Ergenlik dönemlerimin basinda cift hamur pideleri götürürdüm:) Babam "bakalim bitirebilecek misin" derdi
"bitirdigimde ise afferin kizima"diyerek beni teşvik etmisti o zamanlar zayiftim cünkü.
Ama hamur isi bu yersin kilo almaz misin? Lisede sinifta en uzun boylu yapili kiz bendim enine boyuna durumu.
Tabiki gelisim seyrederken duygusal hezeyanlar,bosluklar ufak capli ergenlik bunalimlari derken.En sonunda okulun en popüler dediğimiz cocuguna aşık olmustum. :) Aklima geldiginde hala gülümserim cilginlar gibi spor yaptigimi,yememek icin kendime yaptiklarimi :)
Spor vucuduma ve psikolojime iyi geldikce profesyonel anlamda spor hayatim oldu.
Hamur isi,asitli,sekerli seyleri elimin tersiyle itiyordum ve su sisesi elimden hic dusmezdi.
Gel zaman git zaman hayat sartlari falan derken spor hayatina ara verip is hayatina baslayinca isler degişti tabi.Bir de artik yas faktörü,cevre,sosyal ortam,yeme aliskanliklarin da degisiyor.
Artik spor salonlarina vs pek gidemiyorum ama kendimi salmiyorum asla.
Stresli ve yoğun zaman dilimlerinde abur cubura teslim etmiyorum kendimi.
Tatli krizlerim geldiginde tarcinli süt(sekersiz) iciyorum.
Masamda mutlaka yogurt olur.Kesinlikle cok faydasini goruyorum.
İceceklerimde tatlandirici olarak bal kullanirim.(Tamamen şekersiz alisabilsem keske)
Aslinda daha detayli seyler var.Hali hazirda durumunuzu sonlandirmak KARARI ALDIĞINIZDA daha cok arastirarak,daha gelistirerek ilerlediginizi göreceksiniz.Zayifladikca motive olacaksiniz.Aslinda bu olay tamamen psikolojik.
Mesela kilomun üzerine az ciktigim durumlarda arabami park ediyorum.Spor kiyafetlerle cikip cebimde SADECE GİDİŞ için para bulundurup bir vasita araciyla ileri mesafede iniyorum.
Dönüste paran da olmayinca tipiş tipiş dönüyorsun,yürüyorsun o yolu eve kadar :)
Kendiniz icin böyle teknikler gelistirmelisiniz tabiki once psikolojik anlamda mutlu olarak dolayisiyla yeme isteğinizi kesmenizle birlikte ilerlesin bu süreç.
Ben kadindaki dogustan gelen hirsa cok inaniyorum.Basarirsiniz yeter ki isteyin..
