bir sürü alıntım vardı fakat yazmaktan vazgeçtim.
çok haklısın tatlım o yüzden bende ayrılıyorum takımımı ve seni zor durumda bırakmak hiç istemem.bir önceki mesajımda durumu belirtmiştim ama sanırım haklı olarak böyle bir şeyi kabul edemessin.beni bu şartlarda kabul edecek takım bulursam girerimki hiç sanmıyorum herkesin bir düzeni var.
şansımı denicem olmassa günlüğümden devam ederim.
hepinizi çokk sevyorumm sakın burayı bırakmayın buradan ayrılanı kurt kapıyor canlarım
hakkınızı helal edin,azimleriniz hiç bitmesin
tatlım günlüğümden devam edicem artık sanırım senide beklerim
günlük uğruyorum hafta sonu evımde net olmadıgı ıcın gıremıyordum
neyse nasip buraya kadarmış diyelim ozman madem sırada bekleyenler var haklarna gırmıs olmayalım
hepinizle tanıstıgıma cok mutlu olmustum
hakkınızı helal edın başka bı yerde takılırmıyım bılmıyorum ama hedefime ulaşırsam size bildiririm
ayşelerime selamlar
kendinize iyi bakın inşallah hepiniz istediğiniz kgya düşersiniz en kısa zmanda
Hafta sonu evimde internetim yoktu ,netim olduğu sürece herkese yorum yapmaya ve olabildiğince gruba yardımcı olmaya çalıştım ama "el insaf" seviyesine geldiyse eğer;ve bu kadaar kişi sıra da bekliyorsa yapacak bişey yok hepinize sevgiler...
Başarılar...
Umarım en kısa sürede hepiniz hedeflerinize ulaşırsınız...
kadriyecim inan ne diyim bilemedim canım.üstüne alınması gereken en son insan sendin
senin paylaşımında bir sıkıntı olmadığını yazmıştım ama
kadriyecim inan ne diyim bilemedim canım.
yazını ben yazdıktan sonra gördüm.bir kural var ise herkes uymalı diye düşündüm ve sana hak verdim.
bilemedim ben şimdi ne yapmalıyım.
kaptanım affediver arkadaşlarıda devam etsinler şu msjıda 5 düşürsek fena olmazmı :)))
Hoşgeldin.tipitak.senin takımda olmana sevindim. :)
Herkese merhaba!
Ben tipitak, 27 yaşındayım, İstanbul'dayım, kuralları okudum ve bu macera için oldukça heyecanlıyım. Umarım hepimiz istediğimiz hedeflere ulaşırız. İşte benim kilolarla olan hikayem de şöyle;
Her şey ben ufacık bir çocukken başlıyor...
2 yaşımda Çınarcık sahilinde çekilmiş fotoğrafımda bile üçgen bikinimle sahilde otururken kocaman ama sevimli bir göbeğim var. 4 yaşımdan 10 yaşıma kadar baleye giderken herkesden az daha fazla kiloluyum. Ortaokulda diyetlere başlıyorum. Verip verip alıyorum... Lise sona geçerken sonunda 56 kiloya iniyorum, dershanenin beğenilen kızlarından oluyorum, o kız çok güzel yaa diye söyleniyorlar, havalara giriyorum, sınava kilitleniyorum ve yine kilo alıyorum. Üniversiteye başlamadan İsveç diyeti yapıyor tekrar kilo veriyorum. üniversite başlayınca yine kilo alıyorum, hem sporla hem de Reductil kullanıp yine veriyorum kilolarımı. Ama o dönemlerde dengemi bozuyorum bir kere...
Üniversiteden mezun olduğum dönem fena değilim, 2009 yazını 61-63 kilo aralığında geçiriyorum. Sonraki kış başlıyorum kilo almaya. Aslında o kadar da yemiyorum diyorum ama gittikçe şişiyorum, teyzem Sana bir haller oldu, bir anda şiştin. diyor, zorla doktora götürüyor beni. Hipotiroidim çıkıyor, her sabah ilaç kullanmaya başlıyorum. O sıralar, ayağım mazgala giriyor, 1 ay alçıda kalıyor, yatıyorum. İlaç kemik erimesi yaptığı için dozu artıramıyoruz. 2011 yazında 83-84 kilolara kadar çıkmış buluyorum kendimi. diyet yapamıyorum, istemiyorum, içim sıkılıyor.
Sonunda 2012 Haziranda 81 kiloyken Dukana giriyorum 3 ay kadar yürütüyorum ve 72 kiloya iniyorum. Ama sıkılıyorum Dukandan. Ömrümün sonuna kadar sürdüremem gibi geliyor.
Şimdilerdeyse hayat şeklimi değiştirmek istiyorum, ömrümün sonuna kadar sürdürebileceğim bir düzen, kendimi seveceğim, nefes nefese kalmayacağım, rengarenk sebzelerle mutlu olacağım aktif bir yaşam istiyorum. Spor salonunda 3. senem ama ilk defa 4 aydır düzenli gidiyorum. En büyük problemim sosyal ortamlarda kendimi kısıtlayamamam. Arkadaşlarla buluştuğumda bir şeyler içmeden duramıyorum. Ve sorun da şu ki biz çok sık buluşuyoruz. Aslında sadece alkolle kilo almadığımı biliyorum, yanında yediklerim ya da devamında kendimi salmam yüzünden oluyor.
Yine de kararlıyım ben, 2013te artık bu kilo muhabbetinin bitmesini istiyorum. Kıyafetlerimi içine girebildiğim için değil, güzel oldukları için almak istiyorum. Festivallerde göbeği açık bluzlar giymek, bikiniyle rahat etmek, yeri geldiğinde sahilde tek başıma koşmak, yokuş çıkarken nefes nefese kalmamak, otururken kucağıma yastık almamak istiyorum. Yıllardır hayalimde canlandırdığım vücuda kavuşmak istiyorum artık. Kendime olan saygım artsın, hedefime ulaştığımda kendimle gurur duyayım istiyorum. Ölene kadar spor yapmak, fit olmak, bedenimi hor kullanmamak istiyorum. Birileriyle görüşeceğim zaman ay önce biraz zayıflasaydım dememek, kendimi her an rahat ve güzel hissetmek istiyorum. Kolestrolsüz, bel ağrısız, nefes kesilmesiz sağıklı bir hayat istiyorum.
Biraz geç kaldım, bu zamana kadar tüm bunları çoktan yapmış olmam gerekiyordu. Kendime kızmamın, hala gerekli disiplini oturmadığım için zaman zaman inancımı yitirmemin sebebi de bu.
Burada sizlerin desteğiyle, hem kendime hem de sizlere karşı duyacağım sorumlulukla her şeyin çok daha güzel olacağına inanıyorum. Kimsenin yediklerini, içtiklerini çok yargılayamam her şeyin herkesde etkisinin farklı olduğuna inanırım. Ama ortak bir hedefin herkese ne kadar güç katacağıı biliyorum. Umarım hep birlikte, yepyeni bir hayata başlarız, yeni birer benlik kazanır, başkalarının ilham kaynağı olacak hikayeler yaratırız.
Şimdiden teşekkürler!
Teşekkürleer, hoş buldum :)
Ben de biraz geçmişi okuyayım da çabuk alışayım :)
Herkese merhaba!
Ben tipitak, 27 yaşındayım, İstanbul'dayım, kuralları okudum ve bu macera için oldukça heyecanlıyım. Umarım hepimiz istediğimiz hedeflere ulaşırız. İşte benim kilolarla olan hikayem de şöyle;
Her şey ben ufacık bir çocukken başlıyor...
2 yaşımda Çınarcık sahilinde çekilmiş fotoğrafımda bile üçgen bikinimle sahilde otururken kocaman ama sevimli bir göbeğim var. 4 yaşımdan 10 yaşıma kadar baleye giderken herkesden az daha fazla kiloluyum. Ortaokulda diyetlere başlıyorum. Verip verip alıyorum... Lise sona geçerken sonunda 56 kiloya iniyorum, dershanenin beğenilen kızlarından oluyorum, o kız çok güzel yaa diye söyleniyorlar, havalara giriyorum, sınava kilitleniyorum ve yine kilo alıyorum. Üniversiteye başlamadan İsveç diyeti yapıyor tekrar kilo veriyorum. üniversite başlayınca yine kilo alıyorum, hem sporla hem de Reductil kullanıp yine veriyorum kilolarımı. Ama o dönemlerde dengemi bozuyorum bir kere...
Üniversiteden mezun olduğum dönem fena değilim, 2009 yazını 61-63 kilo aralığında geçiriyorum. Sonraki kış başlıyorum kilo almaya. Aslında o kadar da yemiyorum diyorum ama gittikçe şişiyorum, teyzem Sana bir haller oldu, bir anda şiştin. diyor, zorla doktora götürüyor beni. Hipotiroidim çıkıyor, her sabah ilaç kullanmaya başlıyorum. O sıralar, ayağım mazgala giriyor, 1 ay alçıda kalıyor, yatıyorum. İlaç kemik erimesi yaptığı için dozu artıramıyoruz. 2011 yazında 83-84 kilolara kadar çıkmış buluyorum kendimi. diyet yapamıyorum, istemiyorum, içim sıkılıyor.
Sonunda 2012 Haziranda 81 kiloyken Dukana giriyorum 3 ay kadar yürütüyorum ve 72 kiloya iniyorum. Ama sıkılıyorum Dukandan. Ömrümün sonuna kadar sürdüremem gibi geliyor.
Şimdilerdeyse hayat şeklimi değiştirmek istiyorum, ömrümün sonuna kadar sürdürebileceğim bir düzen, kendimi seveceğim, nefes nefese kalmayacağım, rengarenk sebzelerle mutlu olacağım aktif bir yaşam istiyorum. Spor salonunda 3. senem ama ilk defa 4 aydır düzenli gidiyorum. En büyük problemim sosyal ortamlarda kendimi kısıtlayamamam. Arkadaşlarla buluştuğumda bir şeyler içmeden duramıyorum. Ve sorun da şu ki biz çok sık buluşuyoruz. Aslında sadece alkolle kilo almadığımı biliyorum, yanında yediklerim ya da devamında kendimi salmam yüzünden oluyor.
Yine de kararlıyım ben, 2013te artık bu kilo muhabbetinin bitmesini istiyorum. Kıyafetlerimi içine girebildiğim için değil, güzel oldukları için almak istiyorum. Festivallerde göbeği açık bluzlar giymek, bikiniyle rahat etmek, yeri geldiğinde sahilde tek başıma koşmak, yokuş çıkarken nefes nefese kalmamak, otururken kucağıma yastık almamak istiyorum. Yıllardır hayalimde canlandırdığım vücuda kavuşmak istiyorum artık. Kendime olan saygım artsın, hedefime ulaştığımda kendimle gurur duyayım istiyorum. Ölene kadar spor yapmak, fit olmak, bedenimi hor kullanmamak istiyorum. Birileriyle görüşeceğim zaman ay önce biraz zayıflasaydım dememek, kendimi her an rahat ve güzel hissetmek istiyorum. Kolestrolsüz, bel ağrısız, nefes kesilmesiz sağıklı bir hayat istiyorum.
Biraz geç kaldım, bu zamana kadar tüm bunları çoktan yapmış olmam gerekiyordu. Kendime kızmamın, hala gerekli disiplini oturmadığım için zaman zaman inancımı yitirmemin sebebi de bu.
Burada sizlerin desteğiyle, hem kendime hem de sizlere karşı duyacağım sorumlulukla her şeyin çok daha güzel olacağına inanıyorum. Kimsenin yediklerini, içtiklerini çok yargılayamam her şeyin herkesde etkisinin farklı olduğuna inanırım. Ama ortak bir hedefin herkese ne kadar güç katacağıı biliyorum. Umarım hep birlikte, yepyeni bir hayata başlarız, yeni birer benlik kazanır, başkalarının ilham kaynağı olacak hikayeler yaratırız.
Şimdiden teşekkürler!
ben acıktım ya ekmek yemeden doymuyorum bu ekmeyi nasıl kesicem...
ben çareyi diyet bisküvilerde buldum
1 paket te 6 tane bisküvi var
3 ünü sabah arasında 3 ünü de öğleden sonra arada tüketiyorum
doyurucu oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?