Bazen ailelerin boyle itirazlarina kizabiliyoruz ama gun geliyor bazi seyleri yasayinca gorunce onlar hakliymis diyebiliyoruz. Simdi hakli olduklari bi nokta var, erkek arkadasinin sabit bir isi yokmus ki, askere gidecek, gelicek bir is bulana kadar daha epey vakti var yani zaman ne gosterir, bu zaman surecinde aranizdaki iliski ne yonde ilerler bilemeyiz. Maddiyat su an senin icin ne kadar onemli olmasa da dusun, evleneceksin,cocuk olucak belki, e giderler de articak buna bagli olarak. sonucta bir ev gecindirmek kolay degil ama sabit bir maasi olmadigi surece cok sikinti cekersiniz. Ailen senin iyiligini dusunuyor. Sevgi tek basina karin doyurmaz ama sabit maasi olaydi tepkileri bu kadar cok tepki gostermezlerdi sanirim sana. Onlar gelecek kaygisi icindeler senin adina ve bence cok da sert yaklasma onlarin bu tavirlarina. Zaten onunuzde ciddi bir seylerin olabilmesi icin cokca zaman da var. En iyisi beklemek ve gormek canim benim.
renkli kısım hariç aynı ben yaa.Merhaba sevgili ablalarım ve arkadaşlarım...
Bir sevgilim var. Bana karşı çok çok iyi davranıyor. İlgili, özverili, 4 yıldır bana aşık ve sevgisinden ilgisinden bir şey kaybetmedi. Şu anda 24 yaşını bitirmek üzere ve beni ilk gördüğü andan beri hayatının geri kalanını benimle geçirmek istiyor. Ben de doğru kişiyi bulduğuma kesinlikle inanıyorum.
Son 1 senedir ciddi anlamda zamanı gelince evlenmeyi düşünüyoruz.
Tabi her şeyin bir sırası var, önce okulumu bitiricem (2 sene var) sonra iş bulucam ve çalışmaya başlıycam.
Bu sırada sevgilim de (kasımda) askere gidecek ve uzun dönem askerlik yapacak.
Sorunum şu ki ailem sevgilimi benden düşük görüyor... Ciddi şeyler düşündüğümüz için aileme anlattık. Hatta gelip kendisi de babamla konuştu. Evde sürekli "o senin tırnağın edemez, ileride seni çalıştırıp paranı yiyecek." gibi cümleler geçiyor. Ona böyle ithamlarda bulunmasına dayanamıyorum, çok üzülüyorum ama karşılık da veremiyorum. Böyle dediğimizi ona söyleme diyorlar bir de..
Sevgilim üniversitede okuyordu, maddi sıkıntıları yüzünden okulu bıraktı. Ailesiyle problemleri olduğu için (anne - baba ayrı vs.) çalışmaya başladı ama işleri hiç istediği gibi gitmiyor. Sabit bir işi yok yani.
Evde sürekli onu küçük gören ve beni onunla olduğum için enayi olarak nitelendiren aileme kızmaktan çok kırılıyorum
Her şey para pul değil diye düşünüyorum. İleride de lüks bir hayat istemiyorum. Şu anda da zaten babamın bir emekli maaşı var.
Ama ailem haklı olarak iyi yaşamamı, onlardan daha iyi bir hayatım olmasını istiyorlar..
Ben ise dünya malında mülkünde pek de gözü olmayan biriyim. Sonuçta dünyanın yarısı benim olsa ölüp gideceğim bir gün, her şey arkamda kalacak, bir tek sevdiğim insanla huzurlu bir hayatım olsun istiyorum.
Bunaldım biraz, anlatmak istedim, buraya kadar okuduysanız teşekkürler...
Allah kolaylık versin o zaman Bonito :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?