aile evinde nasil hayatta kaliyosunuz

öncelikle ailem kotu insanlar degiller beni kendilerinden cok dusunurler uzerime titrerler ama mental sagligim kendi isteklerim, heveslerim, iradem ,ilgi alanlarim konusunda pek saygili, anlayisli ve rahat degiller ayrica bana karsi cok müdahaleci insanlar 10 tane sey istesem laf soylicekler elestircekler tatsizlik cikcak diye 1ini anca yaparim ya da yapmam beni biraz sindirmis durumdalar yani
27 yasindayim ailemin yaninda yasiyorum hala. bugune kadar arkadasimla bile 1 kere tatil yapabildim. yazlari ailem yazliga gidrr bende evde yalniz kalcam ozgur olcam diye sevinir onlarin yanina gitmem hic... bu yuzden bana sen bizden kaciyosun bizi begenmiyosun bize uzaksin vs. diye kendimi kotu hissettircek seyler soylerler hep. sonra , annemle fazla konusmam özelimi anlatmam anlasamiyoruz diye.bana sürekli ben ölünce cok pisman olcan is isten gecmis olcak benle vakit gecirmedin diye, der. oysa 27yildir birlikteyiz ve kendileri de surekli evde oturan gezmeyen insanlar bende gezmeyi cok severim cok isterim ama laf soylerler diye yapmam bi sey. annemle baska napabilirimki, bana sakın sevgilimle tatile gitcem yurtdisina gitcem diye gelme kendimi paralarim seni de paralarim diyen birisi
resim yapsam, yine basladi diyip sinirlenen birisi :/
annem özellikle psikolojiden asla anlamayan birisi ben onlara cocuklara nasil davranilmali diye videolar izletince sen cocuk diilsinki der
lafa gelince bana karismazlar hic ben cok gezerim cok asiyim ... oturdugum ilceden bile disari cikmiyorum pek
ama azcik uzaga gideyim deyince hem tonla laf soylerler ne isin var napcan ne gerek var diye söylenirler

sonra surat assam annem bu kiz beni cok üzüyo hic yaranamiyorum demeye basliyor
annem ikizler burcu cok zor bi insan önceden dediklerini bile inkar eder seni elin kolun bagli birakir
napcam bilmiyorum manipule olmus kanatlarim kirik gbi hissediyorum ve ozellikle allah gecinden versin anneme bi sey olsa psikoterapi seanslari beni bekliyo olcak duygusal olarak çökcek gbi hissediyorum
kusura bakmayin cok uzun yazdim daha cok sey var özet gecmek istedim ama surekli kendimi suclu hissettirdikleri icin bende mi sorun var onlarin dedigi gibi mi olmaliyim yanlis mi yapiyorum diye dusunuyorum sonucta kötü anne baba degiller
mesela beni pek begenmezler huylarimi ,onlarla fazla paylasimci olmamami falan. ama bu konuda paylari olabilcegine hic ihtimal vermiyolar bile .s

Sizin gibi bir arkadaşım var. annesi sevdiği çocuğa o kadar laf söyledi etti işi döndürdü kendi istediği kişi ile evlendiriyor şu an ne kadar mutlu orası tartışılır. İkimizde sosyo ekonomik kültürel 3 aşağı 5 yukarı aynı ailede büyüdük sayılır bizimkiler giyim konusunda daha rahatlar ama namus erkek ark konusunda katıydılar. Üniversite yazında babam ist dayımın yanına gitmek isteyince izin vermedi. Bu aslında iplerin kişi in elinde olduğu meselesiydi. Kapıyı çektim çıktım babamla konuşmadım kendisi aradı eve gel dedi. şu an istediğim gibi geziyorum sevgili yapıyorum ve kim olursa olsun hayırsa hayır özellikle psikolojik baskı hissettiğim an ters cevap veriyorum. Bana da asisin yok şöyleaib diyorlar evet öyleyim diyip geçiyorum. İki kişi sundum sana ikimiz farklı davrandık arkadaşım asla annesiz yapamaz ben tam tersi kimse olmasa da yolumu çizer yuvamı yaparım. Asla annem ölücek şöyle yapsam diye düşünmem benim aklıma ben ölücem şunu yapmalıyım olur. Herkes kendi hayatından sorumlu ne istediğine karar vermelisin benim özgürlüğüm ve kendi kararlarımı vermem daha ağır bastı arkadaşımın birlik olma isteği daha ağır bastı. İkiside hatalı bir yaklaşım değil kişi ne isterse odur hayat bana göre. Dilerim senin için güzel olan seni bulur