- Konu Sahibi Monsterrmilk
- #1
Arkadaşlar merhaba, boşanma süreçlerindeyim avukat tuttum o ilgileniyor. Iki aya yakindir ailemin yanindayim. Universiteden beri ayriydim hep. Farkli ile atandim. Es durumu ile geldim kendi memleketime. Annem surekli eski es konusunu aciyor. Sunu da yaptilar bunu da yaptilar. Biz zaten sana alma demistik zorla aldin bak bunlar geldi ( ki ben nisanliyken yuzuk atacak oldum annem yuzugu attirmadi resmi nikahin var yine bosanmis muammlesi yapilacaksin evlen bi hersey yoluna girer dedi) simdi de her Allahin gunu konusunu aciyor. Yemin ederim eve gelesim gelmiyor. Acma artik ya su konuyu bi onume bakayim diyorum. Babamida surekli fitlieyip duruyor, adamin siniri gecmiyor artik. Ya hersey eskide kaldi diyorum ne yapalim bosaniyorum iste cocugum yok buna sukur diyorum . Oglan evi bi seye elini surmedi dugunu de biz yaptik evini de biz duzduk diyorlar onlar elini birseye surmedi diyorlar. Ben ne yapayim ya simdi gecmis gitmis konu diyorum. Ayrica esyalari da dugunde taktiklarini da ben kendi birikimim ile yaptim. Simdi de o esyalarini alip gelecegiz o evde oturmasin diyorlar. Oturursa otursa diyorum ben ne yapayim esyayi Allah askina iki koltugun aci miyim ben. Eve gidip bakalim ailesi ile mi yasiyor senin eve annesini kardesini mi yerlestirdi bi bakalim diyor annem. Bende bize ne diyorum isterse karı kiz atsin bana ne adam kirasini veriyor faturasini oduyir oturuyor yani bana ne hatta esya benim anneme ne. Ben sadece kurtulduguma sukrediyorum yoluma bakmaya calisiyorum. Her defasinda kalbimi karartip icime nefret tohumlari ekmeye calisiyorlar. Ben oyle intikamci nefret dolu bi hayat istemiyorum. Kimseye anlatamiyorum ailem neden boyle gorguszluk yapiyor. Benim ruh sagligimi bozuyorlar. Zaten kolay degil yasadiklarim.
