- 10 Mayıs 2021
- 73
- 105
- Konu Sahibi benozgurcicek
- #1
Boşanma sürecinde olduğum için üç aydır babam gilde kalıyorum. İki tane kedim vardı. Evden ayrılırken onları da yanımda getirdim. İkisini de yavruluktan büyüttüm. İkisini de çocuğum gibi sevdim. Çok özenerek besledim büyüttüm. Bütün sevgimi onlara verdim. Bir saat görmesem bile özlerim ikisini de. Evde sürekli kucağıma alır öperim. Yaklaşık bir yıl süren evliliğim boyunca kedilerim hep benimleydi. Ama sonra boşanma kararı aldım. Ne yazık ki evden kovuldum. İşlerin karışmaması için de eş kişisini evden uzaklastirmadim. Bu yüzden kedilerimle baba evine gelmek zorunda kaldım. Ama baba evine geldiğimden beri annem sürekli kedilerden rahatsız. İstemediğini söylüyor. Ben işteyken birkaç defa evin kapısını açmış kediler gitsinler diye. Kedilerim gitmemiş. En son kardeşime söyleyip dişi kedimi barınağa götürtmüş. Bir ay kadar oldu bu olay olali. Bunu duyduğumda mahvoldum. Akşam işten eve geldiğimde kedimi bulamayınca bana söylediler. Tekrar psikiyatri ilaçlarına başladım. Psikologa anlattigimda senin bir suçun yok dedi. Ama ben hep kendimi sucluyorum. Ona bakamadım diye. Bu iki kedi dünyada sevdiğim tek şeylerdi. Kaldiramadim. Şimdi sürekli kedimi düşünüyorum. Düşündükçe kahroluyorum. Nerdeyse evlattan bir farkı yoktu benim için. Diğer erkek kedimi ise sahiplendigim eski sahibine verdim ve o kız bakmaya devam edecek. En azından o iyi yerde. Ama barinaktaki kedimi düşünmekten mahvoluyorum.