- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.972
- 798
- Konu Sahibi Ceylinimdeceylinim
-
- #61
bak aklıma ne geldi.Evden kovardi cogu zaman s.. git der tutar kolumdan atardi. Yakin arkadasima giderdim bilirdi de oraya gittigimi gelince de onun icin ayri doverdi.. tesekkur ederim
Anlattığınız her noktada eski eşimi gördüm babaanne faktörünüz de eklenince kadro tamamlandı. Bence kesinlikle çıkmalısın tatlım ama bir bahanen olsun. Evde ders çalışamıyorum ... gibi ki annenin içi rahatlasın.Merhaba hanımlar.
Sabah ufak çaplı bir cinnet gecirdim ve kendimi buraya anca atabildim.
Soyle ki her seyde huzursuzluk cikaran kavga etmeyi aşırı seven bir babam var. Gecmis konularima bakabilirsiniz. Kalabalik tenha dinlemez her yerde kavga cikarir rezil eder bizi. Bayramda dugunde piknikte (farazi degil cidden) kavga cikarmisligi vardir. Tum herkes film izler gibi bizi izler, asla cevap verdirtmez cevap vermeye kalkarsak daha da cirkin boyuta tasinir olay.(piknikte tokat atmisti misal kardesim kolayi doktu ustume 'kizim dikkat et' dedim diye. Kizim diyemezmisim ben kim oluyormusum. Kizim dedim diye o... ilan etmisti beni)
Kucukken kaydiraktan dusup dizlerim kanadi ve agladim buna her çocuk gibi yasim 4 falan 5 yoktum. Bunun icin dayak yedim.
8 9 yaslarinda disim curumustu cektirmeye gittik agladim diye asagi inene kadar beni dovdu sonra da arabaya binip gitmisti beni orda birakip. Yuvaya goturmekle tehdit eder en ufak hareketimde esyalarimi lacivert sirt cantama doldurup arabaya bindirir yalvarana kadar bagirirdi bana. Kac kere kapisindan donduk bilmiyorum.
Ulkelerin baskentlerini ezberleyemedim ya da sasirdim diye dayaklar yedim, getirdigi siirleri ezberleyemedim diye ilkokul 1. Siniftayken dayaklar yedim.
Bu sekil bir cocukluktan sonra ergenlikte sevgilim oldu onun yuzunden yedigim dayaklari tahmin edersiniz.
14 yasindaki kardesim markete bile gitmek istemez cunku kavga edecek bir sey bukur ya bizimle ya ordaki adamlarla.
Yemek yemeye gitmistik de 3 adamla kavga etmisti yemegi yiyene kadar. Varın siz dusunun.Babamin simdi ki genel halinide tahmin etmekte zorlanmazsiniz diye dusunuyorum.
Durum bu. Babannemi ise cogunuz bilirsiniz o da tuzu biberi zaten.
Simdi soyle ki hanimlar bizim ailede hatta sulalede oyle ayri eve cikayim durumu yok. Ciksam cikacagim desem ortalik karisacak farkindayim ama psikolojim iyi degil ve bu gidisle daha fena olacak bunu biliyorum.
Maddi olarak sıkıntı yasayacagimi sanmiyorum. Ikinci universitemi okuyorum ve calisiyorum. Cogunlukla disarida yiyorum zaten yemegimi.
Bir aparta yerlesmeyi dusunuyorum ve apartida babama soylemeyecegim gelir rezillik cikarir ona eminim. Illa ki gideri kirasi olacak ama cok zorlanmayacagima eminim. Yemek yapmak ev isleri falan anladigim iyi yapabildigim konular.
Annemle konustuk annem gitmemden yana degil. Gidersem bi nevi tek kalacak annem babannem ve babam ikilisine karsi. Aklimi cok kurcaliyor bu durum. Ne yapmaliyim sizce?
Tum sulale bizi konusacak gidersem ona eminim ama psikolojim beter durumda. Sirf kavgadan o ortamdan uzak durmak adina sabah cikip aksam gec geliyorum ama yine takilacak bir sey buluyor...
Misal bu sabah telefonumda kulaklik takili kalmis aramis dayim onu duymadim diye o... ilan edildim ustume yurudu.
Ne yapmaliyim?
ooo bir an önce kaç.Tesekkur ederim. Evet maddi olarak zorlanacagimi dusunmuyorum en fazla bu kadar cok alisveris yapmam ki burda kalmaya devam edersem araba aldirtacak kendine.
Ehliyetin var mi bilmiyorum yoksa ehliyet kursuna yazilabilirsin ingilizce kursunu cok iyi dusunmussun zumbaya gidebilirsin cok eglenceli oluyor dans ve spor :) simdilik aklima gelenler bunlar :)
Ehliyetim yok hic ilgim olmadigindan aklima da gelmemisti cok iyi bir yere degindiniz, cok tesekkur ederim :)
Babam üvey annemle evli olduğu dönemde yani 10-20 yaşlarım arasında, üvey annem duygusal şiddet uygulardı. Ne işkenceler. Sürekli diken üstünde otururdum, acaba nereden kavga çıkacak ? Diye beklerdim. Her seferinde anneme gitmek istedim. Ama babam “gidersen tek yapamam ölürüm” derdi her gitmek istediğimde. Ama küçücük bir çocuktum ve psikolojim çok kötüydü. O yaşta bile ölmeyi istiyordum. Babama derdim “boşansan sen de?”
O da boşanmazdı. Ama bana her seferinde “ ölürüm gidersen” dediği için ona kıyamadım kendime kıydım.
Şimdi düşünüyorum o yaşlarıma geri dönsem aynısını yapar mıydım ? Kalır mıydım o cehennemde?
ASLA !!!!!
Çünkü hala kurtulmuş değilim o cehennemden. O kadından kurtulduk babam boşandı ama cehennem benim içime girdi sanki. Panik atak ve anksiyete rahatsızlığım var.
Sinirlendiğim an sıtma geçirir gibi titreme krizine giriyorum.
Yani demek istediğim şu: Annen sizleri düşünüp o evden çıkmıyorsa, sen de onu düşünüp kalmayacaksın.
Boşanmamak onun tercihi.
Sen onun için babandan öncelik olmak zorundasın eğer değilsen, sen de annene öncelik tanımayacaksın.
Annen nasılsa hep annen. Eğer sen çıkar gidersen , belki o da dayanamayıp ardından gelir.
Şunu çok iyi anladım ki keşke zamanında :BEN deseymişim. Önce BEN. Sadece BEN.
Birinin fedakarlık yapması gerekiyorsa bu annen. Ya da zamanında benim babamdı. Fedakarlık yapması gereken ben değildim , sen değilsin. Harcama kendini. İleride kendi çocuğuna yetecek sen kalsın.
Böyle bi geçmişe gittim geldim yazarken de, ağlamamak için zor duruyorum resmen....
Cok üzüldüm konu sahibinin konusuna yorum yapamadan size üzüldüm cocukluk ergenlik en en önemli çağlar ve bu zamanda içe, bilinçaltına işleyen her şey ileride sağlık, ilişkiler, kimlik her konuda bi şekilde vuruyor.. Allah bundan sonraki yaşamımızı cok daha güzel etsin iyi insanlarla karşılaştırsın, konu sahibi deCeylinimdeceylinim tek yaşamaktan korkma 15 yıl ailevi problemlerğm hiç hiç yoktu ama bilerek hem işim hem tercihim için gurbetlerde yaşadım her anlamda cok güzeldi kendine yetip hayatımın sorumlulypunı üstlenmek, bi an gözünü karart ve çık arkana bakma bile..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?