- 28 Mart 2013
- 12.872
- 17.493
- 498
- Konu Sahibi Ceylinimdeceylinim
-
- #1
Merhaba hanımlar.
Sabah ufak çaplı bir cinnet gecirdim ve kendimi buraya anca atabildim.
Soyle ki her seyde huzursuzluk cikaran kavga etmeyi aşırı seven bir babam var. Gecmis konularima bakabilirsiniz. Kalabalik tenha dinlemez her yerde kavga cikarir rezil eder bizi. Bayramda dugunde piknikte (farazi degil cidden) kavga cikarmisligi vardir. Tum herkes film izler gibi bizi izler, asla cevap verdirtmez cevap vermeye kalkarsak daha da cirkin boyuta tasinir olay.(piknikte tokat atmisti misal kardesim kolayi doktu ustume 'kizim dikkat et' dedim diye. Kizim diyemezmisim ben kim oluyormusum. Kizim dedim diye o... ilan etmisti beni)
Kucukken kaydiraktan dusup dizlerim kanadi ve agladim buna her çocuk gibi yasim 4 falan 5 yoktum. Bunun icin dayak yedim.
8 9 yaslarinda disim curumustu cektirmeye gittik agladim diye asagi inene kadar beni dovdu sonra da arabaya binip gitmisti beni orda birakip. Yuvaya goturmekle tehdit eder en ufak hareketimde esyalarimi lacivert sirt cantama doldurup arabaya bindirir yalvarana kadar bagirirdi bana. Kac kere kapisindan donduk bilmiyorum.
Ulkelerin baskentlerini ezberleyemedim ya da sasirdim diye dayaklar yedim, getirdigi siirleri ezberleyemedim diye ilkokul 1. Siniftayken dayaklar yedim.
Bu sekil bir cocukluktan sonra ergenlikte sevgilim oldu onun yuzunden yedigim dayaklari tahmin edersiniz.
14 yasindaki kardesim markete bile gitmek istemez cunku kavga edecek bir sey bukur ya bizimle ya ordaki adamlarla.
Yemek yemeye gitmistik de 3 adamla kavga etmisti yemegi yiyene kadar. Varın siz dusunun.Babamin simdi ki genel halinide tahmin etmekte zorlanmazsiniz diye dusunuyorum.
Durum bu. Babannemi ise cogunuz bilirsiniz o da tuzu biberi zaten.
Simdi soyle ki hanimlar bizim ailede hatta sulalede oyle ayri eve cikayim durumu yok. Ciksam cikacagim desem ortalik karisacak farkindayim ama psikolojim iyi degil ve bu gidisle daha fena olacak bunu biliyorum.
Maddi olarak sıkıntı yasayacagimi sanmiyorum. Ikinci universitemi okuyorum ve calisiyorum. Cogunlukla disarida yiyorum zaten yemegimi.
Bir aparta yerlesmeyi dusunuyorum ve apartida babama soylemeyecegim gelir rezillik cikarir ona eminim. Illa ki gideri kirasi olacak ama cok zorlanmayacagima eminim. Yemek yapmak ev isleri falan anladigim iyi yapabildigim konular.
Annemle konustuk annem gitmemden yana degil. Gidersem bi nevi tek kalacak annem babannem ve babam ikilisine karsi. Aklimi cok kurcaliyor bu durum. Ne yapmaliyim sizce?
Tum sulale bizi konusacak gidersem ona eminim ama psikolojim beter durumda. Sirf kavgadan o ortamdan uzak durmak adina sabah cikip aksam gec geliyorum ama yine takilacak bir sey buluyor...
Misal bu sabah telefonumda kulaklik takili kalmis aramis dayim onu duymadim diye o... ilan edildim ustume yurudu.
Ne yapmaliyim?
Sabah ufak çaplı bir cinnet gecirdim ve kendimi buraya anca atabildim.
Soyle ki her seyde huzursuzluk cikaran kavga etmeyi aşırı seven bir babam var. Gecmis konularima bakabilirsiniz. Kalabalik tenha dinlemez her yerde kavga cikarir rezil eder bizi. Bayramda dugunde piknikte (farazi degil cidden) kavga cikarmisligi vardir. Tum herkes film izler gibi bizi izler, asla cevap verdirtmez cevap vermeye kalkarsak daha da cirkin boyuta tasinir olay.(piknikte tokat atmisti misal kardesim kolayi doktu ustume 'kizim dikkat et' dedim diye. Kizim diyemezmisim ben kim oluyormusum. Kizim dedim diye o... ilan etmisti beni)
Kucukken kaydiraktan dusup dizlerim kanadi ve agladim buna her çocuk gibi yasim 4 falan 5 yoktum. Bunun icin dayak yedim.
8 9 yaslarinda disim curumustu cektirmeye gittik agladim diye asagi inene kadar beni dovdu sonra da arabaya binip gitmisti beni orda birakip. Yuvaya goturmekle tehdit eder en ufak hareketimde esyalarimi lacivert sirt cantama doldurup arabaya bindirir yalvarana kadar bagirirdi bana. Kac kere kapisindan donduk bilmiyorum.
Ulkelerin baskentlerini ezberleyemedim ya da sasirdim diye dayaklar yedim, getirdigi siirleri ezberleyemedim diye ilkokul 1. Siniftayken dayaklar yedim.
Bu sekil bir cocukluktan sonra ergenlikte sevgilim oldu onun yuzunden yedigim dayaklari tahmin edersiniz.
14 yasindaki kardesim markete bile gitmek istemez cunku kavga edecek bir sey bukur ya bizimle ya ordaki adamlarla.
Yemek yemeye gitmistik de 3 adamla kavga etmisti yemegi yiyene kadar. Varın siz dusunun.Babamin simdi ki genel halinide tahmin etmekte zorlanmazsiniz diye dusunuyorum.
Durum bu. Babannemi ise cogunuz bilirsiniz o da tuzu biberi zaten.
Simdi soyle ki hanimlar bizim ailede hatta sulalede oyle ayri eve cikayim durumu yok. Ciksam cikacagim desem ortalik karisacak farkindayim ama psikolojim iyi degil ve bu gidisle daha fena olacak bunu biliyorum.
Maddi olarak sıkıntı yasayacagimi sanmiyorum. Ikinci universitemi okuyorum ve calisiyorum. Cogunlukla disarida yiyorum zaten yemegimi.
Bir aparta yerlesmeyi dusunuyorum ve apartida babama soylemeyecegim gelir rezillik cikarir ona eminim. Illa ki gideri kirasi olacak ama cok zorlanmayacagima eminim. Yemek yapmak ev isleri falan anladigim iyi yapabildigim konular.
Annemle konustuk annem gitmemden yana degil. Gidersem bi nevi tek kalacak annem babannem ve babam ikilisine karsi. Aklimi cok kurcaliyor bu durum. Ne yapmaliyim sizce?
Tum sulale bizi konusacak gidersem ona eminim ama psikolojim beter durumda. Sirf kavgadan o ortamdan uzak durmak adina sabah cikip aksam gec geliyorum ama yine takilacak bir sey buluyor...
Misal bu sabah telefonumda kulaklik takili kalmis aramis dayim onu duymadim diye o... ilan edildim ustume yurudu.
Ne yapmaliyim?