Resmen siddet siddeti dogurmus. Adam gidip darp raporu alsa boşanma asamasinda dezavantajlı olacaksınızMalesef… bende ona geri vurdum onun yüzü morardı. Şu an ayrı odalarda oturuyoruz kimsenin sesi çıkmıyor. Bir de kayınvalidemlere davetliyiz bugün. Sonuçta toplum içinde mutlu bir evli çiftiz
Çok şükür ayni dili konuştuğum biri geldi. Akşam akşam çatladım sinirden. Benim eşimin babasi da neler eden bir adammış. Çocukluğu o sekilde geçmiş. Hicbir tarafindan örnek almamiş ya da travmam var yeaa deyip dayakçı biri olmamış. Bu tamamen seçim. Dayakçı olmayı seçmiş. Terapi merapi boş laf. O oneriyi verenler 1 kez tokat yerlerse terapi gelecek mi akillarina acaba?Uzun süre vurmadı derken? 9 ay olmuş evleneli, ne kadar uzun bir süre olabilir? Balayında dövmüş, sonra "uzun" süre vurmamış, bu uzun sürenin ardından yine dövmeye başlamış. Ki başlarda özür diliyormuş, artık onu da yapmaz olmuş. Siz de vurmaya başlamışsınız zaten. Yani 9 aydır bayağı bayağı dayak yiyorsunuz. O yüzden yumuşatmaya çalışmayın.
Bir de şu terapi lafından da gıcık geldi. Her şeye terapi önerince bilinçli, uzlaşmacı, iletişime açık falan olunmuyor.
Koskoca ülkede herkes Masumlar Apartmanı modunda takılıyor. Ulan herkesin mi hayatı dramla dolu? Bence kimileri de bunun arkasına sığınıp ortalığın içinden geçiyorlar. Yok benim travmam var da ondan karımı dövüyorum, yok babam küçükken bana şöyle yaptı da ondan etrafımdaki insanlara hayatı zehir ediyorum. Hadi lan oradan!
Bir adam kötüyse kötüdür arkadaşlar, arkasını doldurmaya, sebepler üretmeye çalışmayın. Hayatı tek kötü olan onlar mı? Şurada her birimiz çocukluğumuzu anlatsak illa ki bir şeyler çıkar. Fakirlikten, bilinçsiz/ilgisiz, dayakçı ana babadan geçilmez. Ama hepimiz bunun ardına sığınıp sapıtıyor muyuz?
Benim de geçmişim güllük gülistanlık değil. Ama kimseyi dövmüyorum, psikolojik şiddet uygulamıyorum. Bunun bahanesi falan olmaz, olamaz, olmamalı. Hasta olan gitsin tedavi olsun bir zahmet. Bunu da biz düşünecek değiliz. Onun travması, bunun hastalığı yeter ya!
Adam balayından beri düzenli olarak şiddet gösteriyormuş ve burada "çift terapisine gidin" önerileri vermişler.
Ay size inanamiyorum hanımlar. Şiddet gösteren davarlarla birlikte kalmak ve bu davarlarla kurulan evlilik birliğini sürdürmek bu kadar önemli mi?
Şiddet gösteren kocasi için terapist mi araştırsın bir de? Kocam beni dövüyor, lutfen bizi iyileştirin diye terapiste yalvarsın mı?
10 sene de şiddet eğilimini anlamamış olmanızın imkanı yok bunu saklayamazdı belliki şimdi ki gibi sineye çekmişsiniz.Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
Size balayında vurmuş bi adamı o gün o dakika terk edecektiniz. İsterse 20 yıllık ilişki olsun kusura bakmayın.Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
Valla şimdi Lotus Hanım beni linçlerler belki de dayanamayacağım. Başlarım böyle hassasiyete valla. Dayakçıya dayakçı, kötüye kötü diyemez olduk aşırı duyar yüzünden. Hepimiz az veya çok zor şeyler yaşamışızdır, kraliyet ailesinde doğmadık neticede. Psikoloji alanına saygım sonsuz ama bu yapılan da artık suyunu çıkarmak oluyor. Her yanlış harekete bahane bulmaya döndü bu iş artık. Küçükken serçe parmağımı masaya çarptım da ondan böyle oldum seviyesine düştük. Herkes mi hassas kalpli minnoş ya? Birine zarar vermeye gelince hiç de minnoş olmuyorsunuz ama? Dünyadaki en tehlikeli yırtıcı bile sizi geçemez, sizi görse saygı duruşuna geçer. Hala minnoşluk masalları anlatılıyor bu herifler hakkında, kafayı yiyeceğim.Çok şükür ayni dili konuştuğum biri geldi. Akşam akşam çatladım sinirden. Benim eşimin babasi da neler eden bir adammış. Çocukluğu o sekilde geçmiş. Hicbir tarafindan örnek almamiş ya da travmam var yeaa deyip dayakçı biri olmamış. Bu tamamen seçim. Dayakçı olmayı seçmiş. Terapi merapi boş laf. O oneriyi verenler 1 kez tokat yerlerse terapi gelecek mi akillarina acaba?
Ben de hiç ic anlamiyorum kadinin çaba göstermek zorunda olmasini.Ayıyı terapiste götürsen ne olacak , insan olup mu çıkacak? Ayı ĺzayıdır kardeşim , 10 yıl bir kadınla birliktesin madme psikolojik problemlerin vardı gidip tedavi olsaydın derler adama. El kızı bu saçmalıkları çekmek zorunda mı? Eşşek kadar olup insan olamamış bir yetişkin erkeği elinden tutup doktora götürmek neden hep kadınlara düşüyor çok merak ediyorum!
Geçmiş yıllar gelecek yıllardan uzun değildir. Aileme nasıl anlatırım demeyin anlatın, o huzursuz ve şiddet içerikli eve bir de çocuk gelmeden boşanın. Beklemekle hata yapıyorsunuz. Ha bir şans daha derseniz aile terapisti deneyin olmazsa olmuyordur. 2 yıl daha kesinlikle çocuk da düşünmeyin.Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
OtokontrolBeraber doktora gidin bence ne demek dayak yemek otokontrol yok eşinizde ve siz de ona ayak uydurmaya başlamışsınız. Engel olamıyoru belli seviyorsanız doktora gidin ama olmayacağını düşünüyorsanız da konuşup ayrılın. Kadın cinayetlerini her gün görüyoruz üzülüyoruz. Biran önce bu durumdan çıkış yolunu bulmalısınız
Bireysel olarak kendi karari ile öfke kontrolü icin terapi almak istese baska bir yorum yapardim. Evliligi kendisi kurtarmak istiyor, esini kaybetmek istemiyor diye.Valla şimdi Lotus Hanım beni linçlerler belki de dayanamayacağım. Başlarım böyle hassasiyete valla. Dayakçıya dayakçı, kötüye kötü diyemez olduk aşırı duyar yüzünden. Hepimiz az veya çok zor şeyler yaşamışızdır, kraliyet ailesinde doğmadık neticede. Psikoloji alanına saygım sonsuz ama bu yapılan da artık suyunu çıkarmak oluyor. Her yanlış harekete bahane bulmaya döndü bu iş artık. Küçükken serçe parmağımı masaya çarptım da ondan böyle oldum seviyesine düştük. Herkes mi hassas kalpli minnoş ya? Birine zarar vermeye gelince hiç de minnoş olmuyorsunuz ama? Dünyadaki en tehlikeli yırtıcı bile sizi geçemez, sizi görse saygı duruşuna geçer. Hala minnoşluk masalları anlatılıyor bu herifler hakkında, kafayı yiyeceğim.
Aferin valla, hiç mağdurla empati yapmayalım. Dayakçıya acıyıp terapi önerelim, aynen devam.
Tatlım otokontrol kendini duygu ve davranışlarını kontrol edebilmesidir, sen bilmediğine göre yeni modellerdensinOtokontrolEnişte kaç model merak ettim şimdi
Bilemiyorum... İnanın anlayamıyorum. Kocamı çok seviyorum gerçekten. Ama bana vursa,bir daha yüzüne bakamam diye düşünüyorum, içim soğur, geçerim ondan...İnsan 10 sene sevince özürüde kabul ediyor malesef. Ben düzeltmeye çalıştım kaç kez… ama olmuyor. Ailemin üzülmesinden çok korkuyorum. Bu yüzden bazen diyorum ölsemde kurtulsam en azından canım annem ve babam çektiklerimi bilip üzülmezler…
O değil de bayağı bayağı dayak yiyen kadına kocanı doktora götür önerileri geldi.Bireysel olarak kendi karari ile öfke kontrolü icin terapi almak istese baska bir yorum yapardim. Evliligi kendisi kurtarmak istiyor, esini kaybetmek istemiyor diye.
Tamamen kendi arzusu ve çabası ile olacak tabi. Gercekten iyilesme saglayana kadar devam edecek.
Ancak aile terapisine, konu sahibinin çabasıyla gidilmesi önerisi saçmalık ötesi.
Kadinin cesareti yok yeni bir hayata. Gözünü açmış bu adami görmüş.
Biz umut olsak, her sey duzelir desek, guzel seyler yazsak belki inanci oluşacak.
Birileri çıkıp illa bu evliliği kurtarmalisin deyince bizim verdigimiz/vereceğimiz umutlar da işe yaramıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?