- 20 Temmuz 2014
- 934
- 1.605
- 313
- 33
- Konu Sahibi oylebirkimse
-
- #1
akrabalık ılıskısı survıvor gıbıdır polıtık olmayı basarabılen hayatda kalırMerhaba herkese.
Benim derdim dert mi değil mi bilmiyorum ama tarafsız birilerinden tavsiye veyahut moral cümleleri duymaya ihtiyacım var.
3 yıllık evliyim. Eşimle uzun yıllardır beraberiz, henüz çocuğumuz yok. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz senenin belli zamanlarında 1-1,5 aylık sürede yanlarında oluyoruz onların evinde kalıyoruz.
Oldum olası özgür bir ruhum vardı. Evlilikte tökezledim. Eşimle ilk zamanlarda birlikte yaşamın uyumunu yakalayana kadar çok tartıştık. Bazılarında içinden çıkamadım ailelere yansıdı. Kimse kötü niyetli değildi. Hatta en çok kayınvalidemin desteğini aldım. Eş ailesine karşı hep iyi oldum benden yana gönül kırgınlığı yaşamasınlar istedim.
Ailelerimizi yoran, maddi manevi sömüren evlatlar olmadık. Hep kendimiz kaşıdık başımızı bununla gurur duyuyorum niye yapmadılar etmediler diye sorgulamıyorum bile çok şükür bizim gücümüz yetti yuva kurmaya.
Evliliğin ikinci senesinde eşim ailesiyle maddi anlamda bir problem yaşadı. Kötü bir zıtlaşma geçti aralarında ben uzak kaldım karışmadım anne baba çocuk ilişkilerine ve sonrasında eşimi de ailendir olur böyle şeyler diyerek onlara yakınlaştırmaya çalıştım. Şu an sorunlar çözüldü. Gel gelelim eşimin ailesi bu olaylardan sonra bana tepkililer gibi geldi. Eskisi kadar sık aranmıyorum. Whatsappta falan Sohbet açma girişimlerim geçiştiriliyor. Birkaç kez de eşime sen evlendin değiştin gibi cümleler kurmuşlar olaylar esnasında. Ama şu an görünürde hiçbir sıkıntı yok kimsenin arasında. Şimdi ben ne düşünsem bilmiyorum. İnsanlar normal mi davranıyor da ben mi öyle algılıyorum bilmiyorum. Uzakta yaşadığımız için yüzyüze iletişimimiz yok. Haliyle telefon görüşmeleri filan pek yardımcı olmuyor.
Bir yandan da acaba ben mi soğudum diyorum bu insanlardan. O yüzden mi bana abes geliyor her söz her davranış. Doğruya doğru eşim üzüldüğü için ben de çok üzülmüştüm çünkü böyle şeyleri hak eden bir evlat değildi hiçbir zaman.
Şimdi ben ne yapayım hanımlar? İletişimsizlik insanı daha da zorluyor. Hayatıma devam mı edeyim yoksa bir şeylere çabalayayım mı? Hani ben sık sık arasam sorsam ne tepki vereceklerini kestiremiyorum. Kaale almamaları beni üzer. Gerçekten ne istiyorum bunu bile bilmiyorum. Siz olsanız ne yapardınız? Konuyu çok derinleştiremedim ama genel olarak durum bu. Haksız yere bana tepki gösteriliyor diye düşünüyorum. Sizden de bana bir yol göstermenizi umuyorum.
Haklısınjz sanırım elimden bir sey gelmediğiakrabalık ılıskısı survıvor gıbıdır polıtık olmayı basarabılen hayatda kalır
yanlıs bırsey yapmamıssınız ıcınız rahat olsun eskısı gıbı olamamanız da sızden kaynaklı degıl esınızın bır tavrı veya sozu sızın etkınızde kaldıgına daır ımaj verdıyse bır yanlıs anlasılma olduysa belkı ondan sogukluk olmustur zaten bu tarz gergınlıkler hep yanlıs ıletısım seklınden ınsanların bırbırını yanlıs anlamasından konusmamasından olur
omur uzun allah saglık sıhhat versın zamana bırakın ılerıde neyın ne oldugu zaten ortaya cıkar sız aynen akısına bırakın gayet de normal davranıyorsunuz hıc bozmayın kendınızı moralınızı dusurmeyın neden boyle dıye de dusunmeyın akısına bırakın bosverın cunku yapabılecegınız hıc bırsey yok
eskıden hersey ıyıymıs esı anne babasıyla tartıstıkdan sonra tavır almıslar kendısıne alakası yokken buna ıcerlıyor ıyıydık sımdı nıye kotu olduk dıyorDerdiniz eskisi kadar sık aranmamak mi? Yoksa dert aramak mi orayi pek seyedemedim ben. Bazilarinin bu es ailesi ile yakin olma ve cok iyi cabalarini hic anlayamadigim icindir belki. saygi gosteriyor musunuz? Saygisizlik yapmadiysaniz tamadir. Yok beni arasinlar falan. Bilemedim.
Mesele aramak aranmak değil. Zaten sıcak kanlı herkese ısınan bir insan değilimdir çok samimi ilişkiler kuramıyorum mizacım böyle. Saygıda kusur yok. Meselemiz bana tepkili olup olmadıklarını anlayamamış olmam. Tepkililerse bu beni üzer ve kendimi ifade etmek isterim. Uzakta olduğum içinde bunu konuşarak mesajlaşarak anlayamıyorum. Bu durumda nasıl davranmalıyım pek bilemediğimden buraya yazdım.Derdiniz eskisi kadar sık aranmamak mi? Yoksa dert aramak mi orayi pek seyedemedim ben. Bazilarinin bu es ailesi ile yakin olma ve cok iyi cabalarini hic anlayamadigim icindir belki. saygi gosteriyor musunuz? Saygisizlik yapmadiysaniz tamadir. Yok beni arasinlar falan. Bilemedim.
Bu insanlar ogullarina bile tepki gostermisler ve aralarinda sorunlar yasamislar. Boyle insanlari cok takmamak taraftariyim. Ogluna boyle davranan bir aile icin de fazla bir beklenti diye dusunuyorum.eskıden hersey ıyıymıs esı anne babasıyla tartıstıkdan sonra tavır almıslar kendısıne alakası yokken buna ıcerlıyor ıyıydık sımdı nıye kotu olduk dıyor
en guzelı en bastan hep mesafe ya gercekten bayramdan bayrama gorusulsun hastalıkta saglıkta dugunde cenazede bıttı ıste . gercekten cok zor ısler bu akraba ılıskılerı
bana kalsa ben de mesafe isterdim ama uzun tatiller ve aynı evde kalma durumu aradaki sınır olayını biraz yıprattı.eskıden hersey ıyıymıs esı anne babasıyla tartıstıkdan sonra tavır almıslar kendısıne alakası yokken buna ıcerlıyor ıyıydık sımdı nıye kotu olduk dıyor
en guzelı en bastan hep mesafe ya gercekten bayramdan bayrama gorusulsun hastalıkta saglıkta dugunde cenazede bıttı ıste . gercekten cok zor ısler bu akraba ılıskılerı
bence ozellıkle kendınızı aıleye ıfade etmeye acıklamaya calısmayın bırsey olmadı kı kendınızı ıfade edesınızMesele aramak aranmak değil. Zaten sıcak kanlı herkese ısınan bir insan değilimdir çok samimi ilişkiler kuramıyorum mizacım böyle. Saygıda kusur yok. Meselemiz bana tepkili olup olmadıklarını anlayamamış olmam. Tepkililerse bu beni üzer ve kendimi ifade etmek isterim. Uzakta olduğum içinde bunu konuşarak mesajlaşarak anlayamıyorum. Bu durumda nasıl davranmalıyım pek bilemediğimden buraya yazdım.
Oğulları kendilerini arayıp sormayınca senden biliyorlardır, zaten eş ailesinin en klasik taraflarından biri de budur, oğulları hayırsız çıkar ama onlar gelinlerinden bilirler, ben sizin yerinizde olsam hiç sallamazdım ne kadar uzaklık ve mesafe o kadar huzur , ayda yılda bir araya gelince de politik olun he deyin geçin.. Kafa yormaya bile değmez.Merhaba herkese.
Benim derdim dert mi değil mi bilmiyorum ama tarafsız birilerinden tavsiye veyahut moral cümleleri duymaya ihtiyacım var.
3 yıllık evliyim. Eşimle uzun yıllardır beraberiz, henüz çocuğumuz yok. Ailelerimizden uzakta yaşıyoruz senenin belli zamanlarında 1-1,5 aylık sürede yanlarında oluyoruz onların evinde kalıyoruz.
Oldum olası özgür bir ruhum vardı. Evlilikte tökezledim. Eşimle ilk zamanlarda birlikte yaşamın uyumunu yakalayana kadar çok tartıştık. Bazılarında içinden çıkamadım ailelere yansıdı. Kimse kötü niyetli değildi. Hatta en çok kayınvalidemin desteğini aldım. Eş ailesine karşı hep iyi oldum benden yana gönül kırgınlığı yaşamasınlar istedim.
Ailelerimizi yoran, maddi manevi sömüren evlatlar olmadık. Hep kendimiz kaşıdık başımızı bununla gurur duyuyorum niye yapmadılar etmediler diye sorgulamıyorum bile çok şükür bizim gücümüz yetti yuva kurmaya.
Evliliğin ikinci senesinde eşim ailesiyle maddi anlamda bir problem yaşadı. Kötü bir zıtlaşma geçti aralarında ben uzak kaldım karışmadım anne baba çocuk ilişkilerine ve sonrasında eşimi de ailendir olur böyle şeyler diyerek onlara yakınlaştırmaya çalıştım. Şu an sorunlar çözüldü. Gel gelelim eşimin ailesi bu olaylardan sonra bana tepkililer gibi geldi. Eskisi kadar sık aranmıyorum. Whatsappta falan Sohbet açma girişimlerim geçiştiriliyor. Birkaç kez de eşime sen evlendin değiştin gibi cümleler kurmuşlar olaylar esnasında. Ama şu an görünürde hiçbir sıkıntı yok kimsenin arasında. Şimdi ben ne düşünsem bilmiyorum. İnsanlar normal mi davranıyor da ben mi öyle algılıyorum bilmiyorum. Uzakta yaşadığımız için yüzyüze iletişimimiz yok. Haliyle telefon görüşmeleri filan pek yardımcı olmuyor.
Bir yandan da acaba ben mi soğudum diyorum bu insanlardan. O yüzden mi bana abes geliyor her söz her davranış. Doğruya doğru eşim üzüldüğü için ben de çok üzülmüştüm çünkü böyle şeyleri hak eden bir evlat değildi hiçbir zaman.
Şimdi ben ne yapayım hanımlar? İletişimsizlik insanı daha da zorluyor. Hayatıma devam mı edeyim yoksa bir şeylere çabalayayım mı? Hani ben sık sık arasam sorsam ne tepki vereceklerini kestiremiyorum. Kaale almamaları beni üzer. Gerçekten ne istiyorum bunu bile bilmiyorum. Siz olsanız ne yapardınız? Konuyu çok derinleştiremedim ama genel olarak durum bu. Haksız yere bana tepki gösteriliyor diye düşünüyorum. Sizden de bana bir yol göstermenizi umuyorum.
İşte onlar bunun farkında değiller. Onlara göre oğulları yok yere sorun çıkardı. ben yine de düzelir olur böyle şeyler mantığındaydım çünkü kendi anne babam gibi görüp saygımı sevgimi eksik etmedim. Hala da öyleyim ılımlıyım ama nereye gidecek böyle bilmiyorum.Bu insanlar ogullarina bile tepki gostermisler ve aralarinda sorunlar yasamislar. Boyle insanlari cok takmamak taraftariyim. Ogluna boyle davranan bir ailenicin de fazla bir beklenti diye dusunuyorum.
Mesele aramak aranmak değil. Zaten sıcak kanlı herkese ısınan bir insan değilimdir çok samimi ilişkiler kuramıyorum mizacım böyle. Saygıda kusur yok. Meselemiz bana tepkili olup olmadıklarını anlayamamış olmam. Tepkililerse bu beni üzer ve kendimi ifade etmek isterim. Uzakta olduğum içinde bunu konuşarak mesajlaşarak anlayamıyorum. Bu durumda nasıl davranmalıyım pek bilemediğimden buraya yazdım.
Oğulları kendilerini arayıp sormayınca senden biliyorlardır, zaten eş ailesinin en klasik taraflarından biri de budur, oğulları hayırsız çıkar ama onlar gelinlerinden bilirler, ben sizin yerinizde olsam hiç sallamazdım ne kadar uzaklık ve mesafe o kadar huzur , ayda yılda bir araya gelince de politik olun he deyin geçin.. Kafa yormaya bile değmez.
Haklısınız arkadaşlar. Benim de zaten elimden bir şey gelmiyor artık içimden de pek gelmiyor. Kendi huzurumu koruyayım yeter.Onlar nasil davraniyorsa sizde oyle davranin. Tepkilerinin nedenini anlamak icin bir caba sarfetmeyin. Zaten sizinle bir sorunlari olsa bunu acik acik soylemek yerine tepki ile belirtiyorlarsa sizin cabaniz sonucu degistirmeyecektir.
Şöyle söyleyeyim tepkileri var gibi yok gibi. Eşimle konusurken beni soruyorlarmış mesela ama birebirde benimle diyaloğa girmiyorlar. Dolayısıyla eşime söylediğimde o da sana öyle geliyor bana hep seni soruyorlar diyor e ben de bir şey diyemiyorum:) zaten önümüzdeki sene büyük ihtimalle memlekette kendi düzenimizi kuracağız ve uzun tatilleri kendi evimizde geçireceğiz.Oğullarıyla tartıştıp tekrar barıştıktan sonra konuyla hiç alakanız olmadığı halde size tepkililerse yerinizde olsam hiç oralı bile olmaz, onları umursamazdım. Senenin 1,5 ayını da kesinlikle onlarda geçirmezdim! Üstelik eşiniz bu durumun farkında değil mi? Hayırdır eşimle ne derdiniz var diyemiyor mu?
biraz orada biraz benim ailemle birazı ayrı birazı tatile çıkarak falan. yine de bunalıyor insan.gercekten 1 bucuk ay nasıl kaldınız cok uzun yahu
Siz de diyaloğa girmeyin. Laf olacak olursa eğer, aynen eşinizin size dediği gibi, sana hep onları soruyorum ya dersiniz :) Kafanızı daha fazla onlarla meşgul etmeyin. Bu arada söylemeden edemeyeceğim ya.. eşiniz de az değil hani ama belki de yeni barıştıkları için bir şey demiyordur.Şöyle söyleyeyim tepkileri var gibi yok gibi. Eşimle konusurken beni soruyorlarmış mesela ama birebirde benimle diyaloğa girmiyorlar. Dolayısıyla eşime söylediğimde o da sana öyle geliyor bana hep seni soruyorlar diyor e ben de bir şey diyemiyorum:) zaten önümüzdeki sene büyük ihtimalle memlekette kendi düzenimizi kuracağız ve uzun tatilleri kendi evimizde geçireceğiz.
Ben de hic anlamıyorum. Benimkiler gayet iyi insanlr, samimi olma cabalari da vardi. Ama ben istemedim, ben ittim hep. Cunku ne gerek var fazladan akrabayla hasir nesir olmaya. Mis gibi yuz cevirmisler , ben olsam oh kurtuldum derimDerdiniz eskisi kadar sık aranmamak mi? Yoksa dert aramak mi orayi pek seyedemedim ben. Bazilarinin bu es ailesi ile yakin olma ve cok iyi cabalarini hic anlayamadigim icindir belki. saygi gosteriyor musunuz? Saygisizlik yapmadiysaniz tamadir. Yok beni arasinlar falan. Bilemedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?