- 1 Mayıs 2014
- 591
- 347
- 63
- Konu Sahibi oglumun_kalbi
-
- #141
Bu ne biçim bir mantık?galiba evliliğinizde başka problemler de varmış ama bu kafayla evlendiğinize göre hakediyorsunuz gerçekten.anne olayım ailem olsun sonra severiz birbirimizi deidm, netten tanıştık ama gerçek hayatın içindeyiz biz
Bu kadar güvenilmeyen bir eşi varsa insanın mutlaka çalışmalı. Evet her insan çalışmalı ama boyle adamlarla evli kadınlar muhakkak çalışmalıDün avm ye gidiyoruz, ben eşim oğlum, konu döndü dolaştı benim ücretsiz izinimin biteceği şubat ayında takıldı, bu konu zaten sinirimi bozuyor, çünkü işimi sevmiyorum, işimi yapamıyorum, hamileyken bile bir sürü mobbinge maruz kaldım ve eşim o zaman demişti ki 2 sene içinde bir çözüm buluruz ve 2 sene sonra sen orada çalışmıcaksın, o kadar kendinden emindi ki ben işyerindeki herkese restimi çekmiştim ama gel görki o kadar dilekçe yazdık uğraştık vs tayin bile yaptıramadık,sonuç şu ki paşa paşa o gerizekalıların yanında işime başlıcam, iş berbat bir iş, yoğun sıkıntılı mesaili, daha doğrusu evli çocuklu bayana uygun değil...Bunlar aklıma gelince kavga ettik eşimle, ona güvenmiştim, kendinden emindi, hep böyle yapıyor, konuşuyo konuşuyo ortada bişi yok.Bir de diyemiyor karıcım işten çık diye, beni koşulsuz sevmiyo işte, ille de çalışıcakmışım, iş çok kavgalı duruma gelince yüksek puan alsaydın da daha iyi yeri kazasaydın diyo ya da ben yarın o müdürlüğe gidip müdürünle görüşücem bu kız neden bu kadar şikayet ediyo diye diyo, sinirlerim oynuyo, nedenlerimi eşim biliyor, ne biliyim olay ne biliyor musunuz eşime de güvenmiyorum, her an anlattıklarımı başkasından duyabilirim ve ondan nefret ediyorum
1,5 yıldır evde sorun yok tamamen değişti kocam ama ben önceki yaptıklarını unutmadım, o şiddet olayı olduğundaçokkorkmuştum ve boşanacağım dedim,Allah var ama işte şartlar öyle gerektirdi maalesef, kimsemyoktu gidebileceğim babam da sıkıntılı bir adam, çocuğun yanında eşime de bana da vurmaya kalktı, sudan sebeplerle oraya buraya bağırır, baba evine bir ara döndüm amamutlu olamadımoraya ait değilim ben, babamla yine tartıştık, normalde boşanmam gerekirdi, söyleyin 3 ay aylık hamileyim ve ailemden ayrı şehirdeyimkimsem yok nasıl ev döşicem nereye gidecemkarnım her geçen gün büyürken, en düşükkira 700 ve ev de yok zaten aldığım para 2000, çocukdoğacak hangipara ile baktıracam, nafaka vs demeyin lütfen, çok zor durumda kaldım, ilk kavgaızda babam onu tuttu zaten, sonra babam beni haklı gördü ama babamla da olmadı...Evlenmek fikri yanlıştı bu doğru ama sonraki sürecin gurursuzlukla ilgisi yok...eğer baba evinde kalsaydım evet çocuğa bakacaklardı ama babam ben kendi evimde çocuğa bakarım sen de gider gelirsin buraya dedi, düşünebiliyormusun, yaniçocuğumdan ayrı kalacaktım.Bütün kadınlar iş hayatında mutlu mu, yapamadım, yeteneğim olmayan bir alanda çalışıyorum maalesefİfadelerim ağır olacak biraz ama naptımsa yumuşatamadım. Sizin, kendisine 1 gram saygısı olmayan, hiç bir haltı beceremeyen bi insan olduğunuzu düşünüyorum. Eşinden dayak yiyen, o çocuk benden değil diyen adamla evli olup, işim zor diye işten ayrılmayı düşünen ve eşim istemiyor diye kendini acındıran bir zavallısınız.Çocuğumu sevmiyor diyorsunuz bunu siz hissederken o çocuk hissetmicek mi sanıyorsunuz. İşten de ayrılarak o çocuğu bütün bunlara maruz bırakıyorsunuz. Yaptıklarınızı mazur göremiyorum. Bu karakterde olduğunuz için de iş yerindekilerin haksız olmadığını düşünüyorum. Herkesin yaptığı işi siz niye yapamıyorsunuz? O işte çalışmak zorundasınız. Çocuğunuz için onurunuz için. Ayrıca çalışan bir bayan evet eşine sorunlarını anlatır ama müdürle muhattab olması gereken kendidir, eşi değil. Ne kadar acınası bir durum. Öncelikle kendinizi toparlayın, bir kadının ne kadar güçlü olması gerektiğini farkedin. Size asıl mobbing evde uygulanıyor ama buna katlanmaya razı görünüyorsunuz
nasıl yaniHamile olmasanız şaşarım.
bir de son irşey daha söylicem, bu evliliği tüm risklerine rağmen ben istedim ve bu olayların tüm sorumlusu benim aslında bunu da biliyorum ama işte çok zor.evlenmeden önce şöyle demiştim yeterki çocuğu olsun anlaşamazsak en fazla boşanırız ama hepsi hatalıymışİfadelerim ağır olacak biraz ama naptımsa yumuşatamadım. Sizin, kendisine 1 gram saygısı olmayan, hiç bir haltı beceremeyen bi insan olduğunuzu düşünüyorum. Eşinden dayak yiyen, o çocuk benden değil diyen adamla evli olup, işim zor diye işten ayrılmayı düşünen ve eşim istemiyor diye kendini acındıran bir zavallısınız.Çocuğumu sevmiyor diyorsunuz bunu siz hissederken o çocuk hissetmicek mi sanıyorsunuz. İşten de ayrılarak o çocuğu bütün bunlara maruz bırakıyorsunuz. Yaptıklarınızı mazur göremiyorum. Bu karakterde olduğunuz için de iş yerindekilerin haksız olmadığını düşünüyorum. Herkesin yaptığı işi siz niye yapamıyorsunuz? O işte çalışmak zorundasınız. Çocuğunuz için onurunuz için. Ayrıca çalışan bir bayan evet eşine sorunlarını anlatır ama müdürle muhattab olması gereken kendidir, eşi değil. Ne kadar acınası bir durum. Öncelikle kendinizi toparlayın, bir kadının ne kadar güçlü olması gerektiğini farkedin. Size asıl mobbing evde uygulanıyor ama buna katlanmaya razı görünüyorsunuz
ayrıca işte çalışsam da yine de çocuğuma aldığım maaşla bakmam mümkün değil, nafaka vermek istemiyordu zaten, vermemek çocuğun velayetini isticek, onu da ben vermem kusura bakmasın, üstelik çocuk rahatsız şu anki süreci yalnız atlatamam mümkün değilİfadelerim ağır olacak biraz ama naptımsa yumuşatamadım. Sizin, kendisine 1 gram saygısı olmayan, hiç bir haltı beceremeyen bi insan olduğunuzu düşünüyorum. Eşinden dayak yiyen, o çocuk benden değil diyen adamla evli olup, işim zor diye işten ayrılmayı düşünen ve eşim istemiyor diye kendini acındıran bir zavallısınız.Çocuğumu sevmiyor diyorsunuz bunu siz hissederken o çocuk hissetmicek mi sanıyorsunuz. İşten de ayrılarak o çocuğu bütün bunlara maruz bırakıyorsunuz. Yaptıklarınızı mazur göremiyorum. Bu karakterde olduğunuz için de iş yerindekilerin haksız olmadığını düşünüyorum. Herkesin yaptığı işi siz niye yapamıyorsunuz? O işte çalışmak zorundasınız. Çocuğunuz için onurunuz için. Ayrıca çalışan bir bayan evet eşine sorunlarını anlatır ama müdürle muhattab olması gereken kendidir, eşi değil. Ne kadar acınası bir durum. Öncelikle kendinizi toparlayın, bir kadının ne kadar güçlü olması gerektiğini farkedin. Size asıl mobbing evde uygulanıyor ama buna katlanmaya razı görünüyorsunuz
Ayrılmak için şuan uygun bir an değil zaten ama sizin güvenceniz olması lazım,o yaştaki bir çocuğun velayeti babaya verilmez kolay kolay, nafaka vermek de zorunda ayrıca, ama kimse sana ayrıl demiyor. Önceden yapmamışsan şuan geçmiştir zaten ama işten ayrılırsan elin mahkum olacak hiçbirşeye cesaretin olmayacak ve yaptığı herşeye katlanmak zorunda olacaksın. ayrıca o maaşla geçinen bir sürü insan aile var, Tek sorun çocuğunuzun rahatsız olması o da inşallah ameliyatla düzelir. yani 1 sene sonra çok daha farklı bir hayatınız olabilir.ayrıca işte çalışsam da yine de çocuğuma aldığım maaşla bakmam mümkün değil, nafaka vermek istemiyordu zaten, vermemek çocuğun velayetini isticek, onu da ben vermem kusura bakmasın, üstelik çocuk rahatsız şu anki süreci yalnız atlatamam mümkün değil
işte diyorum ya tepkiler şartlar içinde değerlendirilmeli, aslında ben de kızdım kendime ama yapacak bişi yoktu herkes geçiniyo o paraya da aile desteği alıyo adamlar yiyeceğiiçeceği köyden gelenler var mesela ya da baba evinde oturanlar var ne biliyim ama 700 kira+650 kreş vs 2000 lira ile nasıl geçinilir ki, ben hesabı tutturamadım, çalışsam da sıkıntı varAyrılmak için şuan uygun bir an değil zaten ama sizin güvenceniz olması lazım,o yaştaki bir çocuğun velayeti babaya verilmez kolay kolay, nafaka vermek de zorunda ayrıca, ama kimse sana ayrıl demiyor. Önceden yapmamışsan şuan geçmiştir zaten ama işten ayrılırsan elin mahkum olacak hiçbirşeye cesaretin olmayacak ve yaptığı herşeye katlanmak zorunda olacaksın. ayrıca o maaşla geçinen bir sürü insan aile var, Tek sorun çocuğunuzun rahatsız olması o da inşallah ameliyatla düzelir. yani 1 sene sonra çok daha farklı bir hayatınız olabilir.
şuan çalışıp biriktirirseniz ilerde ihtiyaç duyduğunuzda elinizde olur. İlerde çok büyük bir sorun yaşadınız diyelim aldatılmak gibi ailenizin hayrı yokmuş zaten , işi de bıraktınız diyelim, ne olacak o zaman? Ben o çocuk benden değil diyen adamdan herşey beklerim.işte diyorum ya tepkiler şartlar içinde değerlendirilmeli, aslında ben de kızdım kendime ama yapacak bişi yoktu herkes geçiniyo o paraya da aile desteği alıyo adamlar yiyeceğiiçeceği köyden gelenler var mesela ya da baba evinde oturanlar var ne biliyim ama 700 kira+650 kreş vs 2000 lira ile nasıl geçinilir ki, ben hesabı tutturamadım, çalışsam da sıkıntı var
evet ben de güvenmiyorum, o da değil de herşeyi sağa sola anlatıyor, arkamda değil ne biliyimşuan çalışıp biriktirirseniz ilerde ihtiyaç duyduğunuzda elinizde olur. İlerde çok büyük bir sorun yaşadınız diyelim aldatılmak gibi ailenizin hayrı yokmuş zaten , işi de bıraktınız diyelim, ne olacak o zaman? Ben o çocuk benden değil diyen adamdan herşey beklerim.[/QU
iyi de çocuğu kreşemi veriyim zaten 6 ayım kalmış ve 4 ay sonra operasyon geçirecek, evde daha çok yediriyorum mesela, kilo alması lazımşuan çalışıp biriktirirseniz ilerde ihtiyaç duyduğunuzda elinizde olur. İlerde çok büyük bir sorun yaşadınız diyelim aldatılmak gibi ailenizin hayrı yokmuş zaten , işi de bıraktınız diyelim, ne olacak o zaman? Ben o çocuk benden değil diyen adamdan herşey beklerim.
babama gitsem beni önce kabul eder sonra da tartışma çıkarır evden kovar vs başıma kakar vsşuan çalışıp biriktirirseniz ilerde ihtiyaç duyduğunuzda elinizde olur. İlerde çok büyük bir sorun yaşadınız diyelim aldatılmak gibi ailenizin hayrı yokmuş zaten , işi de bıraktınız diyelim, ne olacak o zaman? Ben o çocuk benden değil diyen adamdan herşey beklerim.
haklısın da konumun içinde eşimin de benim de özel durumlarımız var, bir bütün olarak değerlendirmeye çalıştım herşeyi amatabi kötü günlerdi hala unutamadığımşuan çalışıp biriktirirseniz ilerde ihtiyaç duyduğunuzda elinizde olur. İlerde çok büyük bir sorun yaşadınız diyelim aldatılmak gibi ailenizin hayrı yokmuş zaten , işi de bıraktınız diyelim, ne olacak o zaman? Ben o çocuk benden değil diyen adamdan herşey beklerim.
Dün avm ye gidiyoruz, ben eşim oğlum, konu döndü dolaştı benim ücretsiz izinimin biteceği şubat ayında takıldı, bu konu zaten sinirimi bozuyor, çünkü işimi sevmiyorum, işimi yapamıyorum, hamileyken bile bir sürü mobbinge maruz kaldım ve eşim o zaman demişti ki 2 sene içinde bir çözüm buluruz ve 2 sene sonra sen orada çalışmıcaksın, o kadar kendinden emindi ki ben işyerindeki herkese restimi çekmiştim ama gel görki o kadar dilekçe yazdık uğraştık vs tayin bile yaptıramadık,sonuç şu ki paşa paşa o gerizekalıların yanında işime başlıcam, iş berbat bir iş, yoğun sıkıntılı mesaili, daha doğrusu evli çocuklu bayana uygun değil...Bunlar aklıma gelince kavga ettik eşimle, ona güvenmiştim, kendinden emindi, hep böyle yapıyor, konuşuyo konuşuyo ortada bişi yok.Bir de diyemiyor karıcım işten çık diye, beni koşulsuz sevmiyo işte, ille de çalışıcakmışım, iş çok kavgalı duruma gelince yüksek puan alsaydın da daha iyi yeri kazasaydın diyo ya da ben yarın o müdürlüğe gidip müdürünle görüşücem bu kız neden bu kadar şikayet ediyo diye diyo, sinirlerim oynuyo, nedenlerimi eşim biliyor, ne biliyim olay ne biliyor musunuz eşime de güvenmiyorum, her an anlattıklarımı başkasından duyabilirim ve ondan nefret ediyorum
Ameliyattan ve iyileşmeden sonra dönebilirsiniz zaten izindeymişsiniz. 2 ayda toparlar sanırım kendisini çocuğunuz sonraki duruma göre belki biraz uzatırsınız. Sonrasında duruma göre karar verirsiniziyi de çocuğu kreşemi veriyim zaten 6 ayım kalmış ve 4 ay sonra operasyon geçirecek, evde daha çok yediriyorum mesela, kilo alması lazım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?