yaptım kendimce bir şeyler.
Fakat bir noktada uyandım 4 yıl terapi aldım bu konuyla ilgili bir sürü kitap okudum.
Annem benim boşandığım zamanlar beni arayıp destek olmak yerine kuzenlerimi görüntülü arayıp sürekli onlarla dedikodu yapardı.
Suratına açık açık dedim yaşlandığında onlar sana baksın benden bir şey bekleme dedim.
Çok bağırdım çok ağladım ama malesef annem benim yaşadığım değişimi dönüşümü yaşamadı o böyle geldi böyle de gidecek.
Kızmıyorum bile artık kabullendim
Haftada bir araşırız senede de 2 kez 2 3 gün görüşürüz yeterli benim için.
İlişkiyi bu hale getiren ben değilim malesef.
Kendime ebeveynlik yapmayı zor da olsa öğrendim.
Başıma bir şey gelse annemi asla aramam dertleşmem bile.
 
İki tane oğlum bar kızlarım değil.ahh ah kendime ne kadar kızdığımı bilseniz çok geç kaldım çook
Geç kalmadınız. Borçlarınızı biran evvel bitirin.
Allah sağlık versin sonra köşeye de mutlaka gram alıp biriktirin. İki erkek annesisiniz yarın okulları olur, evlilikleri olur mutlaka o gramlara ihtiyacınız olur.

Kira vermiyorsunuz isterseniz çok iyi paralar kenara koyarsınız. Hiçbir şey için geç değil yeter ki sağlık yerinde olsun.
 
Arkadaşlar annem beni hep borçlu hissettirerek paramı ister.yani bize para verdiğini düşünme sen çocukluktan beri yediğini içtiğini ödüyorsun der.

O zaman sen de babalık yapmayacak adamlardan çocuk getirmeseydin dünyaya. Beni üvey babayla büyümek zorunda bırakmasaydın diyemiyor musunuz? Bu dünyaya gelmek sizin seçiminiz değildi. Size üniversitede harçlık gönderemeyecek adamı siz seçmediniz baba olarak. O adam annenizin seçimiydi.
 
Back
X