Ailem dagiliyor annem nasil gecinecek…


Kınanacak bir şey olduğunu sanmıyorum
Ben annemin annesi değilim ki
 

Kardeşim zaten okumayacağım diyor ya çok da sınavını etkilediğini sanmıyorum
Bütün sene hiç çalışmadı
Bir de annemlerin boşanmasını o daha çok istiyor
 
Kınanacak bir şey olduğunu sanmıyorum
Ben annemin annesi değilim ki
Değilsiniz evet
Ama ona en yakın kişi sizsiniz. İçinizin sızlaması için illa annesi olmanız gerekmiyor.
Henüz kendine yeten bir birey olmadığınız için annenize karşı sorumluluğunuz yok. Ama insan olduğunuz için ona karşı sorumlusunuz o ayrı bir durum.

Sözleriniz çelişkili. Annenize yardım etmek istiyor musunuz,istemiyor musunuz anlayamadım.
 
Anneniz bir birey öncelikle hesabını kitabını yapmıştır bence. Bende annemle baba olacak kisi bosaninca oyle sıkıntılara girmiştim annem nasıl gecinecek diye ama şu akıp bir yolunu buluyor. Elinde olmayan şeyler için kendini üzme
 
Anneniz boşanma kararı aldıysa mutlaka düşündüğü bir şey vardır. Ayrıca pek ala bir iş bulup çalışabilir. Sizin canınızı sıkmanızı gerektirecek bir durum yok
 
Annenizle ilişkiniz nasıl? Yakın mısınız? Üstünüzde gerçekten çok emeği fedakarlığı var mı yoksa normal/normal altı bir anne mi? Bu soruların cevabı bence yapmanız gereken şeyleri değiştiriyor.
 
Sırf ilerde kızım sizin gibi düşünmesin diye evlendikten sonra çalışıp atanıp ayrıldım. Çünkü ben ona örnek bi anne olmalıydım.
 
Katılıyorum
Boşanmış anneler çocuklara yüklenmeyi bırakmalı
 
Ne alaka ya babası var başında
Annenin maaşı yoksa bile babası var
Hiç üstünüze sorumluluk almayın
 
Anne babanızın malı var mı? Ev,araba,arsa falan. Boşanırken yarı yarıya alır anneniz bir düzen kurabilir o yüzden soruyorum. Babanız nafaka da verir. Ve henüz yaşlı değil anneniz çalışabilir. Hiç olmadı çocuk baksa anne annenizle otursa geçinenilir bir şekilde
 
Annem ayralacak olsa, geleceği yer benim yanım olur ki annem çalişan ve şuan emekli bir insan, ebeveynlik yapmamak başka, sırtını dönmek başka, kardeşime de babam görevini yerine getirmiyorsa ayri destek olurum. Bu kadar batmaz, annem kardeşim mutsuzsa .Kimin ne zaman, ne hale düşeceğinin garantisi yok.
 
Tabi ki annemize ve kardeşimize ebeveynlik yapmamalıyız. Ama ihtiyaçları olduğunda da maddi manevi sırt çeviremeyiz. Ben de çocukluğumdan beri ebeveyn rolüne büründüm ve kendimden kısıp onlara verdim her konuda. Şimdi evleniyorum annemle kardeşim tek kalıcak diye suçluluk duygusundan mutlu olamıyorum. Bu da abartıydı işte ikisinin ortasını bulmak lazım.
Halbuki benim annem ve kardeşim her zaman benim için değerli. Ben ister İstanbulda olayım iste Londrada her zaman onlara destek olucam evleniyorum diye hayatlarından komple çıkacak değilim.
Yani baktığın zaman iki ucu pis bir değnek bu konular. Ama çocukluğumu yaşamayı ben de çok isterdim. Ebeveynliği sadece kendi çocuklarıma yapmak isterdim.
 
siz onun yarısı yaşındasınız o yaştaki insanlar fevri davranmaz düşünmüştür belki de bıkmıştır yahu olamaz mı ?
 
Sana güvenerek mi dunyaya getirmis ikinci cocugu? Aile bireyleri birbirine elbette destek olabilir ama bunu gorevin gibi dayatmasina, yapmadığında suclamasina asla izin verme. Bayiliyor millet kendi yükünü başkasına yığmaya, manipüle etmeye.
 
55 yasinda genc bir kadinin calismamasi icin bir neden goremiyorum.
 
55 yaşta ne var ya hu? 55 yaş yaşlı sayilmiyor ki.. evlere temizliğe gidebilir, bir hastaneye temizlikçi olarak girebilir, çocuk bakıcılığı yapabilir, ev yemekleri yapan bir yerde, yufkacida vs çalışabilir. Bunlar için okumuş olmaya da gerek yok. Madem bu işlerde çalışmak istemiyor o zaman bosanmasin aralarını düzeltin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…