Ahali Lokali

ne kadar gün var? ben okuyayım o kadar gün.
 
dönüp ne yapayım orda akraba dedikodularının arasında kalacağım boşanıyorum falan diye, zaten oradayken bozuk olan psikolojimi buraya gelip zor toparladım, bu şekilde dönmek istemiyorum ben
yok yok dönme...zorla biraz...burada hele işin yoksa çok zorlanırsın...boşanma ne zaman?
 
nefes çalış sen...şu an okurken direk onu düşündüm...
Aslında bir psikologa da gitsen...ama şöyle ilaç yazıp yollayanından değil..
Evet psikologa gitmek istiyorum, başa çıkamıyorum artık bu durumlarla. Ama ona da ayıracak bütçem yok. Gene mevzu işe geliyor. Biri beni işe alsa, baştan ayağa hayatımı yenileyecek her şeyi yapacağım. Tek göz odalı evde kaldım, siz de olmasanız kimseye de anlatmıyorum. Ailem de henüz bilmiyor. İşe girip sonra Türkiyeye gidip her şeyi yüzyüze anlatmak istiyordum. Annem tansiyon şeker hastası ve onda da endişe bozukluğu var, uzaktan böyle konuları açarsam kötü olacak biliyorum.
 
ya ben neyi kaçırdım? güzel güzel yazışıyorduk...geçen olmadığım sayfalarda birşey anlattın da kaçırdım mı?
Toksik olmaktan çekindiğim için çok şey yapmıyorum. Gülüyorum gırgıra vuruyorum ama maalesef herkes gittikten sonra, gecenin tam kör saatlerinde benim ağlama saatlerim. İçim çıkana kadar ağlıyorum, köpeğime ses etmeden.
 
Size Melih Cevdet Anday'ın çok sevdiğim, her okuduğumda beni ağlatan, Yağmurun Altında isimli şiirinden bir-iki dörtlük göndermek istiyorum çiçekler.

Yanıtsız bir yaşamdı erdemimiz
Herkes içindi ve kimse içindi
Okunmamış bir yazı, umudu doyuran,
Duaları düşünmek neye yarar
Kurgular tutuşturdu bacalardan.


Mevsimler kurgularla oyaladı bizi
Tarlaya bırakılmış bir at gibi
Bağlı, yalnız ve özgür,
Umudumuz sabrın tutamadığı ırmak
Umutsuzluğumuz insan kalmak içindi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…