9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !


ben demem, ama onlar "aramıyor, istemiyor, bize uyum sağlayamadı, gelip özür dilemedi" diyor.

gitmemem "dedemin elini öpmek istemiyor, ailemi benimsemiyor" olarak algılandı. "annen baban aynı durumda olur, bakarım ama gelinim damadım görsün istemem" dedim, mahremiyet duygusu gram gelişmediği için anlayamadı.
 

canım hangimizin anne olacağına garantisi var ki? bilemeyiz ki. sana nasip olmuş, belki bana olmayacak, veya istemeyeceğim. bilemem yani. hayırlısıyla kucağına al, mutlulukla büyüt inşallah.

tek tesellim allahın adaleti zaten. ve umarım bu dünyada çekerler de ben görürüm.
 
peki şimdi benim ne yapmam gerekiyor? koşullar değişti sanırım. bu konuda bilgilendirebilecek olan var mı?
 
Şuanki ruh halin haklı olarak olumsuz seni çok iyi anlıyorum .. Herseyin senin için çok güzel olmasını diliyorum , senden tek ricam lütfen biraz dinlen kendini bu insanlar yüzünden daha fazla hırpalama ne olur ..
 

teşekkür ederim, biraz daha hırpalayayım, güzelce acı çekeyim ki ibret olsun. aynı hatayı tekrarlamayayım.
tabi bu benim düşüncem.
 
tecrübem yok, daha en basta aile yüzünden sevgiliyle nasıl itinayla kavga edilir, asalet degil edepsizlik nasıl deger gorur diye sorsaydın yazardım...

iliskinizi 20yasında baslamıssınız gibi dusun oncelikle.
anladıgım kadarıyla sen bu kisiden baska erkek tanımamıs, gozun kapalı sevmissin.
o yuzden bu kadar ana kuzusu oldugun farketmemissin muhtemelen.

diyelim ki tek derdin kv, hatta ailesi sulalesi dunyanın en kotu insanları...
peki ya sevgilin?
nasıl kahveni yapmak istedin diye teyzesi icin sana ofkelenir?
nasıl dedeme gidiyoruz dedigin an kalkmadın diye "benim sozumu dinlemen gerekiyordu" moduna gecer,
oldu olacak iki tane agzına carpsaydı tam olsaydı, onun erkekligini yirim! yigitlik yaptıgını mı sanıyor?!?! "kime dayılandıgına dikkat et adam ol!" derdim... oyle hanımefendilikten anlamayana anladıgı dilden konusacaksın.
bak bir kez benzer bir tavrın olmus, hemen susmus.
bu tip seyler benim icin "orta yol" bulunabilecek seyler degil şahsen.

bi kere "sınandıgını" dusunmen ve kabullenmen bile tuhaf bir iyi niyet gostergesi...
diyelim ki gercek degildi hicbiri, hakaretle sınayacaklarını sandıgın insanlara mı makul davranmaya calısmıs oldun?

konunun basından beri takip ediyordum ancak pek yazmadım, cunku olay sevgilinde bitiyordu...
ya bu olay bir kırılma noktası olacaktı (tam olarak aşamasa dahi..) ya da bitmisken temizlik yapmıscasına kapatacaktınız.
ancak gorunen o ki o kırılma olması gereken donemleri siz coktaaan gormus gecirmissiniz ama hicbir degisiklik olmamıs.
elbette yıllarını, paylasımı vs hic yokmus gibi çöpe at diyemem ama bir iliskide bictigin degeri 10la carpıp bir de cocuk oldugunu dusunup oyle hesap yapmak henuz gerceklesmemis seyler icin dahi cok daha rasyonel olacaktır...
 
yorumları okumadım yazan oldu mu bilmiyorum,
Benim anlamadığım annesi seni istemiyorsa , ayrıldığınızı söyleyemedim nasıl oluyor .
öyle yazmışsınız ya , bohçasını almaya gelmiyormuş,yüzüğü çıkartmıyormuş çünkü söyleyememiş ayrıldığınızı,
 

bitti zaten, oraya bi şey demiyorum ama aklım almıyor benim. "nasıl" ve "neden" sorularıma cevap arıyorum haftalardır. mantığa oturtamıyorum.

orta yol bulunmayacağını ben çoktan kabullendim, onun tercih yapmasını bekliyordum ama şu an umursanmış olduğumu bile düşünmüyorum.

ben çirkefleştiğimde telefonu kapatır direk. yine kapattı. ama sabah arayacak muhtemelen, çok ağır mesajlar attım çünkü. telefon kapatmasıyla ilgili olarak "artık yüzüme telefon kapattığında da kızmıyorum çünkü annen baban seni hiç adam yerine koyup dinlememiş, o yüzden dinlemeyi bilmiyorsun" dedim.


evlensem bile çocuk yapmazdım. bu insanlarla çocuk yetiştirmek istemiyorum. yalancılar, iftiracılar, ite söyler gibi laf söylüyorlar, verdikleri sözleri tutmuyorlar, güvenilmezler, çocukların mahrem yerlerini herkesler elleyip kurcalıyor, çocuklarına tırnak kadar değer vermiyorlar.

görüyorum ben zaten.
 

söyleyememiş. benim annesini arayıp gönlünü almamı bekliyor. ıhtıracaklar. ayrılamam. evlenmek zorundayım. ama ben onların ayağının altına serileceğim. oğullarına alıyorlar lan beni, neden ayrılayım?
 
aklım almıyor yemin ederim aklım almıyor. "habersiz niye geliyorlar ya, gecelikle oturuyor olabilirim" diyorum, "babamın canı seni çekmez korkma" diyor. adam utanabileceğimi anlamıyor. "baban artık o senin, görse nolcak ki" diyor. ya ben evlenince neyle yattığımı kendi babam da görsün istemem, ne alakası var? o zaman benim babam da sapık?

ailedeki mantığı algılayamıyorum ben, bütün sıkıntım orda zaten. mantığı algılasam "ananın şeyine kadar yolun var" diyebileceğim, ama kafamda çok deli sorular var.
 
bitti zaten, oraya bi şey demiyorum ama aklım almıyor benim. "nasıl" ve "neden" sorularıma cevap arıyorum haftalardır. mantığa oturtamıyorum.

"artık yüzüme telefon kapattığında da kızmıyorum çünkü annen baban seni hiç adam yerine koyup dinlememiş, o yüzden dinlemeyi bilmiyorsun" dedim.

nedeni sizin davranıslarınız degil, yetis(-tiril)me bicimi...
bu aileden de olabilirdi, tam tersine aileden uzaklasıp kendi hayatını kurarken baska bir degisim de olabilirdi.
annes, kız kardes ..komple terbiyesizliklerine bakacak olursak aileden.
alıntıladıgım diger cumleniz dahi sorularınızın yanıtlarından biri...

siz nasıl farketmediniz, neden 9 yıl gözünüzün önündeyken gormediniz ise...
26ydi sanırım yaşınız yanlıs hatırlamıyorsam, 9 yılı hesaplarsak 17 yas, cok genc, tecrubesiz... hayatı beraber ogrenip karsınızdaki kisiyi zaman icinde et tırnak gibi gorup sorgulamaya desmeye gerek olmayan, vazgecilmez yapacak yıllar gecirmissiniz...
su an geldiginiz noktada o kim ki bana bunu diyor? adam olsun, duzelirse ne ala, kendine gelecegi yoksa da gule gule diyorsanız yine yaşınızın verdigi olgunluk ve ailece canınızı cok yakmalarıyla alakalı.
 

utanmayı bilmiyorlar.
ne sizin yaptıklarınızı /yapmadıklarınızı ne de kendi davranıslarını bu sekilde degerlendirmekten aciz(ler) maalesef.
gecelikle otururken "özeliniz" kabul ettiginiz icin utanıp cekineceginizi anlayamıyor.
uyardıgınız halde kendi ailesinin terbiyesizligine yuzu kızaracagı yerde savunmaya gecmekle kalmıyor, aynı onlar gibi konusmaya devam ediyor...
 

öyle saçmalık mı olur nerden senin de baban oluyo eşinin babası, kendi babanla bir olur mu, yeri geliyo ben kardeşimin yanında emziriyorum ama kp yanında emziremem, doğumdan sonra annemde kaldım sutyensiz gezdim kp olsa nasıl gezersin degisikmis onlar


ama tam tersi de mümkün bu yaşlar tam karakterin sekillendigi yaşlar olduğu için senin beyazınla onun siyahı yıllar içinde gri olup ortak bi görüş duruş vizyon olabiliyo, birbirinde yoğruluyosun
 

nedeninin benim davranışlarım olmadığını biliyorum.
bakın çok kibirlenmek istemiyorum ama daha önce de söyledim, subay çocuğuyum, hep gurbet gördüm. asosyal olamıyoruz haliyle, her ilde muhatap olduğumuz çok farklı kesimden, kültürden insanlar oldu. yurtta kaldım, eve çıktım. dönemsel çalışıyorum, işim gereği pek çok insanla muhatap oluyorum.

hiç kimse bana onların yaptığı yakıştırmaları yapmadı. suratsız demediler de, dövecek gibi konuşuyorsun dediler, en fazla 4. görüşmeden sonra mesafeden ve ciddiyetten olduğunu anladılar, daha yakın davranmaya başladılar. saygısız-terbiyesiz demediler, "içinde ne varsa söylüyorsun, çok doğalsın" dediler. ben 26 yaşındayım, bu ithamlarla ilk kez karşılaşıyorum.

bu insanlar, sadece akrabalarıyla görüşüyor. koloni gibiler çünkü, hep dipdibeler. birbirlerinin arkasını toplayıp duruyorlar. çünkü akrabalık bunu gerektirir. ben bu yaşıma kadar kimseye minnet etmedim, onlara da etmiyorum ve bunu algılayamıyorlar. ona eyvallah.

ama;

kasıma itiraz ederken "hayırlı işleri çok bekletmeyiniz" hadisiyle bana gelen bi insan -ki istemeye gelmek için 9 sene beklediler, hadi onu geçtim- yani allah inançları var, nasıl kul hakkından bu kadar habersiz davranabiliyorlar? nasıl bunun vebalinden korkmuyorlar?

"hakaret" dediğimiz şeyin toplumsal bir kıstası vardır. ya sen benim anneme yemeği yavaş yiyor diye "beceriksiz" derken dağdan mı geldin? hiç mi bi toplum kuralından haberin yok?

ben bunları anlamıyorum. ailece davranışlarımızda sıkıntı görmüyorum. ama sevgilim olacak ayı, nihayetinde bugüne kadar hatır-gönül bilen bi ayıydı. ailesi bunu kasıtlı yapıyorsa bu vebalden nasıl korkmuyor, normal halleriyse bu kadar görgüsüz olmaları mümkün değil.
 

bacak bacak uzerine atılması olay oluyorsa, kızkardes yapar sen yapamazsın noktasındaysa grinin hicbir tonunu goremiyorum.
belki yemek zevkleri vs oyle olmus olabilir ancak dusunce yapısına dair bir degisim/ortaklastırma sozkonusu yok gibi...
 

çocuğumu asla ve asla başkasının tuvalete götürmesine izin vermeyeceğim. bunlar hep o yüzden.

utanmayı bilmiyorlar hadi, helali haramı da mı bilmiyorlar? gelin ne zaman kayınpedere helal oldu?
 
babasının yanında sütyensiz gezsem nolurmuş, göğüslerime mi bakıyormuş. bakması şart mı? anlamıyor.
 

sıkıştı çünkü, saçmalıyordu. ve saçmaladığının gayet farkındaydı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…