insan sevdiğinde ha dul olmuş ha bekar ne farkeder dıyor fakat anne babalar cıdden yasadıkları hayat tecrubesı sayesınde bızlerın goremedıklerını gorebılıyorlar kabul etmek lazım en evvel bu vazıyetı..
sımdı anne baba olarak ılıskınıze bı kalemde onay vermelerını beklemek bıraz hayal kurmak gıbı olur.. karsınızda cocuklu bır adam var,sımdı cok ıı anlasıyor olabılırsınız ve o cocugun sıze hıc yuk olmayacagını hatta annesı varken ben nıye ılgıleneyım gıbı dusuncelere dalacagınızı dusunebılırsınız..fakat bu boyle degıl..o cocuk evlenecegınız adamın cocuguysa ılelebet onunla gıdecek ,insan kendı cocuguyla anlasamıyorkı degılkı baskasının cocugu...(ıstısnalar var)hadı bunu gectık,adam sızden 10 yas buyuk hayattan beklentılerınız,zevk aldıgınız seyler zamanla yasla dogru orantılı bu (kabul etmek lazım)degıstıkce mutlu olma oranınız dusucek hep boyle mutlu olmıcaksınız,sızın olaylara verdıgınız tepkıler belkı daha cocuksu olucakken o daha baska bır acıdan davranacak...10 ya cıddı bır fark bence..
ve evlenmıs olması,esınden neden ayrıldıgından gercekten emınmısnız?esınden ne ummus da bulamamıs ve ayrılmıs hemde cocuk varken? bunlar ve benzerlerı bırck soruyu kendınızle sadece kendınızle ıyıce ıstısare ettınızmı evet demeden evvel?yoksa sadece sevgınızın ardına mı sıgındınız?
anne babanız basta hayır demekle haklılar ama iyice arastırılıp ıçe sindirebiliyorlrasa neden olmasın..