- Konu Sahibi Cherry Mom
-
- #67.581
İyi bakın onlara... En ufak bir şey bile olsa hiç ihmale gelmiyorlar. Şüpheli her bir durumda veterinere götürün, sonradan üzülmeyin...
Sinemcim çok tatlılar...
aaaaaaaaayyyyyyyyyyyy çok tatlılar yaaa benim de kuşum var sistresimi atan tek sey konuşturamadım kız 5 aylık daha sadece öpücük atıyo onu öpüyorum aynı anda o da mucck diye aynı sesi çıkartıyo çok tatlı oluyo sinemcim minnoşların çok tatlı maşallahhhhhhhhhh
İyi bakın onlara... En ufak bir şey bile olsa hiç ihmale gelmiyorlar. Şüpheli her bir durumda veterinere götürün, sonradan üzülmeyin...
Cevaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaap lütfeeeeeeeeeeeeeeeeen
Gizmom 2 kere amelyat oldu..insanlarda oldugu gıbı onlarda da taş olusuyor. simdi bıdıgım diyet mama yıyor, alternatifi yok tek mama yıyebiliyor. artık omur boyu oyle..
Kırpışım da cok hareketlıdır, bir gun yerınden kalkmaz oldu hemen veterınıre gıttık. Arka bacaklarındakı kemıklerınde dogustan bır eğrililik varmıs. kemıkler surttugu ıcın canı acıyormus. agrı kesiciler vitaminler devam ediyor o da.
işte bunlar zamanında ogrenılmese ne yazık ki sonucları donusu olmayan bır son..
Her şey bir tarafa, ben hayvanların bize emanet olduguna ınanıyorum. Bir de bir canı himayene alıyorsan, hayvan insan farketmez sonuc ''CAN''...
Hiç bir kedi, kopek, kus yada baska bır mınık canla yasadın mı bılmıyorum fundacım. ama cok takdir ettim düşünceni, hele ki yasamadıysan daha cok takdır ederim...
süs gibi alıp, bir şey de olunca ''amaaann bıseyı yoktur, herseye vetenıre gıdılır mı'' mantıgında ınsalara deli oluyorum..
Menum
sabah
1kk peynır
2 zeytın
1 haslanmıs yumurta
1tatlı kasıgı bal
1dilim kepekli ekmek
ara
7-8 badem
aksam
1 tabak mercimek çorbası
1 kase yogurt
ceyrek sogan ( cok yaklasmayın cok fena kokuyorum)
ogle ve 2. arayı yapamadım. bugun yemekle aram ıyı değildi. bugunluk idare edin beni
15 yaşındayken bir kuşum vardı. Ben 18'ime geldiğimde ufak diye algılanabilecek bir problemi oldu. Yaşım küçük olabilir ama çocuk da sayılmazdım. Hep babama söyledim "Bir veterinere götürelim" diye... Hiç ben gidip aramadım. İnternetimiz o zamanlar var mıydı yok muydu bilmiyorum. İnternetten aratsam birilerinin numarasını bulabileceğimi biliyor muydum onu da bilmiyorum. Bir akşam onun sesine kalktım, benim odamda dururdu zaten. Bir baktım kafesin dibinde, kaldırdım tüneğine koydum, bir süre sonra anladım ki yerinde duramıyor, düşüyor. Gittim annemleri çağırdım; hiçbir şey yapamadılar tabi... Kelimenin tam anlamıyla ellerimde öldü. Bir sürü başka neden olabilir sebebi... Ama bunun hiçbir önemi yok. Ben ona gerektiği gibi bakamadım.
Öyle bir vicdan azabı duyuyorum ki... Her aklıma geldiğinde ağlıyorum. Her şey için vicdan azabı duyuyorum. Çocukluk hevesiyle para verip de bir canlı satın alırken onu arkadaşlarından ayırdığım için... Suyunu her gün yenilemediğim için... Kafeste tuttuğum için... Kafesini her zaman temiz tutmadığım için... Onunla her zaman ilgilenmediğim için... Keşke bir daha doğsa da yerlerimizi değişsek... Ona çektirdiğim ne varsa ben de çeksem de ödeşsek...Karşıma çıksa ayaklarına kapansam yalvarsam bir şey yapsam... Ama öyle şanslarım yok maalesef... Sorumluluğunu aldığım bir canlının katili oldum. Bundan daha ağır bir bedel yok, bu hayatta daha büyük bir borcum yok.
O gün bugündür hep kuşlarla dolu rüyalar görüyorum. Yani o yazıyı yazacak dersi almanın bedelini çok büyük ödedim Sinemcim. Bir daha asla bir canlının sorumluluğunu alacağımı sanmıyorum. Ama alanlar hakkını versin; ne o canlıya ne de kendine yazık etmesin istiyorum...
Ben seni idare ederim sen de beni idare et.Gerçi ne yedim, ne kadar yedim bilmiyorum... Yazayım menümü bari, göreyim...
Sabah
2 tabak ezogelin çorbası
Ara:
Yarım çay bardağı bal
Yarım limon
Akşam
1 elma
2 porsiyon üzüm
Gidip az bir şey daha alayım bari... Bir tabak daha çorba falan içeyim.
Canım benim.. gozlerim doldu okurken...
İhmalinin illa ki yasınla alakası var bence. Bir de Fundacım, malesef kuşlar bu konuda daha şanssız. Yalnızca ilaç tedavisi gorebilirler, operasyon gecırme gucleri yok, cok kucuk canları. Halbu ki operasyonu kaldırabılseler, gecırdıklerı hastalıkların cogunun cozumu var. O YUZDEN kendine bu kadar yuklenme Fundacım. Ama eğer seviyorsan onları, kendini onlardan mahrum bırakma.... Senin gibi kalplere ihtiyaçları var onların...
Kıymet bılen seven, insan hayvan ayrımı yapmadan değer veren...
Kırpıktan once bir de TERRIER bir kızımız vardı BICIR yaşlılıktan değil, hastalıktan oldu. Ama bızım elımızden gelen bır durum yoktu. Tek kurtulma yolu diyaliz tedavisiydi...
Ama ne yazık ki henüz hayvanlar ıcın bu teknolojı yok! Biz son ana kadar mucadelemizi verdik. 1 ay esimle nobet tuttuk geceli, gunduzlu.. Çünkü ne tuvaleti için ne su için kalkamıyordu.
Yemekte yıyemedı o sure boyunca. Bız her gun veterınere gıdıp gıda serumu, agrı kesıcı ve bır suru ıgne yaptırıyorduk... Ama nafile... Bir akşam veterinerde cıktıgımızda arabaya bındık kucagımdaydı basını gogusume yaslamıstı. Gitti... İş yerimize gittik (o saatte hala acıktı arkadasımıza bırakmıstık) musterileri cıkardık. Ağlıyoruz ama bır yandan ne yapıcaz diye dusunuyoruz.. İş yerimizi kapattık, atladık arabaya İzmir'e.... Esimin annesinin bahceli evi vardı orda. Oraya gommek ıcın gıttık.
Arkamızdan bır suru ınsan, ''Şunların bır hayvan için yaptıklarına bak yaaaa'' diye eleştirmiş... Umrumda değil... Benim için Can var.. insan, hayvan yok..
Gizmo 1 sene atlatamadı Bıcırın yoklugunu. O afacan hali gitti, sessiz sakin bir şey oldu...
Neticede, bazen birşeyler yapsanda, yapmasanda gidiyorlar. Yaşadıkları surece, verdikleri o muhteşem sevgının arkasından boyle bır acı kalıyor ne yazık ki..
Ama Fundacım cok samimi soyluyorum. Yaşadıklarından dolayı, onlardan mahrum etme kendını. Bu saatten sonra sen bır canının sorumlulugunu aldıgında ona harıka bakacagına emınım.
seninki idare edilecek gibi de değilmiş pekbak sen bile yazarken utanmıssın corba almaya gıdıyorsun
corba ıcıyorsan bende senı ıdare ederım :))
Ben de teyzemin bahçesine gömmüştüm. Başkalarına göre çöpe atsam yeterliydi...
Dediğin gibi insan, hayvan yok; hepimiz canlıyız. Onların bizden farkı yok. Hatta dünya üzerindeki en bilinçli canlı biz olduğumuz için kalan hepsinden de biz sorumluyuz aslında... Ama insana bile değer verilmiyorken hayvana gerçekten değer verenlerin az olması kaçınılmaz... Bir arkadaşımın kedisi var... Babası evdeki kediye pek bir güzel yaklaşırken dışarda onu kızdıran kedileri tekmelemeye kalkabiliyor. Ya da olduk olmadık sürekli azarlayabiliyor. Anlamak zor gerçekten...
Hayvanların çoğu insanların çoğundan daha insan... Senin de yazdığın gibi birbirlerine alışıyor, birbirlerini seviyor ve yokluklarında acı çekiyorlar.
Benim içten gelen bir kararım var; bunun aksini uygulamam için çok ender bir durum olması gerekir. Bir gün bakıma muhtaç bir hayvanla karşılaşırsam; 1 hafta olsun, 1 yıl olsun, ömür boyu olsun; ne kadar gerekiyorsa onu yanıma alırım. Ama kendim gidip alamam, kuşuma haksızlık etmiş olurum gibime geliyor.
Lost dizisi gibiyiz aslında... İlk bakışta normal insanlarız; normaliz de zaten... :) Ama hepimizin derinlerinde sırları, acıları var...
Bence pek bir farkı yok menülerimizin... :)
Aldım çorbamı önüme, içiyorum. Büyükçe bir kupaya doldurdum, en az 1,5 tabak eder.
Handecim canımmmmmmmmm dıkkat et canım arkadaşımmmmmm kızlar ne oluyor bızeTakımımız hasta oldu
ayy sanırım benmde ruhum daralıyor..bu aralar ne oluyor bilmiyorum ama fevkalade uykum geliyor..12 de kaktım yine uykum var..
kaç gündür böyleyim ben de..
ayy içim daraldı heminizde canı sıkılıyormuşş
sistematik bir takımımız var yav hep birlikte alıp veriyor hasta oluyoruz seviyorum siziiiiii canlarımmmmmmmmmmm ya muck muckkkkkkkkk
Hayır yahu, bunu kabul etmiyorum... :)
Eğer koyun olsaydım dünyanın geri kalanına uymakta zorluk çekmezdim.
Telkine çok açık insanlarız diyelim.
ya okadar cok şey yanlıs yapılıyorki bu ulkede.. daha 1 sene oldu sirketimizi kapattık hersey bıttı ohh kurtulduk dedım. ama bu tarz durumlarda hemen yıne ne oldu yaa dıye panıklıyorum.
ben bulamadım yolunu migrenınsolum'u hissetmiyorum suan, bir anda oyle bır agrıdı ki uyuştu
Kızlar hiç iyi değilim
Bas donmem bas ağrım ve bulantım var
Giremeyebilirim şimdi yatıyorum iyi olursam yazarim
aşklarımmmmmm.............
GiZMO...
İstanbulda benim hayatıma girdi bu zuzu... :)
7 yaşında
Eki Görüntüle 523440
iş yerimizde :) paşam pc'de takılıyor :)))
Eki Görüntüle 523441
yine iş yerimizde ( dikkat.. gozu masada, kahvaltı vardı masada cunku :) )
Eki Görüntüle 523443
kartondan yaptıgım kucuk evi (yine iş yerimiz, iyi mesai yapmıs ya aslında :) )
Eki Görüntüle 523442
Bu beyfendide evin kucuk adamı; Kırpık 4 yasında
burda daha bebek..
Eki Görüntüle 523445
bu ilk 3 resim bize geldiği ilk gun cekilen resimler..
Eki Görüntüle 523447
gelir gelmezde o da çalışmaya basladı :) bizim kasa masasında :))))
Eki Görüntüle 523446
bu yakın zaman gecen sene uykulu bızdık....
Eki Görüntüle 523448
buda yıne gecen yıl...
Eki Görüntüle 523449
gecen kış ve aynı zamanda benım utanc resimim(masadan dolayı) ama sız o kısmını gormezden gelin.
cunku gizmo'nun hali komedi nereye girmiş. kek borek bekliyoruz modundalar...
Eki Görüntüle 523444
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?