ne yapacağımı şaşırdım bebeğimi uyutup yine sizinle konuşmaya geldim .zira hiç kimsem yok .güçlü bir kadından zavallı bir anneye dönüştüm sanırım.eşim hepatit b taşıyıcısı evlenmeden öncede biliyordum ve sorun etmedim.akdeniz bölgesine evlendim.burası yazlık memleket annemler yazlığa geldiler .önce eşim yemeğe davet etti fakat gelmek istemediler .sanırım bulaşır diye evimde su bile içmezler.sonra eşim gelmek istedi kendisi gececi olduğu için bizde orada kalmaya başladık sabah işten çıkınca hem çocuğu görürüm hemde ailece kahvaltı ederiz dedi.fakat geldiğinde herkes uyuyordu atıştırıp gitti söyleseydin gelmezdim dedi.neyse ablam ve yeğenim döndü burada büyük ablam ve annem kaldı.dün gece yine dedi sabah kahvaltı edelimmi hep beraber bir sakıncası varmı dedi bende yok dedim annem istemeye istemeye tamam demişti çünkü.anne gelme diyememki dedim ısrar ettim tamam dedi.ama ablam yok ben sütyensiz geziyorum yok şöyle yok böyle yok ne işi var sabahın köründe(saat 9 da geliyor) bi ton laf söyledi bazılarını bana bazılarını anneme söylemiş gece vakti dönemedim sabah çocuğumun altını değiştirmeden eve geldim eşyalarımı toplayıp .eşim arayınca eve gel dedim.kahvaltı edecektik dedi.çocuğun yumurtasını unutmuşum evde o yüzden geldim dedim.ve geceleri yalnız kalmaya çok korkuyorum hiç kalmadım sabaha kadar yalnızım .anneme gelmeyeceğim dedim eşimi istemiyorsunuz bende gelmiyorum dedim sen bilirsin dedi .şimdi yapayalnızım ve korkuyorum ya bebeğime bakamazsam gece diye yada düşer bayılırsam .herşeyi geçtim ben haksızmıyım söyleyin bana lütfen
ailen sana kıyıpta nasıl eşinin durumundan dolayı böyle davranabiliyor anlayamıyorum ya gerçekten ..insanız biz herşey olabilir bu hayatta ne olacak..ya hem birşey diyimmi Allah kimseyi böyle bir durumla karşı karşıya bırakmasın ama, ben ailenin tavrını çok yanlış ve kırıcı buldum..bana kalırsa eşin anlarsa bu durumu çok incinir kalmaya gitme evine alış derim bak çocuğunda olmuş her zaman birileri olmayacak yanında malesefki.. öyle düşün işte ..Allah yardımcın olsun umarım herşey iyi olur senin için ailen için ve eşin için..
Derdi de dermanıda veren Allahtır,hastalık bu sırf damadı hasta diye evine istememekte ne oluyor,ailenizin tutumu hiç doğru degil bugün eşin hasta ise yarın annende hasta olabilir o zamanda eşiniz annenizi evinize istemese ne olurdu, kesinlikle annenizin bu tavrını eşinize hiç anlatmayın.
Eşinin yerine kendini koy bakalım sen hastasın ve kayınvaliden seni evine istemiyor tavrın,düşüncen ne olurdu biraz düşün yani empati kur.
taşıyıcı olan kişi hastalık bulaştırırmı ki :26::26::26:annenizin tutumu hiç hoş değil gerçekten keşke ailene söylemeseydiniz taşıyıcı olduğunu ....benim anlamadığım size ve bebeğinize bulaşmasından korkmuyorda kendilerine bulaşmasındanmı korkuyorlar....
birde diyorki eşine bişiy anlattınmı yani evdeki konuşmaları soruyor.yok dedim heee iyi o zaman dedi.eşimle onlar arasında kaldım.kaldıkı öyle kolay bulaşmıyor bu hastalık .sadece eşimmi üstelik bende inciniyorum((ona duyurmadım zaten ama bu saatten sonra ne diye görüşeyimki .bıktım gerçekten
ya zaten eşine hiçbir koşulda duyurma bilmesin ne de olsa ailen atsan atılmaz satsan satılmaz yarın birgün yine yüzyüze gelinecek ama inceden de çizgini çiz sınırlarını koy ya gerçekten çok üzüldüm durumuna ama derdi veren Allah dermanınıda verir eşinle bebişinle yuvana bak gerisini boşver sen evlatlık görevini yerine getiriyorsan problem yok dimi ama
ailenizin yaptığı gerçekten çok ayıp. kendileri hasta olsa kızım gel bak diye çağırır damat hasta olunca mı sorun oluyor.bende başlığı görünce eşiniz ve aileniz arasında ciddi bir sorun tartışma var sandım.bir de ablam sabahın köründe ne işi var sütyenle geziyorum diyor falan yazmışsınız.birincisi karısı ve çocoğu o evde olduğuna göre sabahın körü gecenin bir yarısı farketmez orda olabilir. ablanızda sütyensiz gezmeyiversin boyle bahanemi olur. anlayışsız bir aileniz var.aşı olmayada yanaşmıyorlarmış.üstelik oyle aynı evde oturunca yemek yenilince falan bulaşmaz.
Canım yaaa.. Empati yapıyorum bende işin içinden çıkaramıyorum.. Allah korusun hepimizin başına ne geleceği belli olmaz. Ailenin bu şekilde davranması çok üzücü.. Eşine bunu söylememen taraftarıyım.. Başka bir şeyi bahane et, görüşmek istemiyorum onlarla o yuzden falan de, seninde görüşmeni istemiyorum onlarlde adiyeceğim ama nasıl olur bilemiyorum..
Ama sakın eşine gerçeği söyleme. Bu onu çok üzer
Demek istediğimi yanlış anlattım sanırım canım.. Eşine, annenlerle İlgili farklı bir duruma kızdığını, onlarla bir süre görüşmek istemediğini söyleyebilirsin.. Asla eşin ile ayrılın falan gibi bir yorumda bulunmadım diğer mesajımda.. Zaten o zor bir süreç geçiriyor.. Yanında olmalısın..neyi bahane edeceğimki hep bizi çok iyi birbirine bağlı bildi annem böyle istedi çünkü.halada öyle düşünüyor.eşim ayrılmak istemişti hastalığını öğrendiğimizde ama ben bırakmadım.şimdi bunu söylesem ne kadar kırılır düşünün .ben sana ayrılalım demiştim der.saatler ilerledikçe korkuyorum zaten(((benim nasıl yazım varmış hiç kimseden yüzüm gülmedi
canım gerçekten zor bir durum....
ailen çok yanlış bir tutum içerisinde işin kötüsü çözüme de yanaşmıyorlar....
sana bir tavsiyede bulunayım tanıdığınız bir doktor veya hemşire varsa onunla konuşup bu hastalığın öyle hapşırmayla karşılıklı sohbetle falan bulaşmicağını ailene açıklamasını sağlayabilirsin..
bu arada eşine ablanla tartıştığını bir süre uzak durmak istediğini söyle ve kendi evinde yalnız kalmaya alış bunu zevkli bir hale dönüştürmeye çalış ne bilim güzel bir film aç seyret kitap oku online oyun oyna....
ama evinde yalnız kalmaktan korkacağına tadını çıkarmanın yollarını ara...
Demek istediğimi yanlış anlattım sanırım canım.. Eşine, annenlerle İlgili farklı bir duruma kızdığını, onlarla bir süre görüşmek istemediğini söyleyebilirsin.. Asla eşin ile ayrılın falan gibi bir yorumda bulunmadım diğer mesajımda.. Zaten o zor bir süreç geçiriyor.. Yanında olmalısın..
Yani Allah korusun herkesin başına gelebilir ve çok şükürde sıkıntılı bir rahatsızlığı yok.. İnşallah ailende düşüncelerini, davranışlarını biran önce değiştirir..
çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için .ama ilk kez kalıyorum yalnız hem canım sıkkın hemde korkuyorum.evet biraz atıştık desem bişiy olmaz sanırım.kendileri de biliyorlar öyle bulaşmayacağını aile hekimine götürdüm anlattı adam ama sebep neyse istemiyorlar işte en çok da ablam istemiyor annemde korkudan onaylıyor onu mecburen yada oda istemiyor bilmiyorum.ama bir anne olarak tavrını koyması gerekirdi.ben uyuyamamki sabaha kadar.sabahta çocuğa nasıl bakıcam pazara kadar böyle geçicek((olan bebeğime olacak işte
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?