konunun başında yaptığım yorumlarda benzer şeyler söyledim yakın gördüm çünkü, ben de 9 sene flört akabinde evlilik yaşadım eşimin ailesi de bana taban tabana zıt eşim set çekti aramıza dedim, set derken küslük yok ama kendi çizgilerimiz var, vebali alan burda daha ziyade sevgili zaten, onca sene sen hayatındaki kadını da biliyosun anneni de biliyosun, iki kadının da sınırlarını o sınırları ne kadar esnetebileceklerini biliyosun
işte tam da yazdıgım seyi dogrulamıssınız, ben de ondan bahsediyordum.
siz yaz tatilindeki giyiminizi de aynı gorebilirsiniz, fakat bunlar benim icin tamamen kisisel sınırlardır.
harem helal uzerinden konuyu anlatmak, nikah dustu, vucudu gordu muhabbeti yapmak bana pek uygun gelmiyor.
rahatsız olundugunu anlatmak icin "bu benim ozelim ve benim kararım, saygı gostermeni bekliyorum" fazlasıyla yeterli bir cumle benim icin.
karsımdaki kisi bunu anlayamıyorsa da olayı anaya babaya getirmeden iliskide cok daha derinlerde baska birseyler ararım...
siz bu saygı beklentinizi ayrıyetten dini argumanlarla da destekler ve ona da hayatınızda tumuyle uygun yasarsınız, bunu bilemem.
zaten bunu sizin dısınızda diger insanların karar verebilecekleri birsey olarak da gormuyorum,
soyle giyin/giyinme canım nolcak ki demek bile sizin hayatınıza mudahale etmem anlamına gelir, bence hadsizliktir.
kilit yerleri yazmıssınız zaten, anlatmaya calıstıgım tam da buydu, ama kısa cumleler kuramıyorum :/
bu arada en kolay atlattıgınız seylerde bile anne ile es arasında ister istememz kalan bir es ile zor zamanlar yasamıssınızdır muhtemelen.
set cekmesi ne kadar karakterlice olmus! umarım hepimiz oyle yapan eslerle karsılasırız diyim o zaman : )
size de mutluluklar dilerim...
son paragrafta tamamen haklısınız, ona bi şey diyemem.
ben ağzıma geleni sayarsam yüzyüze bakmam. yüzyüze bakacaksam da çirkinleşemem. bakmam çünkü. konuşmaya başlarsam keser atarım. biter. şimdi "keşke konuşsaymışım" diyorum, çünkü kesip attım zaten.
mezun olduğumda 5.5 senedir çıkıyorduk. dedim ki "bi adını koyalım, soruyorlar, ayıp oluyor. bizde kızın okulu bitmişse adı konur."
ertesi sene o mezun oldu, dedim ki "teyzemler falan bu çocuk seninle oynuyor, evlenmeyecek, evlenme zamanı geldiğinde seni bırakıp başkasıyla evlenecek diyor, adını koyalım."
işe girdi, 1 sene çalıştı, dedim ki "artık adını koyalım insanlar bana acıyor 7 sene oldu ben milletin lafından çok yoruldum."
tecili bozdurdu. dedim ki "askere gitmeden bi adını koyalım."
her seferinde aynı cevap, "annem askerden önce olmaz dedi."
o zamanlar ana kuzusu olduğunu anlamıyordum, çünkü nihayetinde ucu onlara da dokunuyor. benim annem de kardeşim askere gitmeden söz kesmek istemez belki.
annesi nerden baksan beni 3.5 sene bekletip milletin ağzına sakız etti. birine bunu yapmışsan, "gelmesin evime, benim öyle bi gelinim yok" diyemezsin. baştan "ben o kızı istemiyorum" dersin. oğlun sözünü dinliyorsa gelir anlatır ayrılırdık, dinlemiyorsa gider evlenirdik.
bi kız tam 3.5 sene "oğlum askere gitsin gelsin ben sana ne düğünler yapıcam" diye bekletilmez.
vebal dediğim bu.
ben hala farklı dusunmuyorum...
ustelik mezun olur olmaz da ne oyle bir teklifte bulunurdum, ne de sevgilimin yaptıkları yapmadıklarını annesinin uzerine yıkardım. burda asıl ofkeleneceginiz kisi bence nişanlınız.
eger askerden once ailelerin tanısması, söz kesilmesi vs bu konuda herhangi bir uzlasma saglamadıysanız iliskinizi gozden gecirebilirdiniz. sonucta bekleyip beklememek de sizin rızanız dahilinde gerceklesmis birsey.
bir de baskaları ne dedi, ne diyecek... bunları dusunmeyin bence. bosuna kendinizi uzmus olursunuz.
belki yorumlarım sert gelebilir ama asıl sorunun ana-baba olmadıgını anlatmaya calısıyorum.
ve olabildigince cumlelerimi de yumusatmaya calısıyorum aslında.
yine de sizi kırdıysam kusura bakmayın...
ben hala farklı dusunmuyorum...
ustelik mezun olur olmaz da ne oyle bir teklifte bulunurdum, ne de sevgilimin yaptıkları yapmadıklarını annesinin uzerine yıkardım. burda asıl ofkeleneceginiz kisi bence nişanlınız.
eger askerden once ailelerin tanısması, söz kesilmesi vs bu konuda herhangi bir uzlasma saglamadıysanız iliskinizi gozden gecirebilirdiniz. sonucta bekleyip beklememek de sizin rızanız dahilinde gerceklesmis birsey.
bir de baskaları ne dedi, ne diyecek... bunları dusunmeyin bence. bosuna kendinizi uzmus olursunuz.
belki yorumlarım sert gelebilir ama asıl sorunun ana-baba olmadıgını anlatmaya calısıyorum.
ve olabildigince cumlelerimi de yumusatmaya calısıyorum aslında.
yine de sizi kırdıysam kusura bakmayın...
meramımı nasıl anlatacağımı bilemiyorum artık. "benim sınırlarım" yok, "ayıp" zaten yok, "çekinirim" yok, "utanmak" hiç yok, "rahatsız olmak" yok, "benim evim" yok. küçüğe zaten saygı gösterilmez.
annesi cok iyi bir insan demiyorum zaten,
gercekten kk da okudugumuz en kotu kv.lerden birine dusmussunuz,
nikah sonrası nasıl davranırdı bilemem tabii, can ciger kuzu sarması olursanız da kadının zaten bariz olan davranıslarına ciddi dengesizligi de ekler, iyi iletisim kurulması ne kadar memnuniyet verici de olsa bir doktra gozuksun derdim...
fakat size hak verdigim empati kurdugum bazı konularda da bence cok ince dusunuyorsunuz. "sen sec, ben begenirsem alırım" cumlesine totomla guler, gider secer ve aldırırdım. o almıyor mu, oglu alacak zaten.
eş adayım "annem izin vermiyor" diyorsa da "defolsun gitsin, gozum gormesin, guya dedesiyle erkeklik taslıyordu hani, noldu...?" diye dusunurum.
eger arayı bulmak istiyorsa elbise icin bana daha makul bir yaklasımda bulunmasını beklerdim. tabii bir yandan her seyi nikahtan sonraya erteleme egiliminde oldugunu farkettiysem, surekli alttan almamı ogutluyorsa 3ay sonra muziceyle karsılasmayacagımın da farkında olurdum.
dediginiz gibi her seyi kasıtlı yaptıklarını farzedelim.
es adayınız tavırları da mı kasıtlıydı? o kimin gazına geldi?
evlenince anasının evine gidip dolup dolup sonra da eşine kükreyen minik kedilere mi benzeyecek?
konuyu onun yaptıkları-yapmadıkları, anladıkları-anlamadıkları noktasına degerlendirirseniz sonucu olumlu/olumsuz kabullenmeniz ve daha net bir karara baglamanız da kolaylasacaktır.
konu tam da bununla alakalı, gozunun icine baktıgında her seyinizi anlıyor olabilir ancak aileyle ilgili birsey oldugunda herhangi bir konuda sizi anlamayı reddedip sanki cocukluktan kalma bir tavırmıs gibi "saygı"dan, "kisisel alan ve sınırlar"dan bihaber insan oluveriyor...
konu aileye varınca tum bildiklerini unutuyor olmalı. ustelik 9yılın en azından son 20-25 yas arasında bunun farkında olmanız beklenirdi.
neyse hep iyiye yormussunuzdur, aklına gelmemistir, olabilir... fakat su an farkındasınız ve elinizdeki bu, kararınızı da buna gore vereceksiniz sonucta.
ne kadar dogru bir tavır emin degilim ama bazı seyleri onun anlamasını beklemeyin zaten.
mesela sizde gelinin annesi damadı cıplak gorecek diye tuhaf bir adet olsa o buna uyar mıydı? "ne munasebet, sizin neyi normal karsılayıp karsılamadıgınız degil, bu konu kisisel birsey, ayıp vs toplumsal hicbir norma uymasa dahi istemiyorum, kabul etmiyorsan da yapabilecegim birsey yok" dese ya bitirecek ya da saygı gosterecektiniz degil mi?
işte ona dabu ikilemden baska secenegi olmadıgını, ailesiyle buyuk bir kavgaya tutusmasını vs zaten beklemediginizi, ancak bu konuda saygı gosteremeyecek ve kabullenemeyecekse kp ile ister istemez goruseceginızden dolayı boyle bir evliligin icinde bulunmak istemediginiz soyleyebilirdiniz...
fakat yıllardır zor ikna ettim, tam adını koymusken resti cekemezdim diyorsanız birsey diyemem. sonrasında istemediginiz seyleri gordukce farklılıklar hakkında sohbet etmek yerine surekli didismek zorunda kalırsınız -ki bu konuda galip gelecek taraf da belli, "ooh nikah oldu ne de olsa, her istedigimi derim yaparım" rahatlıgı olmamasına ragmen su asamada bile ailesi agır basıyor-
kilit yerleri yazmıssınız zaten, anlatmaya calıstıgım tam da buydu, ama kısa cumleler kuramıyorum :/
bu arada en kolay atlattıgınız seylerde bile anne ile es arasında ister istememz kalan bir es ile zor zamanlar yasamıssınızdır muhtemelen.
set cekmesi ne kadar karakterlice olmus! umarım hepimiz oyle yapan eslerle karsılasırız diyim o zaman : )
size de mutluluklar dilerim...
resti çektim zaten?
1 aydan daha uzun süre önce, "oğlumuzun evine istediğimiz gibi girip çıkamayacaksak eşyaları almıyoruz" dediklerinde, "kendileri bilir, verdikleri sözü tutmuyorlarsa güvenmiyorum zaten" dedim.
o benim uyum sağlamamı istiyor, ben onun ailesini geri plana atmasını istiyorum. ben dedikleri her şeyi kabul etmedim yani zaten.
ama gördüm ki ailesini geriye atamıyor, hala annesinin ağzıyla konuşuyor, e ben de geri adım atmıyorum.
"gel eşyalarını al" dedim, eşyalarını almıyor, bunu dediğimi de kimseye söylemiyor.
gelinin ailesinin adetleri onların umurunda değil zaten. gelinin soyadı değişiyor. gelinin ailesi kim?
bunlar, kızı alırlamış. ciddi anlamda ama. söz-nişan-düğün erkek tarafının. kız babasının evinden çöp getirmiyor. elbiselerini bile bırakıyor. kıza baştan dolap düzülüyor. haliyle kızın ailesine laf düşmüyor. erkek tarafı asla taviz vermiyor.
benim çeyizim var. babam nişanımı yapacak. kabul etmediler, babam tavrını koyunca kabul etmek zorunda kaldılar. ve bence bunu da kaldıramadılar. ailemi yok sayıp beni çiğneyemiyorlar çünkü.
o yüzden onlara göre ben her şeye razı olmak zorundayım ama olmuyorum.
Kırmızı ile işaretlediğim yerleri doğrumu okuyorum ?
şimdi düşünüyorum bir anne nasıl evladının kötülüğü ister ?
şimdi düşünüyorum bir anne nasıl evladının kötülüğü ister ?
çoooook extrem bir durum yoksa ben o kadının yerinde olsam
sizinle evlenmesi için elimden geleni yapardım bu 1.
2.gelince siz illaki kadının sizi istememsinden dolayı tavır alıyorsunuz ve ipler gerilmiş.
ancakkkk ; Anne baba aile o kadar kolay atılırmı arkadaşım ?
ben şimdi bir velat büyütüyorum 12 yaşında Allah izin verirse evlenecek eşi deseki aileni geri plana at
bir anne olarak bu beni yıkmazmı
benı anlmaya çalışmanızı istiyorum.
ben hem sizin hemde kayınvalidenizin ayakkabılarının içine girerek yazıyorum.
acaba o taş kalplerini annecim diyerek bir kaç tatlı sözle fethetseniz nişanslınızın
dediği gibi biraz uyum sağlamaya çalışsanız.
çünki ortda bir sevgi 9 yıllık bir emek var.
şimdi benımde aklım o geldison birkaç sayfayı okumanızı rica etsem? sondan geriye giderek?
şimdi benımde aklım o geldi
yazdım ama okumadım pek dedim.
tamam bir okuyayım ozaman
okudum 3-4 sayfa.
bu insanlar nişanlın +annesi sizi resmen oyalamışlar.
bunu başka bir açıklamsı yooooooook.
sizde sevginizden hep bir umut beklemişsiniz.
yerinizde olsam bu işi kökünden keser atardım.
şimdi bana demeyin bekara karı boşamak kolay diye.
aksine çok kolay 10 aylık cocukla ben boşadıysam senin işin daha kolay.
hayatını gençliğini ne istediğini bilmez insanlara yem yapma.
hayat o kadara cımasızkı senın arkdanda yanında güçlü duramayacak bir adama cocukmu yapacaksın ?
kusura bakma belki biraz agır yazdım ama neden ezilen taraf hep biziz.
ne o adam anasından vazgeçer nede senın yanında dik dik durur sana dal olur kol olur.
hayatına bence yep yeni bir sayfa aç yok benım gibi ömrünün 3/1 ziyan olur gider.
resti çektim zaten?
1 aydan daha uzun süre önce, "oğlumuzun evine istediğimiz gibi girip çıkamayacaksak eşyaları almıyoruz" dediklerinde, "kendileri bilir, verdikleri sözü tutmuyorlarsa güvenmiyorum zaten" dedim.
o benim uyum sağlamamı istiyor, ben onun ailesini geri plana atmasını istiyorum. ben dedikleri her şeyi kabul etmedim yani zaten.
ama gördüm ki ailesini geriye atamıyor, hala annesinin ağzıyla konuşuyor, e ben de geri adım atmıyorum.
"gel eşyalarını al" dedim, eşyalarını almıyor, bunu dediğimi de kimseye söylemiyor.
gelinin ailesinin adetleri onların umurunda değil zaten. gelinin soyadı değişiyor. gelinin ailesi kim?
bunlar, kızı alırlamış. ciddi anlamda ama. söz-nişan-düğün erkek tarafının. kız babasının evinden çöp getirmiyor. elbiselerini bile bırakıyor. kıza baştan dolap düzülüyor. haliyle kızın ailesine laf düşmüyor. erkek tarafı asla taviz vermiyor.
benim çeyizim var. babam nişanımı yapacak. kabul etmediler, babam tavrını koyunca kabul etmek zorunda kaldılar. ve bence bunu da kaldıramadılar. ailemi yok sayıp beni çiğneyemiyorlar çünkü.
o yüzden onlara göre ben her şeye razı olmak zorundayım ama olmuyorum.
Allah aşkına hangi devirde yaşıyoruz.
Allah aşkına hangi devirde yaşıyoruz.
söz düşmüyormuş
bunlar hangi gezegende yaşıyor
kim evladını evlendiripte hadi benden çıktın
dahada bişeye karışmma der.
bir anne baba ölene kadr evladının peşinde olur.
tohatta böyleymiş bacım
kaynananın yanında palazlanıp arsızlaşıyorsun zamanla, damat ne olduğunu anlamadan içgüveysi oluveriyor. yaklaşık 50li yaşlara tekabül ediyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?