- 4 Ocak 2014
- 3.336
- 4.539
- 248
- Konu Sahibi eyllarslan
-
- #141
O güvendiğin adam seni bu duruma sokan zaten o demeliydi saçmalama sen evine git ailendir onlar büyüktür diye yazık etmişsin kendine inş pişman olmazsın yanlış anlama kınamadım ama cahillik işte bian boşlukta kalma diyelimgerçekten kimseden bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyorum ve ailemle kavge edince kime gideceğimi bilemedim garip bir şekilde güven duygusu verdi bana ona sığındım
Pire için yorgan yakmak deyiminin ete kemiğe bürünmüş hali gibisin.. Bu kadar fevri tavırlar, bu kadar kendi kafasının dikine gitme ve ani verilen kararlar bir insana hayır getirmez.. 5 haftadır tanıdığın biriyle evlenerek hayatını resmen kumar masasına yatırmışsın. Allah tarafından mutlu bir evliliğin olsa dahi her kadının 1 kez yaşayacağı şeyleri bir inat uğruna elinin tersiyle itmişsin. Şu saatten sonra yapacağın en doğru şey ilk olarak hatalarından ders almak, ikinci olarak da ailenle bir şekilde barışmak olur. Hayatını fevri kararlarla yönetmekten de acilen vazgeçmelisin. Dilerim ki çok mutlu olursun..kızlar yeni katıldım bu siteye.bazılarınıza göre küçük bir sorun olsa da benim için büyük bir sorun haline gelmeye başladı.başlıyorum...iki hafta kadar oldu evleneli eşimle tanışmamız biraz garipti.kafe ortamında uzaktan bakışarak tanıştık önce bana başıyla uzaktan selam verdi ben de selam verdim sonra kafeden çıkarken yanına çağırdı konuşabilir miyiz falan dedi konuştuk tanıştık.neyse zaten bu olaydan üç hafta sonra falan da evlendik.şu an ne düşündüğünüzü biliyorum eşimle tanışalı beş hafta oldu evet ve şu an evliyiz.garip biliyorum hızlı gittik.ailemle kavga etmiştim evlenmeden önce.arada kavga ederiz ben evden çıkar giderim hep böyledir ailemle tartışmalarımız.bu sefer kavga ettik ve gece eve gitmedim eşimin kaldığı eve gittim beraber sarıldık uyuduk kesinlikle hiçbir şey olmadı.ertesi gün eve geldim beni evde istemediler ben de tekrar eşimin yanına gittim.hadi ailemin yanına gidiyoruz dedi.ailesi de başka şehirde.şaşırdım ama kabul ettim.sonra ailesinin yanına gittik.eşim geri döndü kendi evine ve ben tanımadığım bir evde tek başıma kaldım ailesi var ama kv ve kp tanımıyorum bile oturduk sohbet ettik eşim ordaki işinden istifa etti bir hafta sonra yanımıza geldi küçük bir ev ayarladık.derme çatma birkaç eşya aldık ve evlendik.şu an ailem benimle konuşmuyor ve onları çok özlüyorum düğün olmadı zaten küçük bir tören oldu.zaten evleneli iki hafta oldu kv ve kp iki haftadır tanıyorum ve tanımadığım insanlara anne baba derken içim acıyor gerçekten istemediğimden değil onlara her anne baba diyişimde kendi anne babamı özlüyorum.yanlarına gitsem eşimle beraber biliyorum ki kabul etmezler beni.kızlar ne yapmam lazım bir akıl verin.evlendiğim için pişman değilim kesinlikle ama insan hayatında kaç kez evleniyor ki ben kendi evimden annemle babamla yaşadığım evden telli duvaklı gelin olarak çıkmak isterdim annem de hep öyle isterdi.5 hafta öncesine kadar kendi anneme anne derken şimdi başka birine anne diyorum.istemediğimden değil ama kendi anne babamı özlüyorum.eşim de biraz zaman geçsin gideriz yanlarına el öperiz diyor ama kabul edeceklerini sanmıyorum sizin bir çözümünüz var mı bu konuda yardım edin lütfen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?