Evet zaten kaygılı bir insandim bu hastalıktan sonra iyice arttı
Ne güzel tavsiyeler bunlar insan okurken bile yüzümde gülümseme oluştu gücüm yettigince uygulamaya çalışıcam çok sağolun değerli tavsiyeleriniz için
Evet zaten kaygılı bir insandim bu hastalıktan sonra iyice arttıBu korkunuz da aslında kaygı bozukluğunun bir göstergesi. Antidepresanlarınız kaygı bozukluğunu da çözmeye yarayanlardansa bu da geçer diye düşünüyorum. :)
Kaygı da depresyona dahil :)) Yaşadığınız durumun içinde bu da normal yani, ama geçecek.
Ne güzel tavsiyeler bunlar insan okurken bile yüzümde gülümseme oluştu gücüm yettigince uygulamaya çalışıcam çok sağolun değerli tavsiyeleriniz içinSüper iyi geldi. Yeni arkadaşlar, farklı bir uğraş depresyon dan kurtulmak için çok iyi. Sana tavsiyem bugün yatak odanı dip bucak temizle. Karyolanın yerini değiştir. Pencerene yeni bir perde as. Yerleri arap sabunuyla paspasla. Odanın bir köşesine mini bir kitaplık yap. Kendine güzel bir roman al. Vanilya kokulu mumlardan al. Akşamları, elektriği kapa. Vanilya kokuları salan mumun, titrek ışığında kitabını oku. Seni pozitif etkleyecek, strese sokmayacak bir kitap olsun.
Süper iyi geldi. Yeni arkadaşlar, farklı bir uğraş depresyon dan kurtulmak için çok iyi. Sana tavsiyem bugün yatak odanı dip bucak temizle. Karyolanın yerini değiştir. Pencerene yeni bir perde as. Yerleri arap sabunuyla paspasla. Odanın bir köşesine mini bir kitaplık yap. Kendine güzel bir roman al. Vanilya kokulu mumlardan al. Akşamları, elektriği kapa. Vanilya kokuları salan mumun, titrek ışığında kitabını oku. Seni pozitif etkleyecek, strese sokmayacak bir kitap olsun.
Emin olun ne üzüntü ne tranva hiç bir şey yaşamadım bir sabah kalktım bu durumdayım iki ay öncesine kadar hiç bir şeyim yoktu neşeli mutlu hayatı seven bir insanımdim şimdi o halimden eser yok doktorda anlam veremedi ama birikim olabilecegini söylediYani ne olur kusura bakmayın meraktan soryorum ne sebep oldu böyle bi rahatsızlık yaşamanıza aile yaşantınız mı kötü anlatın rahatlarsınız ve geçecek inanın
Emin olun ne üzüntü ne tranva hiç bir şey yaşamadım bir sabah kalktım bu durumdayım iki ay öncesine kadar hiç bir şeyim yoktu neşeli mutlu hayatı seven bir insanımdim şimdi o halimden eser yok doktorda anlam veremedi ama birikim olabilecegini söyledi
Ne güzel tavsiyeler bunlar okurken bile yüzümde gülümseme oluştu gücüm yettigince uygulamaya çalışıcam çok sağolun değerli tavsiyeleriniz içinBen major depresyon tedavisi gördüm. Anksiyetem de vardı. Birkaç ilaç değiştirmek zorunda kaldım fayda görene kadar. Yarım bıraktığım da oldu. Son ilaç iyi geldi, 9 ay kullandıktan sonra gayet iyiydim, ilacı doktor kontrolünde bıraktım.
1 sene sonrasında ölü doğum yaptım ve çok ağır depresyon yaşadım, aylarca atlatamadım, eşimin zoruyla doktora gidince hastaneye yatırmak istediler, imza verip ayrıldım, o derece yani.
Ama yeniden bebeğim olunca normale döndüm.
Şu an gayet iyiyim. İyiyim diyebiliyorum, çünkü kötüyken nasıl olduğumu da biliyorum. 3 yıldır böyle.
Evet depresif bir yapım var. Ama bununla yaşamayı biliyorum.
Hayatı kendinize zindan etmeyin.
Ne güzel tavsiyeler bunlar okurken bile yüzümde gülümseme oluştu gücüm yettigince uygulamaya çalışıcam çok sağolun değerli tavsiyeleriniz için
Öyleyse depresyon tedavisi görmüş olan benim görüşlerimi de bir görün bakalım.
Yaklaşık 2 yıl tedavi gördüm. Şu anda ilaç kullanmıyorum. Oldukça iyiyim. Felaket tellallarının bahsettiklerinden şu anda yok ama ileride olur mu diye sorarsanız cevabım sadece gülmek olur.
Biraz irade biraz yardımla atlatabilirsiniz. Boşverin milleti.
Ilaclari 2011 senesinin basinda biraktim doktorun kontrolu alinda. Tedaviyi (psikologdaki konusma terapisi) ama 2012 sonuna kadar devam ettirdim. Hastalik tekrarlanmadi. Hamilelikte ve sonrasindada bir sıkıntı cekmedim. Bazilari lohusa döneminde dönebilir diyor da. Ama sükür olmadi.
Güzelim bak: illaha tekrarlayacak diye net birsey yok. Söyle birsey var: tekrar gelebilir. Mesela ayni romatizmam gibi. Bugün iyi olup yarin kalktigimda bi yerim yine iltihap ile tutulmus olabilir. Rabbim bilir ben bilemem. Ama: Ben elimden geleni yapiyorum. Olumsuz düsüncülerden, insanlardan,durumlardan uzak duruyorum. Bir cok insani hayatimdan bu yüzden sildim. Ben umutu kaybetmemeye gayret ettim. Sende gayret et. Bu hastaligi yenmek tek senin elinde. Doktorlar bu konuda yardimci olabilir. Ilaclar destekleyebilir. Ama önemli olan senin istegin
Arkadaslar depresyon tedavisi gordugumu daha önce yazmıştım baya bir kişiyle konuştum bu hastalıkla ilgili konuşmaz olaydım bir tanemi iyi yorum olmaz kime sorsam depresyonun daha şiddetli tekrarladigini başka hastalığa cevirdigini alzehemiere sebep olduğunu ve bir süre sonra ilaclarinda fayda etmediğini söylediler çok kötüyüm arkadaşlar daha 28 yaşındayım ve geleceğimi hiç iyi görmüyorum hala ağır depresyon tedavisi görüyorum gücüm kalmadı arkadaslar
Yürüyüş yapmaya çalışıyorum içimden gelmesede zorluyorum kendimi evet gerçekten faydası oluyor
Sen böyle evham yaparsan toparlayamazsin..
Herkesin yaşadığı farklıdır ya sen depresyona girersin ama bunu en ufak hasarla atlatırsın ben girerim daha ağır olur...
Böyle düşünme..
Çok iyi ol toparla kendini herkese ibret olsun.
Bide eklemek istedigim: Bizim insanlarimizda maalesef böyle bir huy var: ne zaman biri bir rahatsizligindan veya hastaligindan bahsetse positif birsey ekleyecek yerine baslarlar en kötü ihtimalleri ve hikayeleri anlatmaya. Iste yok su zamaninda böyle cekti, söyle oldu böyle bitti. Yani iyi olucagin yerde insani bunalima sokarlar resmen. Bana romatizma hastasi oldugum 24 yasimda söylend. Ilk 22 yasimda hastalandim. Ilk duyduklarim arasindaki: "Kimseye anlatma. Bu sekilde kimse seninle evlenmez. Hastaneye yattigini kimseye söyleme" ve daha neler neler. Esimden hastaligim oldugunu gizlemem en iyisi oldugunu söyleyen bile oldu. Halbuki ne sacma. Adam doktor. Saklasaydim bile er yada gec anlardi. Psikolojik rahatsizliklarda durum daha da vahim. Ya cok hafif aliniyor ("Ama depresyonu ne yapacaksin") veya daha kötü olucaksin gibi karamsar yorumlar gelir ("Ayyy dikkat et xy sahis depresyona girip kendini asti"). Anlayacagin: En baskalarinin lafina bakma. Tek tedavine ve kendine odaklan gerisi sonradan gelir. Ben bugün ikinci dogumum icin hastaneye yatmam lazim. Size sonra belki cevap yazmaya bilirim. Onun icin simdiden yazmak istedim: Depresyondayken isigi görmek zor oluyor. Iyilestikten sonra ben kendime niye bu kadar eziyet ediyordum diye soruyor insan kendine. Kendinize iyi bakin. Kendinizi oldugunuz gibi sevin. Sevdiginiz ne varsa tekrar kesfedin ve pozitif düsüncelere odaklanmayi tekrar ögrenin. Insallah sagliginiza en yakin zamanda kavusursunuz❤
Merhaba aynıyım malesef aşırı kaygı var elimde degil hep olumsuzu ileriyi dusunuyorum cok uzuyorum bırakıyorum kendimi iyilesmemide geciktiriyor buBugün nasilsin?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?