aileme olan takıntım?

deniz_gunes .!.:

Imkaniniz varsa yapin.
Aynen sizin gibi bir tanidigim var.
60 yasinda bir cocugum var diyor.
antidepresanlarla yasiyor.
Herseyin normali guzel.[/
arkadaşınızın tabiri ne kadar doğru.birde çocugum olsa kaça bölüncem belli değil.imkanı oluşturup gitmem lazım tesekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

eşime yazık çok doğru.ama ben aileme nasıl bir tavır sergileyeyim?gercekten cıkmazdayım

Genişletmek için tıkla...

Elsaayk .!.:

bak adam sana söylemiş önceliklerini belirle diye bu anlattığım olayda da başta oğlan tabi destek ol şu bu derken baktı önünü alamıyor devamı kötü geldi herkesin bi sabri var

Genişletmek için tıkla...

Daughter of your father .!.:

Ailenin senden istediği birşey yok kı ! Tamamen seninle alakalı ,kendini geri çekeceksin .gerekiyorsa yardım alacaksın ,ki gerekiyor ..

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

kendimi geri cekeceğim ama üzülüyorum sanki onlara hiç bi katkım olmadı bir üstüne bende mutsuz ediyorum imkanım varken neden mutlu olmasın ki diyerek.yardım almalıyım

Genişletmek için tıkla...

Daughter of your father .!.:

Tabi ki aileni mutlu et ama buna odaklı yaşama ..mesela hergün onlar için ne yapabilirim diye düşünme ,hergün anneni alıp dışarı çıkarma ,hergün bilmem ne bilmem ne diye gider ..yarın bir işin çıkar goturemezsin kadın beklentiye girer bugün niye gelmedi acaba diye ..o zaman daha çok üzülür .haftada bir anneni yemeğe götür yada başka nelerden hoşlanıyorsanız birlikte onu yapın .ama orda bitti ,geri kalan zaman senin ve eşinin . Aile olmazsın bu şekilde eşinle ..bir zaman sonra adam da sıkılır evliliğiniz tehlikeye girer . Esin senin yaptıklarını yapsa ne hissedersin ? Evi otel gibi ,adamı da seks arkadaşı gibi kullanma .birlikte birşeyler paylaşın .eşinle mutlu olmanın birşeyler paylaşmanın yolunu bul önce .annen bu şekilde daha çok mutlu olur inan . Şuan çok toparlayıp yazamıyorum ,disardayim .demek istediklerimi anlamışsındır umarım .

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

bir de şöyle bir düşünce oluyor bende çok bencilce.eşim nasıl bu sebepler için benden soğur problem çıkarır beni seviyor deger veriyosa bir sey dememeli gibi.

Genişletmek için tıkla...

ozge72 .!.:

Sevgili Y yaseminbudak seni o kadar iyi anlıyorum ki, yanımda olsan kocaman ama böyle kocaman sarılırdım sana

Ben de aynı senin gibiyim, daha doğrusu gibiydim diyeyim :)

Bir gün aklıma şu geldi. "Ben sürekli kendimi paralıyorum da acaba gerçekten benden böyle bir talepleri var mı karşımdakilerin?" Önce kendimi biraz çektim, fazla bir vukuat olmadı, sonra biraz daha... Ara bir süreçte bir anda benden kötüsü olmadı ne mızmızlanmalar ne tartışmalar... Pes etmedim, duruşuma devam ettim. Aa bir de ne göreyim ne benim kendimi yıprattığım ne de onların muhtaç hissedecekleri, daha olurunda bir ilişki başladı aramızda.

Meğerse ne ettiysem kendime, kendi kendime etmişim.

Bir de şu söz var aklından çıkarma, "40 yıl sırtında taşırsın, bir gün indirirsin. Senden kötüsü olmaz"

İleride kalp kırıklıkları yaşamamak için sen de mesafe koy araya, kendinle ilgilen. Tabii ki alien çok önemli, ama kimse 2 gün ilgisiz kaldı diye ölmüyor inan bana. Bir de böyle giderse çok alakasız bir yerde büyük bir patlama yaşayabilirsin, yol yakınken kendine de zaman ayıracak şekilde ilişkilerinin derinliğini ve vericiliğini gözden geçir.

Genişletmek için tıkla...

GCA .!.:

Aynı şeyi eşiniz yapsa ve bu cümleyi kursa, hepimiz taşlarız adamı. 7 ay henüz çok yeni evliliğiniz. Zamanla bazı şeyler tolere edilmez hale geliyor. Bence eşiniz o kıvama gelmeden çözüm yolu bulun. Ben annemle de görüşürüm eşim olmadan da plan yaparız ama bunu her gün yapsam annem kızım evin var yuvan var her gün her gün benimle olmaz bir sorunun mu var der. Anneniz de durumu kanıksamış bence. Yardım alıp, bu durumu annenizle de paylaşmanız sizin için çok iyi olur sanki..

Genişletmek için tıkla...

demlicaykeyfi .!.:

Olmaz ama herkesin kendi hayati olmali. O zaman evlenmeseysin, omrunu annene vakfetseydin... Anneni gerekenden fazla mutlu etmeye cabalarken esinin hakkina giriyorsun. Aynisini kocalarimiz yapsa taslariz burada. Vay kaynanalar oglundan kopamiyor diye girer, evde karin bekliyor da mi demiyora kadar geliriz.

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

ayy gercekten bunları duymak çok iyi geliyor bana.benim annemde kendi ailesi için kendini paralamış aslında.bende düşündüm benim yaptıklarımı bekliyolar mı acaba diye evet belki benim kadar bu konuya takıntıkları yok kendi hayatımı kurdum diye mutlular.
ama ben aynı ilde yasayınca sanki hep beni bekliyor ben olmazsam canı sıkılır gibi seyler hissediyorum.
hani evden ayrılıyorum ya içim cız ediyor. napıcak şimdi tek başına evde diye.
buna sebep olan bence annemle babamın ilişkisi.babam bırakıp gider mesela annem yalnız diye düşünüyorum.
bi türlü atamıyorum kafamdan.
o yüzden sürekli bi tetik halindeyim.
ahh ahh benim de ilk yapmam gereken uzak bir yere taşınıp gitmek.
insallah bende sizin gibi olurum kendime ilişkilerime ceki düzen veririm.
çok tesekkür ederim size.

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

anladım desteginiz için çok tesekkür ederim ben olayları sonu gelmez sekilde planlıyorum sanırım sorunum bu.artık çeki düzen vericem hem ailem hem kendim için.

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

inanın bu kadar benzer bi durum yasayan olmadıgını düşünüyordum.o gereksiz çabalar cidden bizi yoruyor.babam almaz anneme bunu alayım evinde eksik tek bir şey kalmasın kendime almadığım kadar kıyafet mi dersiniz neler neler.maddi anlamda çok bağladım bari bu sekilde içinde bişey kalmasın diye.yazsam sonu gelmez..sizin eşiniz bu konuda ne düşünüyor?

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

günaydın kk.
uzun zamandır bu sorunu düşünüyordum.sizinle paylaşmak istedim.üniversite çalışma hayatı derken ailemden 7 sene ayrı kaldım.evlendim bu yıl ve ailemle aynı ilde yasamaya başladık.
sorunum şu ; ben her seyi ama her seyi aileme göre planlıyorum.evde bişey yapacakken ya da dısarı çıkacakken annemi bi arayım annemi aradım babam beni aramadı diye bana darılabilir onu da arayım sonrası işlerime bakayım gibi.çünkü yıllardır böyle araştık hep.yalnızdım problem olmuyordu ama şimdi eşim ben telefondayken sıkılıyor biliyorum.

sürekli ama sürekli onları mutlu etmeliyim yasayamadıklarını benimle yasasınlar.bişeyler alayım hediyeler vs.diye düşünüyorum.

duygusal olarak hiç kırmam kötü söz söylemem demiyorum.çok çelişkili bi durum ama kalplerini de kırarım.
ama bunun üstümdeki bu takıntı yüzünden oldugunu düşünüyorum.

özellikle anneme karşı içimde tarifi imkansız duygular var.babamla mutlu bir evlilikleri olmadı.ve ben buna bile yetmeye çalışıyorum.sürekli başka ailelerdeki mutsuzluklardan bahsediyorum.biraz teselli bulsun diye.
eşimle ilgili hiç bir problemi anlatmıyorum bir de bana üzülmesin diye.
her sey yolunda gibi aksettiriyorum.
kendimi ikiye böldüm ailem ve eşime.
annem hiç mutlu olmadı bari benimle mutlu olsun diye her gün yanına gitmeye çalışıyorum işten çıkıp..
onu alıp bi yerlere götürüyorum 1 2 saatliğine.
eşim evde beni bekliyor.

esimin ailesiyle sorunlarımı görmezden gelmemin tek sebebi kendi ailem.ya esim de aileme mesafe koyarsa onlar üzülür diye.

en ufak bi sorun olsun annemle babam kavga etsin ben hemen kötü senaryolar yazıyorum kafamda ya bişey olduysa ya öfkeyle birbirlerine bişey yaptılarsa gibi..hemen olaya müdahale etmek istiyorum.konusuyorum bagırıyorum olmayacaksa ayrılın diyorum yine olmuyor.

yani kısacası ben çok yoruldum arkadaşlar.aileme takınıtılıyım.özellikle anneme her seyine yetmeye çalışmak beni çok yıprattı.onun için canımı veririm ama babamın vermediklerini ona vermeye çalışmak çok çok zor.
ben bu durumdan nasıl kurtulacağım?

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

günaydın kk.
uzun zamandır bu sorunu düşünüyordum.sizinle paylaşmak istedim.üniversite çalışma hayatı derken ailemden 7 sene ayrı kaldım.evlendim bu yıl ve ailemle aynı ilde yasamaya başladık.
sorunum şu ; ben her seyi ama her seyi aileme göre planlıyorum.evde bişey yapacakken ya da dısarı çıkacakken annemi bi arayım annemi aradım babam beni aramadı diye bana darılabilir onu da arayım sonrası işlerime bakayım gibi.çünkü yıllardır böyle araştık hep.yalnızdım problem olmuyordu ama şimdi eşim ben telefondayken sıkılıyor biliyorum.

sürekli ama sürekli onları mutlu etmeliyim yasayamadıklarını benimle yasasınlar.bişeyler alayım hediyeler vs.diye düşünüyorum.

duygusal olarak hiç kırmam kötü söz söylemem demiyorum.çok çelişkili bi durum ama kalplerini de kırarım.
ama bunun üstümdeki bu takıntı yüzünden oldugunu düşünüyorum.

özellikle anneme karşı içimde tarifi imkansız duygular var.babamla mutlu bir evlilikleri olmadı.ve ben buna bile yetmeye çalışıyorum.sürekli başka ailelerdeki mutsuzluklardan bahsediyorum.biraz teselli bulsun diye.
eşimle ilgili hiç bir problemi anlatmıyorum bir de bana üzülmesin diye.
her sey yolunda gibi aksettiriyorum.
kendimi ikiye böldüm ailem ve eşime.
annem hiç mutlu olmadı bari benimle mutlu olsun diye her gün yanına gitmeye çalışıyorum işten çıkıp..
onu alıp bi yerlere götürüyorum 1 2 saatliğine.
eşim evde beni bekliyor.

esimin ailesiyle sorunlarımı görmezden gelmemin tek sebebi kendi ailem.ya esim de aileme mesafe koyarsa onlar üzülür diye.

en ufak bi sorun olsun annemle babam kavga etsin ben hemen kötü senaryolar yazıyorum kafamda ya bişey olduysa ya öfkeyle birbirlerine bişey yaptılarsa gibi..hemen olaya müdahale etmek istiyorum.konusuyorum bagırıyorum olmayacaksa ayrılın diyorum yine olmuyor.

yani kısacası ben çok yoruldum arkadaşlar.aileme takınıtılıyım.özellikle anneme her seyine yetmeye çalışmak beni çok yıprattı.onun için canımı veririm ama babamın vermediklerini ona vermeye çalışmak çok çok zor.
ben bu durumdan nasıl kurtulacağım?

Genişletmek için tıkla...

yaseminbudak .!.:

ayy gercekten bunları duymak çok iyi geliyor bana.benim annemde kendi ailesi için kendini paralamış aslında.bende düşündüm benim yaptıklarımı bekliyolar mı acaba diye evet belki benim kadar bu konuya takıntıkları yok kendi hayatımı kurdum diye mutlular.
ama ben aynı ilde yasayınca sanki hep beni bekliyor ben olmazsam canı sıkılır gibi seyler hissediyorum.
hani evden ayrılıyorum ya içim cız ediyor. napıcak şimdi tek başına evde diye.
buna sebep olan bence annemle babamın ilişkisi.babam bırakıp gider mesela annem yalnız diye düşünüyorum.
bi türlü atamıyorum kafamdan.
o yüzden sürekli bi tetik halindeyim.
ahh ahh benim de ilk yapmam gereken uzak bir yere taşınıp gitmek.
insallah bende sizin gibi olurum kendime ilişkilerime ceki düzen veririm.
çok tesekkür ederim size.

Genişletmek için tıkla...