- 9 Aralık 2009
- 17.195
- 54.855
- 1.123
- Konu Sahibi regarde-moi
- #21
Dedim kesin siyasi bir konudur öyle de çıkto. Bazıları çok kinci oluyor. Başka fikre vs ısrarla saygı duymuyor
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ablama bu soylediginizi soyledigim anda bana acir ve zavalli diye bakmaya başlar çünkü kendisi asla bu durumda kalmaz! Eşime gelince ne dediysem olmadı bence ablami gorusmemek icin bahane ediyor. Icten ice ikinci damati kiskaniyor gibi. Çünkü yeni damattan önce ablamla esprili sakali çok iyi bi ikiskileri vardi. Enistem ablama çok iyi davranir bir de. Belki de bunun beni beklentiye sokacagini düşünüyor. Belki de bütun bunlar benim kuruntumdur ama onları surekli elestiriyor olması aklıma bu ihtimali getirdi.Bende benzer bi durum yaşadım. Ama senin yaptığın gibi olmaz... Yani her seferinde bir bahane. Önce ablana diyeceksin hatrim için idare et. Bu akşam gelmek istemiyor. Ben ikna ederim yakında huyuna gittikçe unutur düzelir falan. Sonra eşine diyeceksin evet sen haklısın ama aileyiz sonuçta ben konuşurum onunla dikkat eder biraz daha hem bende dikkat ederim, hatırım için tahammül et kırma beni diye. Yani iki tarafa da ağam paşam diyeceksin...
sevmeyebilir ama saygi duymaya mecbur.. disardan herhangi bi insan degil ki; ben bunu sevmiyom gorusmeyelim, diyebilme hakki olsun.. ha ablan cok agir konusur, rencide eder cok fena; o ayri.. ama senin hatrina mecburen gorusecek.Merhaba arkadaşlar. Bir sebepten dolayı eşim ablamla konuşmuyor. Ablam bu aksam bizi yemeğe davet etti ve eşim gitmek istemiyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum ablama. Bana öneriniz ne olur? Bu konudan o kadar yoruldum ki artık sabrim da dayanacak gücüm de kalmadı. Arada kalmaktan yoruldum. Lütfen bana bir fikir verin.
Ablam konuşuyor. Eşim de mecbur kalınca merhaba diyor o kadar. Eşim haklı değil. Ablama gıcık oluyormus. Hayat tarzları farkliymis falan filan. Aslında uzun uzun anlayabilirim ama içi boş. Aralarında bi gerginlik olmuştu siyasi bi konu yüzünden bizde yemekteyken. O gün çok gergin geçti ve konuşmadılar bi süre. Sonra güya bayramda bir araya gelince baristilar yani sadece bayramlastilar. Ablam kus olmadiklarini zannediyor sanırım ama eşim hiçbir sekilde konusmak görüşmek istemiyor. Ablamin konuşması çok dikmiş. Ablamin esine de gıcık oluyormus. Enistem benimle tokalasmak istiyormus ben sadece elini sıkıyorum ama enistem daha yakinmis bizim hayat tarzimiza uygun degilmis. Saçma bi kıskançlık. Aileye yeni damat gelmesini mi kıskanıyor bilmiyorum. Icinden çıkamıyorum gerçekten. Sizinle paylastim ki belki bi fikir verebilirsiniz diye.
Aynen dediginiz gibi yapmaya çalıştım aylardır bu şekilde uğraşıyorum ama yol alamadim. Esim inadindan dönmüyor.Eşiniz çok bencil ve kompleksli görünüyor buradan.
Ablanıza gıcık olması geçerli sebep değil. E o zaman ben de eşimin tüm sülalesine gıcık oluyorum, ben de onlarla görüşmeyeyim o zaman. Evlilik özveri demektir, gıcık olduğunuz kişilerle eşinizin hatırına görüşmek, sabretmektir.
Eşinizi karşınıza alın konuşun. bu durumun sizi çok mutsuz ve huzursuz ettiğini anlatın sakin sakin. Sizi seviyor mu diye sorun. Seven kişi böyle zor durumda bırakmaz eşini, bunu söyleyin.
Eşinizi mantıklı bir şekilde ikna etmeye çalışın. Ablanızın sizin için ne kadar kıymetli olduğunu ama eşinizin de aynı derecede kıymetli olduğunu söyleyin. Sizi hanginiz zor durumda bırakırsa ona olan sevginizin azalacağını kelimelerle hissettirin.
Ben senin ailene böyle yapsam hoşuna gider mi diye sorun.
Muhatabınız eşinizdir, bence ablanıza pek bir şey aksettirmeyin.
Maalesef ablam nisanlandigindan beri yani şimdiki esine yapışık geziyor. Hatta söyle söyleyim nisanlilik suresince nisanlisi babamlarda kaldi. Yani ayrı görüşme kabul etmez. Etmiyor. Ben rahatca babamın evine bile gidemiyordum. Esim bu duruma yani enistemin babamlarda kalmasina da sinir oluyordu.Şimdi şöyle bir şey var. Eşin ablanı sevmek zorunda değil, onunla görüşmek zorunda da değil. Ancak akraba bağlarının ki birinci dereceden olanların devamı için bazen katlanmak zorunda. Benim de eşimin ailesinden buna benzer insanlar var ve mümkün mertebe görmek istemiyorum. Ama ablan olduğu gerçeğini değiştirmez. Siyasi ve dini bakımdan farklı düşünüyor olabilirler. Sen de ailece görüşmeler yerine daha çok bireysel misafirlikler ayarlamaya çalış. Hem kadın kadına daha zevkli olur.
Aynen dediginiz gibi yapmaya çalıştım aylardır bu şekilde uğraşıyorum ama yol alamadim. Esim inadindan dönmüyor.
Bizim bi aile dostumuz var babamin arkadasi. Esim de cok sever hatta. Ablamin düğünde esimin babası o insan hakkinda bu da erkeğin orospusu dedi. Adamin oyun oynayisini elestiriyor güya. Duymazliktan geldim. Ama çok zoruma gitti. Sonra da tutturdu hadi gidelim diye. Ablamin dugununden beni erken götürmeye çalıştı. Ben sesimi cikarmadigim için mi bu kadar geliyorlar uzerime bilmiyorum.
Inanin ki ablami da çok haksiz buldugum konu var ama bu konuda insan gibi fikrini söyledi sadece. Ne dese batiyordu eşime. Yani ablamin agzini acmasi yeterdi ama esimi ikna edemiyorum. Ne anlatsam kar etmiyor.sevmeyebilir ama saygi duymaya mecbur.. disardan herhangi bi insan degil ki; ben bunu sevmiyom gorusmeyelim, diyebilme hakki olsun.. ha ablan cok agir konusur, rencide eder cok fena; o ayri.. ama senin hatrina mecburen gorusecek.
Aynen dediginiz gibi yapmaya çalıştım aylardır bu şekilde uğraşıyorum ama yol alamadim. Esim inadindan dönmüyor.
Bizim bi aile dostumuz var babamin arkadasi. Esim de cok sever hatta. Ablamin düğünde esimin babası o insan hakkinda bu da erkeğin orospusu dedi. Adamin oyun oynayisini elestiriyor güya. Duymazliktan geldim. Ama çok zoruma gitti. Sonra da tutturdu hadi gidelim diye. Ablamin dugununden beni erken götürmeye çalıştı. Ben sesimi cikarmadigim için mi bu kadar geliyorlar uzerime bilmiyorum.
Yani gerçekten de genişmiş ailen. En azından bana göre..Maalesef ablam nisanlandigindan beri yani şimdiki esine yapışık geziyor. Hatta söyle söyleyim nisanlilik suresince nisanlisi babamlarda kaldi. Yani ayrı görüşme kabul etmez. Etmiyor. Ben rahatca babamın evine bile gidemiyordum. Esim bu duruma yani enistemin babamlarda kalmasina da sinir oluyordu.
O kadar arada kalıyorum ki artık. Kendisine laf da söyletmez hiç. Elestirmek mümkün değil. En bi iyisi en bi güzeli o. Elestirmeye kalktığında kirar döker. Ben nasıl baş edecegimi gercekten sasirdim.Ayy senin şu yazdıklarından kılın hangi siyasi görüşe mensup olduğu o kadar aşikâr ki...Babası ne ki oğlu ne olsun, müfettişti bir de dimi, torpille mi geldi bi yerlere o geldi aklıma bu kadar kin güdülmez yoksa başka türlü
O kadar arada kalıyorum ki artık. Kendisine laf da söyletmez hiç. Elestirmek mümkün değil. En bi iyisi en bi güzeli o. Elestirmeye kalktığında kirar döker. Ben nasıl baş edecegimi gercekten sasirdim.
Kurdum onu da yaptim. Sirf iyi olsunlar diye eşime yalan bile soyledim. Ablam ve eniştem güya eşim hakkında iyi şeyler söylemişler gibi. Eşim umursamiyor hic. Hatta ablamin evlilik hazırlık surecinde evine gitmeme bile engel olmaya calisiyordu. Karsimdaki insanin normal olmadiginu düşünmeye başlıyorum artik.Tamda buna benzer bir konudan bir arkadaşım ayrılma noktasına geldiler. Bir yıl konu uzadıkça uzadı. Ablada girdi işin içine eniştede.. Terapiste gidiyorlar şimdi.
Kapı kapandığında hala o kapının ardında aile konuşuluyorsa evlilikler çok yıpranıyor .
Eşiniz bencillik ve kıskançlık yapıyor. Tokalaşma konusunu bile açıyorsa size başka izahı yok.
Ablanıza şimdilik birşey yansıtmayın derim.
Eşinizi, kendisini eleştirmeden , ablanızı desteklemeden ve empati kurdurarak devamlı ikna etmeye çalışacaksınız . Hiç kavgaya çevirmemeye çalışın.
Bir ara çaktırmadan eniştenizin ve ablanızın onu ne kadar sevdiğini anlatan bir kaç uydurmasyon :) cümle kurun .
Dünyaya at gözlükleriyle bakan bir eşin var.Inanin ki ablami da çok haksiz buldugum konu var ama bu konuda insan gibi fikrini söyledi sadece. Ne dese batiyordu eşime. Yani ablamin agzini acmasi yeterdi ama esimi ikna edemiyorum. Ne anlatsam kar etmiyor.
O kadar haklisiniz ki bana değer verse herseye katlanır ki ortada katlanilmasi gereken bi durum da yok. Konusmaya calistigimda duvarlar oruyor bagiriyor duvarlari yumrukluyor. Olmuyor.Benzer şeyleri ben de yaşadım ne yazık ki.
Davet edildiğimiz sünnet düğününe bana "kardeşin ve eşiyle ayrı masada oturursak gelirim" dedi. Tabi ki kabul etmedim, kendim gittim kardeşim ve eşi ile.
Başka bir düğüne "toplantım var" bahanesi ile hiç gelmedi. Halbuki Pazar akşamı idi düğün, o saatte ne toplantısı. Yine yalnız gittim. Dul kadın gibi.
Başka bir davete "annem hasta" bahanesi ile gelmedi, beni yalnız bıraktı.
Bense salak gibi onun tüm düğünlerine, bayram ziyaretlerine, akraba gezmelerine katıldım.
Dediğiniz gibi sesimi çıkarmadığım için daha da geldi üstüme.
Ama ne oldu sonra? İletişimimiz koptu. Bana değer vermediğini gördüm. Beni üzdüğünü gördüm.
En sonunda da boşanma davası açtım.
Sizin ilişkiniz de pek iç açıcı görünmüyor. "Amaaannn ne olur sanki görmesinler birbirlerini" diyenler olacak. Ama mesele bu seğil, bu sadece buzdağının görünen kısmı. Görünmeyen kısımda eşinizin komplekleri, size değer vermemesi yatıyor.
Alın karşınıza konuşun. Sağlıklı bir evlilik böyle gitmez deyin.
Kurdum onu da yaptim. Sirf iyi olsunlar diye eşime yalan bile soyledim. Ablam ve eniştem güya eşim hakkında iyi şeyler söylemişler gibi. Eşim umursamiyor hic. Hatta ablamin evlilik hazırlık surecinde evine gitmeme bile engel olmaya calisiyordu. Karsimdaki insanin normal olmadiginu düşünmeye başlıyorum artik.
Konusulmuyor onunla bagirip susturuyor. Esyalari kiriyor.Narsistik kişilik bozukluğu, şiddet var mı