Gözdecim, ne denir böyle durumda bilemiyor ki insan?
Annen kurtulmak istemiyor mu?
Farklı yollara başvursanız?
Hayat çok kısa gerçekten, çok üzülüyorum bu durumlara kuzum.
Callancım, bu sevgi evleri projesinin başlaması çok güzel bence.
Çocuk esirgemeden daha çok buralar açılmaya başlıyor. Elbette bir anne baba sıcaklığını vermesi mümkün değil.
Önceden her çarşamba günü çocuk esirgemeye giderdim ben.
Çocuklarla oynardık, bir türk filmi klasiği gibi gelebilir anlatınca ama sen benim ablam olur musun diye soran çocuk sayısı o kadar çoktu ki, dışarı çıkınca başlardım ağlamaya ama sevgi ve mutluluğu en net gördüğüm yer de orası oldu benim hayatım boyunca. Ne götürürsen götür, çok da ilgilenmiyorlar. İstedikleri yalnızca ilgi ve onu gördükleri anda gözleri öyle bir parlıyor ki. O çok başka bir şey.
Sonra izin zorunluluğu getirilince eskisi gibi gidemedim. Şehir değişiklikleri oldu, her ilde imkan yoktu derken çok seyrekleşti ziyaretlerim ne yazık ki.
Nevacım, listeyi paylaşmanı merakla bekliyorum.
Harikasın Callancım, tebrik ediyorum seni.
Ahhh yoga.
Bugün yoga yapayım ben şöyle bir keyiflice. Sonunda da uyur kalırım belki.
Tebrik ediyorum Ozalycim. Harikasın.
yavaş yavaş gidiyor Serveycim.
Hadi bakalım, gelenler
5. takım espirilerine bayılıyorum.