Arkadaşlar merhaba,
Ben şu anda 25 yaşında olan bir kardeşinizim ve çok sıkışık bir durumdayım.
Bundan 6-7 yıl önce 18 yaşındayken iyi bir okuldaydım ve iyi bir hayatım olacağını öngörüyordum. İyi bir okulda mühendislik kazanmıştım ancak maddi ve ailevi durumların ve özgüven eksikliğinin etkisiyle yarıda bıraktım. Özel bir okuldu ve krize yaklaşmıştık.
Sonrasında zaten senelerdir süren aile içi kavgaların sonu anne babanın boşanması oldu ki zaten anlaşamıyorlardı. Ben annemle kaldım, annem psikolojik rahatsızlıklar yaşadığından bir yere gidemedim çünkü evi satmasından ortada kalmaktan korktum. Kardeşim yok, tek kalmayı göze alamadım.
Sonrasında ekonomik krizin de etkisiyle kımıldayamadık zaten.
Şimdi 25 oldum ama ev ve yetim aylığı şansım var babam veya annem vefat ederse. Bir yere gitmeli miyim sizce?
Tıp okursam 6 yıl ve 2 yıl zorunlu hizmet 8 yıl edecek 34-35 olacağım, aile kurmayacaksam zorlamaya gerek yok diye düşünüyorum zaten ben normalde kapalı biriyim ancak ailem benim tam tersim. Yani istediğim gibi birini bulup evlenmek zor olur diye düşünüyorum. Aileleri belki istemez. Zaten yaşıtların çoğu mezun oldular.
Ayrıca bir hastanede göreve başladıktan sonra da başka bir yerden tanışmak zor.
Başka bir meslek seçsem maaşlar düşük olduğundan kirayı tek başıma ödeyemeyebilirim. Hazır evim varken gerek yok diye düşünüyorum. Ama bu sefer de aile kurma ihtimali olmayacak ve belki ileride yetim aylıkları da yetmeyebilir. Geleceği bilemeyiz.
İyi bir derecem vardı normalde ama şanssızlık yaşadım maalesef.
Tavsiyelerinize açığım.
Ben şu anda 25 yaşında olan bir kardeşinizim ve çok sıkışık bir durumdayım.
Bundan 6-7 yıl önce 18 yaşındayken iyi bir okuldaydım ve iyi bir hayatım olacağını öngörüyordum. İyi bir okulda mühendislik kazanmıştım ancak maddi ve ailevi durumların ve özgüven eksikliğinin etkisiyle yarıda bıraktım. Özel bir okuldu ve krize yaklaşmıştık.
Sonrasında zaten senelerdir süren aile içi kavgaların sonu anne babanın boşanması oldu ki zaten anlaşamıyorlardı. Ben annemle kaldım, annem psikolojik rahatsızlıklar yaşadığından bir yere gidemedim çünkü evi satmasından ortada kalmaktan korktum. Kardeşim yok, tek kalmayı göze alamadım.
Sonrasında ekonomik krizin de etkisiyle kımıldayamadık zaten.
Şimdi 25 oldum ama ev ve yetim aylığı şansım var babam veya annem vefat ederse. Bir yere gitmeli miyim sizce?
Tıp okursam 6 yıl ve 2 yıl zorunlu hizmet 8 yıl edecek 34-35 olacağım, aile kurmayacaksam zorlamaya gerek yok diye düşünüyorum zaten ben normalde kapalı biriyim ancak ailem benim tam tersim. Yani istediğim gibi birini bulup evlenmek zor olur diye düşünüyorum. Aileleri belki istemez. Zaten yaşıtların çoğu mezun oldular.
Ayrıca bir hastanede göreve başladıktan sonra da başka bir yerden tanışmak zor.
Başka bir meslek seçsem maaşlar düşük olduğundan kirayı tek başıma ödeyemeyebilirim. Hazır evim varken gerek yok diye düşünüyorum. Ama bu sefer de aile kurma ihtimali olmayacak ve belki ileride yetim aylıkları da yetmeyebilir. Geleceği bilemeyiz.
İyi bir derecem vardı normalde ama şanssızlık yaşadım maalesef.
Tavsiyelerinize açığım.
